Książka nie jest wybitna, a stosunek wydawnictwa do tłumaczenia i redakcji kładzie ją jeszcze bardziej.

Książka nie jest wybitna, a stosunek wydawnictwa do tłumaczenia i redakcji kładzie ją jeszcze bardziej.

„Gray mógł mieć moje ciało i je dostał. Ale nigdy nie będzie mieć mojego serca. Ponieważ nie miał nic, co mógłby dać mi w zamian”.

Willow Madizza i Alaric Grayson Thorne

Ostatnia wiedźma ze swojego rodu i Naczynie

Uczennica i dyrektor szkoły, w której uczy się praktykowania magii.

„Jeśli on był chłodnym jesiennym powietrzem, ja byłam ciepłem głębokiej ziemi chroniącej przed mrozem”.

Willow nie trafiła do Hollow’s Grove przypadkiem. Miała zadanie, a nazywało się ZEMSTA.
Zgodnie z wolą ojca miała pomścić śmierć jego siostry, odzyskać jej kości oraz dokonać odwetu na Zgromadzeniu.

Dziewczyna podejmuje to wyzwanie chcąc chronić młodszego brata, który tak naprawdę nie powinien się urodzić.

Willow rozpoczyna niebezpieczną grę. Jej przeciwnikiem, a zarazem pionkiem, jest przerażający Alaric Grayson Thorne.

Gdyby tylko wiedziała, co tak naprawdę ten mężczyzna skrywa…

„Jeśli cenisz sobie porządek, to ja przyniosę ci tylko chaos”.

Przywłaszczył ją sobie. Nieświadomie stała się również jego pionkiem.

„Wszyscy mężczyźni lubią wyzwania, ale Willow była czymś innym niż wyzwanie. Czymś gorszym.
Czymś niemożliwym”.

Nie spodziewał się jednak takiej siły i determinacji.

„Ale jestem na tyle bezczelna, by tak jak ona zawrzeć pakt z diabłem”.

Co wydarzy się za murami Hollow's Grove, które i tak skrywają już niejedną masakrę?

„Sabat” to piekielnie dobra, intrygująca, mroczna i pełna magii historia, która zdecydowania wyróżnia się spośród innych książek z czarownicami w roli głównej.
Jeszcze nigdy nie spotkałam się z taką koncepcją czarownic, krwiopijców i demonów.
Autorka bardzo powoli wprowadza w stworzony przez siebie świat, by na sam koniec tak zaskoczyć, że potrzeba poznania treści drugiego tomu jest niesamowicie silna. Naprawdę nie mogę się doczekać momentu, w którym poznam jego treść.

„Większość czarownic Przymierza czerpała swoją moc z natury. Zielone, jak moja matka, z ziemi, Białe z kryształów, Żółte z ognia. Ale Czarne były inne”.
Kontakt Willow z naturą i to, jak czerpała z niej magię to było coś niesamowitego oraz pięknego. Każde działanie wymaga poświęceń- równowaga musi być zachowana i lepiej tego przestrzegać.
Co do postaci Gray’a – muszę przyznać, że to było ogromne zaskoczenie. Naczynie stworzone setki lat wcześniej. Był czymś w rodzaju wampira, ale też nie do końca, bo tak jak wcześniej napisałam jest to koncepcja, z którą wcześniej po prostu nie miałam do czynienia.
Facet pełen mroku i tajemnic. Niebezpieczny, równie zdeterminowany i piekielnie przystojny.
Przymierze, które przyprawia o dreszcze, i to nie tylko z powodu wyglądu.
Uniwersytet, który dla niektórych jest piekielnie niebezpiecznym miejscem, gdyż śmierć czyha tam praktycznie na każdym kroku.
Wydarzenia z przeszłości stanowiące piekielnie intrygujący fragment książki.
Polecam wszystkim fanom magii, czarownic i mroku.

„Gray mógł mieć moje ciało i je dostał. Ale nigdy nie będzie mieć mojego serca. Ponieważ nie miał nic, co mógłby dać mi w zamian”.

Willow Madizza i Alaric Grayson Thorne

Ostatnia wiedźma ze swojego rodu i Naczynie

Uczennica i dyrektor szkoły, w której uczy się praktykowania magii.

„Jeśli on był chłodnym jesiennym powietrzem, ja byłam ciepłem głębokiej ziemi chroniącej...

Moi drodzy,dziś przychodzę do was z opinią na temat "Sabatu".
Willow to wiedźma, która wstępuje na Uniwersytet Hollow's Grove. Jej zadaniem jest pomszczenie siostry jej ojca. Już od początku wie, że nie będzie łatwo, tym bardziej że obok niej kręci się dyrektor Grayson Thorne. Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Czy dziewczyna pomści ciotkę?

Od razu mówię, że jest przeznaczona dla dorosłych czytelników i zaznaczono ją w najwyższej skali serduszek Papierowych Serc.
Otrzymała odznakę "hot", a ja potwierdzam, że w pełni na nią zasługuje.
Co to była za książka...
Piekielnie gorąca!
Rozpalająca zmysły!
Rozbudzając wyobraźnię!
Uwierzcie mi, ale to jedna z gorętszych pozycji, jakie przeczytałam w tym roku.
Z ręką na sercu nawet się tego nie spodziewałam.
Niby nie należy do obszernych pozycji, ale w pewnym momencie dzieje się naprawdę dużo.
Początek jest dość spokojny, wprowadzający w całość, klimat. Ale później... Akcja pędzi i czasami ciężko jest się połapać, o co chodzi. Może to wina tłumaczenia? Sama nie wiem. Ale to praktycznie końcówka książki, gdzie autorka dostarczyła wielu wrażeń.
Uwielbiam wampiry i wiedźmy w książkach, a gdy otuli się fabułę takim mrokiem, tajemnicami, odpowiednim klimatem, to już w ogóle przepadam! I tak było przy tej książce.
Do tego pyskata bohaterka i stale rosnące napięcie między głównymi bohaterami.
Od dawna wiadomo, że zemsta zaślepia, ale czy doprowadzi tym razem do czegoś dobrego?
Niecierpliwie czekam na drugi tom, bo po takim zakończeniu, chce widzieć, co było dalej?
Jeżeli lubicie mroczne, klimatyczne powieści Dark academia, z różnicą wieku, wątkiem enemies to lovers,wampirami, wiedźmami, tajemnicami, mnóstwem spicy scen, dużym plot twistem i relacją uczennica - dyrektor, to może być to historia dla was.

Moi drodzy,dziś przychodzę do was z opinią na temat "Sabatu".
Willow to wiedźma, która wstępuje na Uniwersytet Hollow's Grove. Jej zadaniem jest pomszczenie siostry jej ojca. Już od początku wie, że nie będzie łatwo, tym bardziej że obok niej kręci się dyrektor Grayson Thorne. Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Czy dziewczyna pomści ciotkę?

Od razu mówię, że jest przeznaczona...

Co to była za książka! Ja bardzo lubię mroczne i pokręcone historie z elementami paranormal lub fantasy i dawno nie czytałam czegoś tak dobrego jak to. Przepadałam od pierwszych stron. Ta lektura naprawdę wciąga. Znajdziecie w niej mroczny klimat dark akademii, sekrety, kłamstwa, intrygi, ciekawą fabułę i zaskakujące zakończenie. Kreacja głównych bohaterów również trzyma wysoki poziom. Jestem pewna, że młoda czarownica Willow zyska waszą sympatię swoją odwagą i niezłomnością. Jej relacja z dyrektorem przyprawi o szybsze bicie serca. Pomiędzy tą dwójką od pierwszego spotkania czuć przyciąganie, iskry pożądania oraz nienawiść. To istna mieszanka wybuchowa, która dostarczy wiele wrażeń.

Naprawdę jestem zachwycona i pod ogromnym wrażeniem tej historii. Z niecierpliwością będę wypatrywać drugiego tomu i mam nadzieję, że kiedyś na podstawie tej serii powstanie serial. To byłoby coś! Mam rację?

Co to była za książka! Ja bardzo lubię mroczne i pokręcone historie z elementami paranormal lub fantasy i dawno nie czytałam czegoś tak dobrego jak to. Przepadałam od pierwszych stron. Ta lektura naprawdę wciąga. Znajdziecie w niej mroczny klimat dark akademii, sekrety, kłamstwa, intrygi, ciekawą fabułę i zaskakujące zakończenie. Kreacja głównych bohaterów również trzyma...

Willow jest ostatnią czarownicą i po śmierci matki trafia do mrocznej akademii. Na miejsce ściąga ją Alaric, który jest wampirem i dyrektorem całej szkoły. Wokół jest mrok i dużo zagadek. 🐦‍⬛

Wciągnęłam się właściwie od samego początku, bo spodobał mi się sposób, w jaki autorka przedstawiła moce czarownic. Już na pierwszych stronach poznajemy Willow jako temperamentną kobietę, która skrywa w sobie wiele tajemnic. Pojawia się również Alaric, który niezależnie od wszystkiego ma zamiar osiągnąć swój cel.

Age gap pomiędzy bohaterami był znaczny, więc byłam szalenie ciekawa tego, jak potoczy się ich relacja. Niestety fajerwerków nie było. Mam wrażenie, że oboje byli niekonsekwentni i co chwile zaprzeczali swoim postanowieniom. Alaric został przedstawiony jako sarkastyczny i bezwzględny dyrektor, a okazał się.. dość potulny i troskliwy, czasem po prostu chamski.

Uważam, że ta książka miała naprawdę duży potencjał i nie został on w pełni wykorzystany. Początek był spokojny, wiele tłumaczący, środek chaotyczny, a końcówka dynamiką nadrobiła za całą książkę. Niemniej, zaciekawiła mnie i z chęcią sięgnę po kontynuację, bo jestem ciekawa tego, co wydarzy się dalej.

Willow jest ostatnią czarownicą i po śmierci matki trafia do mrocznej akademii. Na miejsce ściąga ją Alaric, który jest wampirem i dyrektorem całej szkoły. Wokół jest mrok i dużo zagadek. 🐦‍⬛

Wciągnęłam się właściwie od samego początku, bo spodobał mi się sposób, w jaki autorka przedstawiła moce czarownic. Już na pierwszych stronach poznajemy Willow jako temperamentną...

“Wszy­scy męż­czyź­ni lubią wy­zwa­nia, ale Wil­low była czymś innym niż wy­zwa­nie. Czymś gor­szym. Czymś nie­moż­li­wym”.

[ współpraca reklamowa: @wydawnictwopapieroweserca ]

“Sabat” okazał się przyjemną lekturą, choć nie spełnił moich oczekiwań co do mrocznej i porywającej atmosfery. Chociaż mnie zainteresował, nie jest to książka, do której ciągle bym wracała, może raczej sporadycznie.

Willow Madizza – wiedźma o silnym charakterze i niezwykłych umiejętnościach związanych z naturą.

Alaric Grayson Thorne – naczynie karmiące się krwią wiedźm, dyrektor Uniwersytetu Hollow’s Grove, zimny i tajemniczy.

Willow, ostatnia wiedźma ze swojego rodu, pragnie pomścić ciotkę i odzyskać dziedzictwo ojca, które zostało odebrane przez Zgromadzenie. Po śmierci matki zostaje skierowana na Uniwersytet Hollow’s Grove, gdzie wiedźmy doskonalą swoje umiejętności magiczne.

Tam odkrywa milczenie wokół tragicznych wydarzeń i wyrusza w poszukiwania, napotykając na swojej drodze Alarica, który może być kluczem do jej zemsty.

Początkowo miałam trudności z zaabsorbowaniem się fabułą z powodu stylu pisania autorki, ale im dalej, tym bardziej go akceptowałam. Ostatecznie uważam, że autorka ma naprawdę ciekawe pióro. Jej opisy wydarzeń, natury i atmosfery panującej na uniwersytecie są znakomite i pozwalają wczuć się w klimat książki.

Dużym atutem “Sabatu” jest prostota konstrukcji świata stworzonego przez autorkę. Jest on łatwy do zrozumienia, a wiele kwestii jest tłumaczonych czytelnikowi krok po kroku. Dzięki temu nawet osobom niezaznajomionym z gatunkiem fantasy wszystko może być zrozumiałe bez zbędnego zastanawiania się.

Relacja między głównymi bohaterami, choć oparta na konflikcie i nieufności, wydaje się ewoluować w kierunku czegoś więcej, mimo że do końca nie staje się pełnoprawnym romantyczny, wątkiem. Ich walka i konfrontacje dodają dynamiki fabule. Pochłania ich pożądanie, które w każdej chwili może całkowicie ich pochłonąć i doprowadzić do pewnych konsekwencji.

Narracja z dwóch perspektyw pozwala na lepsze zrozumienie pewnych wydarzeń i tworzy spójną całość.

Jednakże istnieją dwie rzeczy, które mnie nieco rozczarowały. Willow notorycznie powtarzała, że musi odnaleźć poszukiwaną rzecz, ale w praktyce często była rozpraszana, co dawało wrażenie bezczynności. Ponadto motyw dark akademii pozostaje słabo rozwinięty, a ja chciałabym poznać Uniwersytet Hollow’s Grove w szerszym kontekście, z większym nagłosem na życie na uczelni i codzienność wiedźm.

Co do zakończenia, pozostawiło ono mnie z ogromnym szokiem i potrzebą natychmiastowego sięgnięcia po kolejny tom. Kilka dni po zakończeniu lektury nadal trudno mi je przetworzyć. Potrzebuję więcej, najlepiej na wczoraj.

Więc jeśli poszukujesz książki o niepowtarzalnym klimacie, w świecie, gdzie nadprzyrodzone zjawiska są codziennością, a atmosfera nasycona jest tajemnicą i pożądaniem... To "Sabat" może być trafnym wyborem. Zanurz się w tej historii i pozwól się porwać magii, która skrywa się między jej stronami.

“Wszy­scy męż­czyź­ni lubią wy­zwa­nia, ale Wil­low była czymś innym niż wy­zwa­nie. Czymś gor­szym. Czymś nie­moż­li­wym”.

[ współpraca reklamowa: @wydawnictwopapieroweserca ]

“Sabat” okazał się przyjemną lekturą, choć nie spełnił moich oczekiwań co do mrocznej i porywającej atmosfery. Chociaż mnie zainteresował, nie jest to książka, do której ciągle bym wracała, może...

☠️🥀Szukając czegoś w stylu rewelacyjnej "Gothikany", sięgnęłam po "Sabat". Mamy tu podoby motyw mrocznej akademii, otaczający ją przerażający las i romans z dyrektorem szkoły. Ale na tym podobieństwa się kończą, bo pod pewnymi względami "Sabat", to o wiele mocniejsza historia.

☠️🥀W tej dosyć krótkiej powieści autorka próbowała opisać złożoną opowieść o czarownicach, początkach ich historii i szkole w której uczą się magii. Jednak funkcjonowanie Sabatu jest na tyle złożone u skomplikowane, że miałam wrażenie, iż autorka opisała wszystko jedynie pobieżnie. Miała naprawdę ciekawy, złożony pomysł, który aż się prosił o dokładniejsze rozpisanie. Sama szkoła i jej cel również były nie do końca jasne, i mam wrażenie, że uczniowie niczego konkretnego się tam nie uczyli, a szkoda, bo lubię kiedy dark academia jest integralną częścią historii, a nie tylko nieistotnym tłem.

☠️🥀"Sabat", to mroczny romans z całą masą TW i trochę się tego obawiałam, ale niepotrzebnie. Romans między główną bohaterką, Willow, a dyrektorem szkoły, był świetnie opisany, pełen napięcia, skrajnych emocji i szokujących zwrotów akcji, ale wyjątkowo autorka nie poszła w kierunku, który w dark romansach wywołuje mój sprzeciw i zniesmaczenie. To było naprawdę dobre! Wiadomo, nie ma tu nawet odrobiny romantyzmu, relacja opiera się na zemście i dążeniu do ukrytego celu, chłonęłam każdą stronę, ciekawa jak potoczy się ten romans...

☠️🥀I wiecie co? Czegoś takiego się nie spodziewałam! Końcówka to taki armagedon emocji i krwawych wydarzeń, że dalej zbieram szczękę z podłogi! Jestem kompletnie zaskoczona, a jednocześnie nie do końca rozumiem, wszystkie wydarzenia, ale jedno jest dla mnie jasne - dałam się koncertowo wkręcić. Znacie to uczucie, kiedy wiecie w jakim kierunku zmierza historia, ale okazuje się, że wszystko jest kompletnie odwrotnie? To właśnie taka książka.

☠️🥀Jestem zachwycona tą historią, wyciągnęła mnie z zastoju czytelniczego i rozbudziła apetyt na więcej, ale... jednocześnie pozostawiła ogromny niedosyt. Największy mankament książki to jej grubość, a właściwie cienkość. Stron było za mało, by opisać to, co wymyśliła autorka, zakończenie nastąpiło zbyt szybko, a więcej opisów funkcjonowania akademii i samych uczniów sprawiłoby, że końcówka walnęłaby jeszcze mocniej. Trochę szkoda, ale i tak bawiłam się świetnie i bardzo czekam na drugą część.

☠️🥀Szukając czegoś w stylu rewelacyjnej "Gothikany", sięgnęłam po "Sabat". Mamy tu podoby motyw mrocznej akademii, otaczający ją przerażający las i romans z dyrektorem szkoły. Ale na tym podobieństwa się kończą, bo pod pewnymi względami "Sabat", to o wiele mocniejsza historia.

☠️🥀W tej dosyć krótkiej powieści autorka próbowała opisać złożoną opowieść o czarownicach,...

Sabat to książka, która już od początku straszy ilością TW. Po ilości motywów jak i początkowej listy, obawiałam się co może czekać mnie na stronach powieści. Obstawiałam, że będzie to albo koszmarne, albo cudowne. Nic pomiędzy i się nie pomyliłam.

Główna bohaterka jest żywiołowa, nie przejmuje się opinią i zasadami. Najważniejsze jest dla niej wykonanie zadania, do którego została wyszkolona. Skrywa w sobie wielki sekret, który może kosztować ją życie.
Na jej drodze staje dyrektor szkoły dla czarownic - Naczynie, wampir, demon. Przywłaszcza on sobie do niej prawo, a ona nie wie o tym, że za każdym razem gdy ten się nią pożywiać, odkrywa jej tajemnice.

Prawe mówiąc, po pierwszym rozdziale spodziewałam się, że będzie mnie ta książka męczyć. Obawiałam się lichej fabuły kręcącej się w okół jednego (Nauczyciel-uczennica). Na całe szczęście było inaczej. Owszem ten wątek też był, ale nie był on głównym.
Akcja była dynamiczna, zaskakująca. Pełna zwrotów akcji, brutalności i napięcia.
Czytałam tą książkę z zapartym tchem raz po raz nie dowierzając w to, co się właśnie wydarzyło.

Sabat zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Jedynym minusem dla mnie był motyw wampir-demon w jednym. Temu jestem na nie, co do reszty nie mam żadnych zarzutów.

Z całego serca polecam.

[Współpraca z @wydawnictwopapieroweserca ]

Sabat to książka, która już od początku straszy ilością TW. Po ilości motywów jak i początkowej listy, obawiałam się co może czekać mnie na stronach powieści. Obstawiałam, że będzie to albo koszmarne, albo cudowne. Nic pomiędzy i się nie pomyliłam.

Główna bohaterka jest żywiołowa, nie przejmuje się opinią i zasadami. Najważniejsze jest dla niej wykonanie zadania, do...

Willow Madizza jest ostatnią wiedźmą z rodu. Żyje z dala od Zgromadzenia, do którego nienawiść zaszczepił jej ojciec. Ojciec, który wpoił jej jeszcze jedną rzecz. Zemstę. Jego zemstę, gdyż dzięki córce chce pomścić śmierć swojej siostry i odebranie mu dziedzictwa.

Po śmierci matki Willow zostaje zmuszona do przyjazdu na Uniwersytet Hallow’s Grave, gdzie jej gatunek uczy się praktykować magię. Pierwszą osobą jaką poznaje, jest sam dyrektor tego przybytku. Alarica Graysona Throne-a, który nie jest człowiekiem, jest Naczyniem stworzonym wieki temu. Potworem, którego unicestwić może tylko jedna, niepozorna osoba. W końcu nikt nie przypuszcza, że zielona wiedźma, która rozmawia z roślinami, jest kimś więcej. Że w jej żyłach płynie nie tylko krew Madizzów.

Przyciąganie między tą dwójką jest dziwne. Nawet sam dyrektor go nie rozumie. Zwłaszcza, że nie ma organu, który mógłby odpowiadać za te dziwne uczucia. Kobieta postanowiła jednak wykorzystać nauki ojca. Ma misję.

Czy Willow uda się osiągnąć cel? Jakie będą tego konsekwencje?

Mniej więcej w połowie książki zaczęłam domyślać się dalszych losów, a chęć poznania prawdy wciągała w historię co raz bardziej. Moje przypuszczenia się sprawdziły, ale nie odebrało mi to frajdy z czytania. Wręcz przeciwnie! Podsyciło jedynie ciekawość, co wydrzy się dalej. Z niecierpliwością będę wyczekiwać dalszych losów Willow, bo intuicja podpowiada mi, że teraz dopiero się będzie działo.

Największy minus tej historii.
Redakcja i tłumaczenie było beznadziejne. Dziwne błędy. Czasami ciężko było zrozumieć, co autor miał na myśli. Mnie jednak do szewskiej pasji doprowadzał zwrot “Wiedźmuniu”. Co to jest! Po krótkiej rozmowie z jedną z czytelniczek oryginału dowiedziałam się, że było to autorskie tłumaczenie rzeczownika “witchling”. Cud, że nie zrobiłam dziury w suficie od przekręcania oczu.

Willow Madizza jest ostatnią wiedźmą z rodu. Żyje z dala od Zgromadzenia, do którego nienawiść zaszczepił jej ojciec. Ojciec, który wpoił jej jeszcze jedną rzecz. Zemstę. Jego zemstę, gdyż dzięki córce chce pomścić śmierć swojej siostry i odebranie mu dziedzictwa.

Po śmierci matki Willow zostaje zmuszona do przyjazdu na Uniwersytet Hallow’s Grave, gdzie jej gatunek uczy...

Takie naciągane 3 ⭐️⭐️⭐️
Bo niby bardzo lekko i szybko mi się czytało, całea historia ma mega potencjał…ale…no właśnie ;)

Brakowało mi bardziej szczegółowego wejścia w ten wykreowany świat…niby coś tam wytłumaczone…ale tak po łebkach.

Na końcówce mocno musiałam sie skupić co gdzie i dlaczego tak ;) Choć zakończenie super!

Historia szkoły też mega chaotycznie nakreślona. Jakieś tam lekcje są, ale jak uczą magii to raczej się nie dowiedziałam ;)

W sumie mam wrażenie, że bardziej to romans niż fantasy - bo głownym motywem była relacja Graya i Willow.

Pewnie sięgnę po kolejną część, bo ciekawa jestem w którą stronę pójdzie autorka ;)

Takie naciągane 3 ⭐️⭐️⭐️
Bo niby bardzo lekko i szybko mi się czytało, całea historia ma mega potencjał…ale…no właśnie ;)

Brakowało mi bardziej szczegółowego wejścia w ten wykreowany świat…niby coś tam wytłumaczone…ale tak po łebkach.

Na końcówce mocno musiałam sie skupić co gdzie i dlaczego tak ;) Choć zakończenie super!

Historia szkoły też mega chaotycznie...