Bardzo fajna książka, lekka i przyjemna

Bardzo fajna książka, lekka i przyjemna

No dobra, zawyzam ocenę, przyznaję, bo bardziej to takie 6,5. Mam mieszane uczucia w związku z tą książką.
Z jednej strony historia bardzo mnie wciągnęła, czytałam ją z zainteresowaniem i ciekawiła mnie relacja głównych bohaterów. Przez całą ksiazkę pojawia się sporo delikatnych, codziennych, ale intymnych scen i drobnych szczegółów między bohaterami. To wszystko tworzyło bardzo fajny klimat.
Z drugiej strony Daphne wydaje się momentami naiwna. Oczywiście ma swoje powody. Stale nieobecny ojciec, który przypomniał sobie o niej, tylko wtedy kiedy mu bylo wygodnie pamiętać. Do tego ciągłe przeprowadzki, brak prawdziwych przyjaźni i trwałych więzi z innymi ludźmi. No ale to, że facet nie odbiera jej z pracy, mimo, że się zobowiązał, to nie znaczy od razu, że zawiódł na całej linii i relacja jest stracona. Ten powód jest zbyt błahy, nawet na kogoś po przejściach. Nawet jeśli to miał być tylko symbol jakiejś całości zachowań, których ja osobiście nie wylapalam. Ten wątek był dla mnie naciagany i na siłę. Po prostu wkurzyłam się kiedy czytałam tamte fragmenty.
Momentami ogólnie za dużo było tam analizowania wszystkiego przez głównych bohaterów. Mam wrażenie, że to mało autentyczne, bo w życiu przeważnie aż tak wszystkiego nie rozbieramy na czynniki pierwsze, zwłaszcza jeśli jestesmy w 100% przekonani o swoich uczuciach do drugiej osoby.
Mimo wszystko książka mi się podobała i nie żałuję, że ja przeczytałam. Gdyby tak jednak poprawić kilka rzeczy, byłaby dużo lepsza.

No dobra, zawyzam ocenę, przyznaję, bo bardziej to takie 6,5. Mam mieszane uczucia w związku z tą książką.
Z jednej strony historia bardzo mnie wciągnęła, czytałam ją z zainteresowaniem i ciekawiła mnie relacja głównych bohaterów. Przez całą ksiazkę pojawia się sporo delikatnych, codziennych, ale intymnych scen i drobnych szczegółów między bohaterami. To wszystko tworzyło...

Najlepsza książka Emily Henry.
Prawdziwi bohaterowie z prawdziwymi problemami.
Nie mogłam oderwać się od lektury a zarazem nie chciałam jej kończyć.
Rewelacja !!

Najlepsza książka Emily Henry.
Prawdziwi bohaterowie z prawdziwymi problemami.
Nie mogłam oderwać się od lektury a zarazem nie chciałam jej kończyć.
Rewelacja !!

Bardzo dobrze się zaczęło. Bawiłam się super. Do czasu... wszystkiego było za dużo i za mało. Niby nic się nie działo, co wnosiło by coś istotnego do historii, a jednak było dużo postaci i różnych nijakich opisów. Miałam poczucie znudzenia, z którego bardzo ciężko było mi wyjść. Zamysł ogólny bardzo fajny, męski bohater cudowny ale w całości zbyt rozwleczone. Szkoda....

Bardzo dobrze się zaczęło. Bawiłam się super. Do czasu... wszystkiego było za dużo i za mało. Niby nic się nie działo, co wnosiło by coś istotnego do historii, a jednak było dużo postaci i różnych nijakich opisów. Miałam poczucie znudzenia, z którego bardzo ciężko było mi wyjść. Zamysł ogólny bardzo fajny, męski bohater cudowny ale w całości zbyt rozwleczone. Szkoda....

Lekka, przyjemna, zabawna. Niepozbawiona jednak odrobiny dramatyzmu i ubarwiona literackimi smaczkami. Dobrze napisana. „Funny Story” to ciekawa lektura. Książkę czyta się z zainteresowaniem!

To komedia romantyczna, ale też opowieść o dwójce zranionych serc. Nie zabrakło tu trudniejszych tematów i wzruszających wątków. To książka o miłości, przyjaźni, rodzinie, ale też byciu sobą, szczerości, potrzebie bliskości oraz czułości. Sporo tu emocji.

Ciekawi bohaterowie, wciągająca fabuła, satysfakcjonujące zakończenie... Oto dobry rom-com. Książka jest nieco przewidywalna, ale poprawia nastrój, pozwala oderwać się od codzienności. Powieść jest zabawna, pełna humoru i uroku... Cała recenzja na blogu urocznica.pl. Zapraszam: https://urocznica.pl/recenzja-funny-story-emily-henry/.

Lekka, przyjemna, zabawna. Niepozbawiona jednak odrobiny dramatyzmu i ubarwiona literackimi smaczkami. Dobrze napisana. „Funny Story” to ciekawa lektura. Książkę czyta się z zainteresowaniem!

To komedia romantyczna, ale też opowieść o dwójce zranionych serc. Nie zabrakło tu trudniejszych tematów i wzruszających wątków. To książka o miłości, przyjaźni, rodzinie, ale też...

Emily Henry nigdy nie rozczarowuje 😍 Każda jej książka jest przemyślana i widać, że poświęca jej dużo czasu i uwagi, a Funny Story jest równie niesamowita co poprzednie książki autorki!

Daphne i Miles zostają współlokatorami po tym, jak ich partnerzy postanowili zostawić Daphne i Milesa dla siebie nawzajem! Daphne straciła dom, znajomych i idealnego narzeczonego, a jedyne co jej zostało to odliczanie dni do momentu, kiedy będzie mogła się wyprowadzić z miasta, w którym złamano jej serce. Miles jest zdeterminowany, aby pokazać jej, że Waning Buy może być przepiękne nawet bez jej narzeczonego.

Funny Story jest niesamowitą historią miłosną o tym, jak można znaleźć szczęście nawet w najgorszym momencie swojego życia. Mimo, że Daphne i Miles są zupełni różni to są przykładem na to, że przeciwieństwa się przyciągają! Ich chemia od początku książki po prostu powala z nóg, a ich przygody podczas zwiedzania miasta za każdym razem powodowały wielki uśmiech na mojej twarzy!

Zdecydowanie polecam! ❤️

Emily Henry nigdy nie rozczarowuje 😍 Każda jej książka jest przemyślana i widać, że poświęca jej dużo czasu i uwagi, a Funny Story jest równie niesamowita co poprzednie książki autorki!

Daphne i Miles zostają współlokatorami po tym, jak ich partnerzy postanowili zostawić Daphne i Milesa dla siebie nawzajem! Daphne straciła dom, znajomych i idealnego narzeczonego, a jedyne...

Najbardziej dojrzała z książek Henry, a przy tym nie traci swojej lekkości. Bohaterowie I bohaterki są utkani z zalet i wad, zdają sobie z tego sprawę, do tego rozmawiając o nich.

Najbardziej dojrzała z książek Henry, a przy tym nie traci swojej lekkości. Bohaterowie I bohaterki są utkani z zalet i wad, zdają sobie z tego sprawę, do tego rozmawiając o nich.

Niezawodna książka niezawodnej autorki

Niezawodna książka niezawodnej autorki

Dzięki, Emily, znowu się poryczałam.

Dzięki, Emily, znowu się poryczałam.

Przyjemna pozycja, ale byłoby znacznie lepiej jakby ograniczyć ilość przemyśleń gł. bohaterki, przestać w kółko pisać o tym jaki to wpływ na jej życie miał ojciec, który właściwie nie był obecny w jej życiu i skupić się trochę bardziej na relacji Daphne i Milesa. Generalnie brakowało mi tu emocji a na koniec tej historii można było ich trochę wyciągnąć.

Przyjemna pozycja, ale byłoby znacznie lepiej jakby ograniczyć ilość przemyśleń gł. bohaterki, przestać w kółko pisać o tym jaki to wpływ na jej życie miał ojciec, który właściwie nie był obecny w jej życiu i skupić się trochę bardziej na relacji Daphne i Milesa. Generalnie brakowało mi tu emocji a na koniec tej historii można było ich trochę wyciągnąć.