Najjaśniejszy Dzień

Naprawdę kawał porządnej lektury. Po wydarzeniach z Najczarniejszej nocy do życia przywróconych zostaje kilkanaście osób. Zarówno superbohaterów i złoli. Na ziemi z kolei pojawia się biała latarnia, którą niektórzy bezskutecznie próbują podnieść. Z kolei biały pierścień wysyła do różnych zadań kilka duetów, aby przygotować ziemię do obrony przed ciemnością. Co się tak po drodze dzieje. Epickie walki, halucynacje, odkrycia prawdy i sensu własnego życia. To wszystko prowadzi do kulminacyjnego punktu w dwóch ostatnich zeszytach. Wszystko jak zawsze świetnie narysowane, choć prowadzenie fabuły i skoki od postaci do postaci prowadzi do chaosu i trudności w zrozumieniu. Mimo wszystko warto przeczytać.

Naprawdę kawał porządnej lektury. Po wydarzeniach z Najczarniejszej nocy do życia przywróconych zostaje kilkanaście osób. Zarówno superbohaterów i złoli. Na ziemi z kolei pojawia się biała latarnia, którą niektórzy bezskutecznie próbują podnieść. Z kolei biały pierścień wysyła do różnych zadań kilka duetów, aby przygotować ziemię do obrony przed ciemnością. Co się tak po...

Dużo dobrego się naczytałem o evencie "Najjaśniejszy dzień" i o tym, że jest to wiele lepszy komiks niż "Najczarniejsza noc"...i niestety nic z tego nie okazało się być prawdą. "Najjaśniejszy dzień" przywodzi mi na myśl te wszystkie kryzysowe crossovery DC, gdzie większy nacisk niż na fabułę kładzie się na pozbywanie się zbędnych postaci z uniwersum. I mam wrażenie, że podobnie jest tutaj. Z tymże głównymi bohaterami "Najjaśniejszego dnia" są bohaterowie raczej marginalizowani w DC (no może poza Aquamanem). Ale to tyle, jeżeli chodzi o ciekawostki. Fabuła jest...po prostu jest. Nie wciąga, nie angażuje. Przez cały komiks, który jest dość gruby (niemal 700 stron),czekałem aż w końcu zacznie się coś dziać. Aż dojdziemy do głównej fabuły. I w połowie tomu miałem wrażenie, że w końcu się rozkręcił, ale byłem w błędzie. Mam wrażenie, że historię przedstawioną w tym komiksie dałoby radę zaprezentować na 100 stronach i niczego byśmy nie stracili. Sporo tutaj bełkotu, który również kojarzy mi się z kryzysowymi crossoverami DC. Bardzo lubię postać Martian Manhuntera, ale w tym komiksie nie da się go lubić. Nie da się lubić żadnego z przedstawionych tutaj bohaterów. "Najjaśniejszy dzień" to opasłe tomiszcze, które spodoba się chyba tylko najzagorzalszym fanom DC, którzy bezkrytycznie podchodzą do crossoverów tego wydawnictwa. Ja po przeczytaniu ostatniej strony odetchnąłem z ulgą.

Dużo dobrego się naczytałem o evencie "Najjaśniejszy dzień" i o tym, że jest to wiele lepszy komiks niż "Najczarniejsza noc"...i niestety nic z tego nie okazało się być prawdą. "Najjaśniejszy dzień" przywodzi mi na myśl te wszystkie kryzysowe crossovery DC, gdzie większy nacisk niż na fabułę kładzie się na pozbywanie się zbędnych postaci z uniwersum. I mam wrażenie, że...