Kozioł to ciekawy koncept, choć mam wrażenie, że wykonanie gdzieś ten pomysł przygasiło.

Książka ma swoje zalety. Dobrze się ją czyta i akcja jest raczej utrzymywana w odpowiednim tempie tak, żeby nie było nudno. Podobało mi się ujęcie klimatu lat 50, choć miałem wrażenie, że jest raczej jak scenografia, a nie jak realne otoczenie. Na pewno przy tej książce się dobrze bawiłem.

Niemniej jednak nie da się nie zauważyć niedociągnięć. Ugne Galant oczywiście jak w prawie każdym polskim kryminale (chociaż to Litwin) jest człowiekiem złamanym, przeżutym i wyplutym przez świat i historię. Policjanci jako grupa zawodowa powinni mieć obawy, że autorzy oczekują od nich alkoholizmu, brutalności i działania wbrew przepisom.

Podobała mi się kreacja Kazika, to był super gość.

Fabuła jest skonstruowana tak, że rozwiązania zagadki można się domyślić w połowie lub trzech czwartych książki. Zakończanie nomen omen dożyna tylko rozwiązanie, dowiadujemy się tego, czego się nie dało domyśleć.

W ogóle zakończenie jest raczej kiepskie, nie ma energii, jest zbyt krótkie i lekkie. Akcja w podziemiach jest raczej nierealna, w typie szczeciński Indiana Jones.
Scena przed epilogiem jakaś doklejona. To tak jakby autor wciągał mnie, wabił akcją, a na koniec przy słabym oświetleniu pokazał, co jest w pomieszczeniu i szybko zamknął przed nosem drzwi.

Czy sięgnę po kolejne tomy? Oczywiście! Chce zobaczyć, co autor ma jeszcze w zanadrzu.

Kozioł to ciekawy koncept, choć mam wrażenie, że wykonanie gdzieś ten pomysł przygasiło.

Książka ma swoje zalety. Dobrze się ją czyta i akcja jest raczej utrzymywana w odpowiednim tempie tak, żeby nie było nudno. Podobało mi się ujęcie klimatu lat 50, choć miałem wrażenie, że jest raczej jak scenografia, a nie jak realne otoczenie. Na pewno przy tej książce się dobrze...

Klimatyczna i mroczna opowieść o Szczecinie lat 50', tym bardziej, że sprawa osadzona została na prawdziwych zdarzeniach. Przepychanki milicji i służb specjalnych powojennej Polski, którą zamieszkiwały różne nacje a które nie potrafiły sobie ufać. Korupcja, przemoc, czasem "Kafkowska" rzeczywistość a między tym wszystkim, potworne śledztwo Rzeźnika z Niebuszewa. Historia miesza się tu z mistycyzmem, horror z niebanalnymi bohaterami i nawet zakończenie, choć trochę spłycone i za szybkie, nie rozczarowuje. Polecam ale nie do obiadu. No i Wajda, to chyba moja ulubiona postać.

Klimatyczna i mroczna opowieść o Szczecinie lat 50', tym bardziej, że sprawa osadzona została na prawdziwych zdarzeniach. Przepychanki milicji i służb specjalnych powojennej Polski, którą zamieszkiwały różne nacje a które nie potrafiły sobie ufać. Korupcja, przemoc, czasem "Kafkowska" rzeczywistość a między tym wszystkim, potworne śledztwo Rzeźnika z Niebuszewa. Historia...

Powiew świeżości w gatunku kryminału.
I do tego debiut? Niesamowite :)

Powiew świeżości w gatunku kryminału.
I do tego debiut? Niesamowite :)

Akcja powieści rozgrywa się w Szczecinie w 1957 roku, gdzie milicjanci badają tajemniczą infekcję, która masowo zabija mieszkańców miasta. Główną postacią jest porucznik ,(oczywiście tonący w morzu alkoholu)Ugne Galant, który prowadzi śledztwo w sprawie nierozwiązanych dziwnych morderstw sprzed pięciu lat.
Narracja w książce, mimo bestialskich opisów kanibaizmu,jest dosyć zwyczajna i monotonna a połączenie różnych wątków czasami może sprawia trudności w zrozumieniu całości. Pomimo wszystko to powieść bardzo oryginalna, która na pewno potrafi wciągnąć czytelnika w świat mrocznych tajemnic oraz makabrycznych zbrodni nasączonych gęstą krwią kanibalizmu. Plusem jest to, że autor doskonale oddaje atmosferę biednego, przestępczego i inwigilowanego społeczeństwa powojennego. Jego opisy przedstawiają dokładne szczegóły zrujnowanych budynków, zatęchłych ulic i zdesperowanych mieszkańców. To sprawia, że czytelnik wnet namacalnie może poczuć smród i beznadzieję tego szemranego miejsca. Przenosi nas wprost do mrocznego świata, gdzie przestępczość i korupcja są na porządku dziennym.
Autor w powieści eksperymentuje z metaforami i symbolami, które nadają jej intrygujący i nieco zagadkowy charakter.
Zakończenie powieści trochę rozbiegło się z moimi oczekiwaniami. Pan Przemysław wprowadzając elementy mocno abstrakcyjne, znacznie oddalił sedno fabuły od odczucia realności. Czytając tę książkę czytelnik musi być czujny i uważnie śledzić fabułę, aby połączyć wszystkie elementy, odkryć ukryte znaczenia, aby nie zaplątać się w zawiłości fabuły. Tak skonstruowana historia wymaga dużego wysiłku intelektualnego oraz pełnego skupienia od czytelnika.Dla jednych będzie to plusem, dla innych ogromnym mankamentem. Autor nie unika trudnych tematów.Przeplata on refleksje nad naturą zła i moralności, co dodaje powieści głębi i wielowymiarowości.,, Kozioł " to niezwykłe doświadczenie literackie. Debiut, który może wstrząsnąć.

Akcja powieści rozgrywa się w Szczecinie w 1957 roku, gdzie milicjanci badają tajemniczą infekcję, która masowo zabija mieszkańców miasta. Główną postacią jest porucznik ,(oczywiście tonący w morzu alkoholu)Ugne Galant, który prowadzi śledztwo w sprawie nierozwiązanych dziwnych morderstw sprzed pięciu lat.
Narracja w książce, mimo bestialskich opisów kanibaizmu,jest dosyć...

Książka z potencjałem kompletnie niewykorzystanym. Zakończenie jest tak chaotyczne, że aż się nie chce wierzyć, że nie zrobiono tego lepiej. Do kolejnych części na pewno nie zajrzę, dla mnie strata czasu.

Książka z potencjałem kompletnie niewykorzystanym. Zakończenie jest tak chaotyczne, że aż się nie chce wierzyć, że nie zrobiono tego lepiej. Do kolejnych części na pewno nie zajrzę, dla mnie strata czasu.

Na legimi "Kozioł" pojawił się jako najlepszy debiut kryminalny i to mnie zachęciło, aby dać szansę tej książce. I niestety czuję rozczarowanie. Jak dla mnie ta książka była zbyt toporna. Mam wrażenie, że brakowało mi dreszczyku emocji i tego czegoś co przy kryminale nie pozwala odłożyć książki. Może zwyczajnie też czasy PRL-u, gdzie osadzona została fabuła to nie moja bajka.

Zbyt duża ilość bohaterów utrudnia trochę odbiór.

Literacko i językowo uważam, że lektura jest poprawna.

Na legimi "Kozioł" pojawił się jako najlepszy debiut kryminalny i to mnie zachęciło, aby dać szansę tej książce. I niestety czuję rozczarowanie. Jak dla mnie ta książka była zbyt toporna. Mam wrażenie, że brakowało mi dreszczyku emocji i tego czegoś co przy kryminale nie pozwala odłożyć książki. Może zwyczajnie też czasy PRL-u, gdzie osadzona została fabuła to nie moja...

Nie polecam do obiadu 😉

Nie polecam do obiadu 😉

Niby akcja w PRL ale słownictwo i zachowanie bohaterów aż nazbyt współczesne. Bohaterowie… no cóż typowi ale niespójnie zarysowani. Nie bardzo ta książka - winna dziać się współcześnie, na przykład w latach osiemdziesiątych zeszłego wieku.

Niby akcja w PRL ale słownictwo i zachowanie bohaterów aż nazbyt współczesne. Bohaterowie… no cóż typowi ale niespójnie zarysowani. Nie bardzo ta książka - winna dziać się współcześnie, na przykład w latach osiemdziesiątych zeszłego wieku.

To bardzo „męska” książka i dla mnie to nie jest komplement. Brutalna, brudna, z banalnym bohaterem. Ilu już takich było? Poza tym koszmarna nuda. Na plus język i styl autora. Po kolejne części nie sięgnę.

To bardzo „męska” książka i dla mnie to nie jest komplement. Brutalna, brudna, z banalnym bohaterem. Ilu już takich było? Poza tym koszmarna nuda. Na plus język i styl autora. Po kolejne części nie sięgnę.

A było tak dobrze.
Basia Romanowska, Wajda, bardzo fajne postaci.
Gallant taki niby inny, ale jednak sztampowy główny bohater kryminału, jedyny sprawiedliwy.... (taa yhy).
I ten klimat powojennego Szczecina.

Wszystko by było dobrze, gdyby nie... zakończenie, a raczej to, że Autor ewidentnie nie miał na nie pomysłu, bo było ono niespodziewane, kiepsko opisane i w ogóle niewytłumaczone.

Raczej to była moja pierwsza i ostatnia styczność z Panem Kowalewskim.

A było tak dobrze.
Basia Romanowska, Wajda, bardzo fajne postaci.
Gallant taki niby inny, ale jednak sztampowy główny bohater kryminału, jedyny sprawiedliwy.... (taa yhy).
I ten klimat powojennego Szczecina.

Wszystko by było dobrze, gdyby nie... zakończenie, a raczej to, że Autor ewidentnie nie miał na nie pomysłu, bo było ono niespodziewane, kiepsko opisane i w ogóle...