Odyn i moc stworzenia

Sztuka i poezja w roli głównej obok Odyna, tytuł mógłby bardziej sugerować nawiązanie do cennego napoju, który odgrywa znaczącą rolę w całej opowieści.

Sztuka i poezja w roli głównej obok Odyna, tytuł mógłby bardziej sugerować nawiązanie do cennego napoju, który odgrywa znaczącą rolę w całej opowieści.

Znam ten mit w innej wersji, która zdecydowanie bardziej mi sie podoba. W tej drugiej nie ma w ogóle Frej. To Thor i Baldur maja wyglądać swojego ojca, z przygotowanymi kotłami. A Gunnlod jest okropnie brzydka i niemiła, przez co Odynowi trudniej wykonać zadanie uwiedzenia jej. Odyn musi sie poświęcić żeby zdobyć to co chce. W tej historii Odyn z radością oddaje sie Olbrzymce. Dopowiedzenie mitu o element pokazania mocy przez Wszechojca jest dobrym zabiegiem. Dopełnia mitu i pokazuje jak niebezpieczny i wszechpotężny stał sie Odyn.

Znam ten mit w innej wersji, która zdecydowanie bardziej mi sie podoba. W tej drugiej nie ma w ogóle Frej. To Thor i Baldur maja wyglądać swojego ojca, z przygotowanymi kotłami. A Gunnlod jest okropnie brzydka i niemiła, przez co Odynowi trudniej wykonać zadanie uwiedzenia jej. Odyn musi sie poświęcić żeby zdobyć to co chce. W tej historii Odyn z radością oddaje sie...

Jakoś tak dochodzę do wniosku, że Odyn to tak naprawdę przegina z tym dążeniem do wiedzy. Poza tym, że robi złe rzeczy aby j zdobyć. To tak nie koniecznie jej używa w dobry sposób. A pod koniec jak już miał ją w zasięgu ręki stwierdził "olać to".

Jakoś tak dochodzę do wniosku, że Odyn to tak naprawdę przegina z tym dążeniem do wiedzy. Poza tym, że robi złe rzeczy aby j zdobyć. To tak nie koniecznie jej używa w dobry sposób. A pod koniec jak już miał ją w zasięgu ręki stwierdził "olać to".

Ile bylibyście w stanie poświęcić, by posiąść wszelką wiedzę stworzenia?

Na świecie istnieje pewna niepowtarzalna rzecz, której pochodzenie dosłownie jest boskie. Mowa o miodzie poezji stworzonym z boga Kwasira.

Napoju niedostępnym, strzeżonym gdzieś wśród olbrzymów.

Odynowi udaje się dowiedzieć gdzie ów trunek został ukryty. Długo przygotowuje się do realizacji swojego planu, nie wahając się nawet służyć u jednego z olbrzymów żeby tylko spełnić swój cel. Po przepracowaniu u niego wcale nie tak krótkiego okresu udają się razem w góry, by tam przygotować nowe mieszkanie dla Wszechojca.

Całkiem przypadkiem na miejsce zamieszkania wybiera górę, w której trzewiach skryty jest miód poezji...

Po przedostaniu się do jej wnętrza Odyn, wciąż pod postacią olbrzyma, uwodzi pilnującą napoju strażniczkę. Rozkochując ją w sobie skłania do uszczknięcia czarki miodu.

Z całym miodem w żołądku Odyn przemienia się w jastrzębia i ucieka do Asgardu. Umykając przed olbrzymem, udaje mu się bezpiecznie dotrzeć do domu.

Część poświęcona wikingom tym razem skupia się na poezji i sztuce. Przybliży nam nieco jej zasady i okoliczności w jakich była tworzona. Mimo wszystko nie był to naród barbarzyńców, choć we współczesnych im czasach wielu tak sądziło, sztuka była obecna w ich życiu na równi z pracą i wyprawami łupieżczymi.

Każdy kolejny tom mitologii nordyckiej podoba mi się coraz bardziej! Jestem zachwycona kierunkiem, w którym podąża seria.

A jeszcze tyle tomów przede mną!

Ile bylibyście w stanie poświęcić, by posiąść wszelką wiedzę stworzenia?

Na świecie istnieje pewna niepowtarzalna rzecz, której pochodzenie dosłownie jest boskie. Mowa o miodzie poezji stworzonym z boga Kwasira.

Napoju niedostępnym, strzeżonym gdzieś wśród olbrzymów.

Odynowi udaje się dowiedzieć gdzie ów trunek został ukryty. Długo przygotowuje się do realizacji swojego...

Odyn, który pił ze źródła mądrości i by ją posiąść zostawił tam swoje oko, który nauczył się magii seid oraz magii run wie, że to nie koniec jego nauki. Kiedy Kwasir – fizyczna emanacja poezji i mądrości został zamordowany przez dwóch żądnych jego talentów krasnoludów, jego esencja została wyssana do formy miodu. Miód ten pozyskał w późniejszej fazie olbrzym Suttung i zamknął go w górze, gdzie chronić i doglądać miała go jego córka Gunnlod. Nowa forma magii – galder – jest możliwa do poznania dzięki owemu miodowi.

Odyn knuje intrygę i wyrusza do Jottunheimu.

Część popularnonaukowa traktuje o sztuce Wikingów oraz ich rękodziełach.

Ta nowela pokazuje, że Wszechojciec jest skłonny dopuścić się każdych czynów, za uzasadnienie stawiając sobie pokonanie własnych ograniczeń, które mogą mu przeszkodzić powstrzymać Ragnarok.

Odyn, który pił ze źródła mądrości i by ją posiąść zostawił tam swoje oko, który nauczył się magii seid oraz magii run wie, że to nie koniec jego nauki. Kiedy Kwasir – fizyczna emanacja poezji i mądrości został zamordowany przez dwóch żądnych jego talentów krasnoludów, jego esencja została wyssana do formy miodu. Miód ten pozyskał w późniejszej fazie olbrzym Suttung i...

Tom przedstawia historię zdobycia przez Odyna miodu poezji i naprawdę nie rozumiem, dlaczego w tytule nie pojawia się nazwa tego cennego płynu. Tym razem mamy okazję poznać Wszechojca z nieco innej, makiawelicznej strony.

Tom przedstawia historię zdobycia przez Odyna miodu poezji i naprawdę nie rozumiem, dlaczego w tytule nie pojawia się nazwa tego cennego płynu. Tym razem mamy okazję poznać Wszechojca z nieco innej, makiawelicznej strony.