Pieśń Susannah

Niezwykle wciągająca powieść, która do ostatnich stron trzyma czytelnika w napięciu. Polecam:)

Niezwykle wciągająca powieść, która do ostatnich stron trzyma czytelnika w napięciu. Polecam:)

Dla mnie rewelacja! Podobała mi się ta część

Dla mnie rewelacja! Podobała mi się ta część

Niezmiennie wysoki poziom - jak w całym cyklu. W tej części plusem i nowością są niejako osobiste wątki autora (choć człowiek czytając to zastanawia się, o czym autor myślał tworząc...).

Niezmiennie wysoki poziom - jak w całym cyklu. W tej części plusem i nowością są niejako osobiste wątki autora (choć człowiek czytając to zastanawia się, o czym autor myślał tworząc...).

To żałosne, jeden wielki bełkot. Autor umieszcza siebie w fabule i tworzy autoreklamę, to grafomania. Szkoda czasu!

To żałosne, jeden wielki bełkot. Autor umieszcza siebie w fabule i tworzy autoreklamę, to grafomania. Szkoda czasu!

Najgorsza z serii

Najgorsza z serii

Jakoś mi ta część nie za bardzo podeszła. Nie wiedzieć czemu po przeczytaniu szybko o niej zapomniałam i przez to nie zapisałam jej od razu na półkę Przeczytane na LC. To świadczy raczej o tym, że rzeczywiście z tym tomem nie było mi aż tak po drodze jak z innymi. Były tutaj ciekawe momenty, ale jak dla mnie zdecydowanie za mało.

Jakoś mi ta część nie za bardzo podeszła. Nie wiedzieć czemu po przeczytaniu szybko o niej zapomniałam i przez to nie zapisałam jej od razu na półkę Przeczytane na LC. To świadczy raczej o tym, że rzeczywiście z tym tomem nie było mi aż tak po drodze jak z innymi. Były tutaj ciekawe momenty, ale jak dla mnie zdecydowanie za mało.

Przedsmak tego, co czeka już za chwilę w ostatnim tomie ”Mrocznej wieży”. Tymczasem bohaterowie cyklu zostają rozdzieleni. Okoliczności jednak sprawiają, że coś tu nie ”poszło” tak jak zakładano, co dodatkowo komplikuje misję. Mroczna wieża jest już na wyciągnięcie ręki, ale oczywiście po drodze znajdzie się parę niewygodnych kłód do uprzątnięcia. Znajdzie się również kilka zaskakujących zwrotów akcji, po których można się uśmiechnąć od ucha do ucha.

Przedsmak tego, co czeka już za chwilę w ostatnim tomie ”Mrocznej wieży”. Tymczasem bohaterowie cyklu zostają rozdzieleni. Okoliczności jednak sprawiają, że coś tu nie ”poszło” tak jak zakładano, co dodatkowo komplikuje misję. Mroczna wieża jest już na wyciągnięcie ręki, ale oczywiście po drodze znajdzie się parę niewygodnych kłód do uprzątnięcia. Znajdzie się również kilka...

Umęczył mnie ten tom, nie mój gust

Umęczył mnie ten tom, nie mój gust

Susannah i Mia zabierają Czarną Trzynastkę i uciekają. Zabierają kulę ze sobą, żeby nikt za nimi nie podążył. Jednak ka-tet Rolanda już wie czego musi dokonać. Część z nich musi przenieść się do Nowego Jorku, w roku, w którym wylądowała tam Susannah, a druga część musi odnaleźć w Maine Towera i namówić go do sprzedaży parceli. Pomogą im w tym Manni, czyli podróżnicy. Henchick zbiera ludzi z wioski i odprawiają rytuał przeniesienia. Drzwi ponownie zostają otwarte. Jednak nie wszystko idzie zgodnie z planem i tam gdzie wylądować miał Eddy z Rolandem, ląduje Jake z Callahanem.

Czy Susannah/Mia urodzi dziecko i co się z nim stanie? Czy ka-tet uda się wszystko pomimo zmian w planach?

Przedostatni tom pokazuje nam najbliższe okolice wieży. Wciąż zastanawiamy się, czy przy takim obrocie wydarzeń drużynie rewolwerowca uda się tam dotrzeć, a jeżeli tak to w jakim składzie. Książka jest bardzo wciągająca i najbardziej koncentruje się na postaci Mii i Susannah. Ogromnie jestem ciekaw zakończenia sagi :)

Susannah i Mia zabierają Czarną Trzynastkę i uciekają. Zabierają kulę ze sobą, żeby nikt za nimi nie podążył. Jednak ka-tet Rolanda już wie czego musi dokonać. Część z nich musi przenieść się do Nowego Jorku, w roku, w którym wylądowała tam Susannah, a druga część musi odnaleźć w Maine Towera i namówić go do sprzedaży parceli. Pomogą im w tym Manni, czyli podróżnicy....

Nie mój gust.

Nie mój gust.