To, co robi w tej książce Andrzej Dębski, to jest nauka na takim poziomie, że autorzy monografii kinowych pokroju tych redagowanych przez Syskę, powinni się od niego uczyć.

Komuś się wydawało, że całe dwudziestolecie w kinie niemieckim to ekspresjonizm i nic innego? Badania przeprowadzone przez Dębskiego pokazują, na co chodziło się do kina i co rzeczywiście chcieli oglądać kinomani, jakie tytuły cieszyły się największą popularnością i co przyciągało widzów. Gwarantuję Wam zaskoczenia - widziałam sporo filmów niemieckich z tego okresu, a jednak te kinowe "hity" znam może w 20% i to raczej z kopii mocno średniej jakości.

Nieprawdopodobna skrupulatność i nowatorska metoda zliczania popularności, opracowanie naprawdę szerokich źródeł i wnikliwe refleksje o zjawiskach, jakie zachodziły w kinach i wokół kin - kurczę, czy moglibyśmy mieć więcej takich książek?

To, co robi w tej książce Andrzej Dębski, to jest nauka na takim poziomie, że autorzy monografii kinowych pokroju tych redagowanych przez Syskę, powinni się od niego uczyć.

Komuś się wydawało, że całe dwudziestolecie w kinie niemieckim to ekspresjonizm i nic innego? Badania przeprowadzone przez Dębskiego pokazują, na co chodziło się do kina i co rzeczywiście chcieli...