Przerażająca historia która z pewnością nie każdemu przypadnie do gustu. Miejscami dość odpychająca. Tematyka dość ciekawa i nie do końca jeszcze dla mnie zrozumiała ale zainteresowała mnie.

Przerażająca historia która z pewnością nie każdemu przypadnie do gustu. Miejscami dość odpychająca. Tematyka dość ciekawa i nie do końca jeszcze dla mnie zrozumiała ale zainteresowała mnie.

Generalnie, nie jestem wielkim fanem horrorów. Większości z tytułów spod znaku tego gatunku brakuje bowiem oryginalności. Często wręcz zlewają się ze sobą i po prostu nie są interesujące. Raz na jakiś czas trafia się jednak taka pozycja, która wybija się z tej szarości i nijakości, dając nadzieję, że jest jeszcze miejsce na porządne historie grozy. Jedną z takich nowości na polskim rynku jest manga Starving Anonymous.

Zamykająca się w siedmiu tomach manga zaczyna się naprawdę niepozornie. Słyszymy rozmowy na temat ocieplenia klimatu, a ludzie zajadają się pysznościami. Dwójka młodych bohaterów w trakcie podróży autobusem rozprawia na temat swojej przyszłości. Nagle, ta sielankowa wręcz atmosfera zmienia się o 180 stopni. Pasażerowie zostają uśpieni i porwani, napięcie zaczyna rosnąć, a my zastanawiamy się co wydarzy się dalej.

Głównym bohaterem Starving Anonymous jest marzący o karierze rysownika Ie. Swoje plany będzie musiał jednak odłożyć na bok, gdyż znalazł się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Jako jedyny z pasażerów nie został w pełni uśpiony i gdy w końcu się budzi jest świadkiem czegoś równie zastanawiającego co przerażającego. Nastolatek znajduje się w dziwnej placówce, gdzie ludzie zdają się być hodowani niczym bydło na rzeź, ale to tylko pierwsza z wielu tajemnic jakie skrywa to miejsce.

Trzeba przyznać, że lekturze całego pierwszego tomu mangi towarzyszy niezwykłe napięcie. Należy pochwalić autorów (scenariusz – Yuu Kuraishi, rysunki – Kazu Inabe) za stworzenie unikalnej atmosfery grozy, która jednocześnie wywołuje w czytelniku poczucie niepewności i strachu. Na kartach mangi rozgrywa się historia z pogranicza realizmu i fantasy, w przypadku której ciężko oderwać jeden element od drugiego, w czym zdecydowanie pomaga utrzymująca się tutaj tajemniczość.

Co zaskakujące, główny bohater Starving Anonymous spotyka w tym dziwnym miejscu dwóch innych chłopaków, którzy ukrywają się wśród tuczonych, uzależnionych od dziwnej substancji ludzi. Są nimi Yamabiki i Natsume, którzy znaleźli się tam raptem kilka dni przed Ie. Ich reakcje i zachowanie są jednak zupełnie odmienne od nastolatka co tworzy bardzo ciekawą dynamikę w grupie, której losy śledzimy dalej na kartach komiksu.

Główny bohater wydaje się być słaby, przestraszony, a w pewnym stopniu nawet nijaki. Autorzy mangi nadają jednak sens tej postaci za sprawą jego niezwykłej pamięci fotograficznej, która ma pomóc chłopakom w ucieczce. Jego towarzysze to zdecydowanie ciekawsze przypadku. Yamabiki sprawia wrażenie zboczonego. Cały czas rzuca jakieś homoseksualne insynuacje i sprawia wrażenie jakby cała sytuacja za bardzo go nie ruszała. Jeszcze ciekawiej rzecz się ma w przypadku Natsume, który jest prawdziwym twardzielem i nie okazuje żadnych emocji. Ma jednak w sobie mnóstwo empatii, o czym przekonujemy się później, a zależy mu jedynie na przetrwaniu i ucieczce.

Mamy tu zatem ciekawych, zmotywowanych bohaterów. Za sprawą ich charakterów oraz relacji zaczynamy kibicować im by uciekli z tego więzienia w jakim się znaleźli. Jednocześnie wraz z nimi jeszcze bardziej chcemy poznać prawdę na temat tej placówki. W kolejnych rozdziałach na jaw wychodzą tajemnice, które jedynie wzmagają naszą ciekawość. Dziwne, krwiożercze istoty pożerają ludzi. Z przetrzymywanych osób robi się rozpłodówki za pomocą nadzwyczajnych medykamentów, a całym obiektem zarządzają ludzie!

Odpowiednie rozłożenie cieni, wyolbrzymienie pewnych aspektów, które uderzają nas po oczach i ogólnie mroczna atmosfera przykuwają uwagę czytelnika. Wizualnie Starving Anonymous prezentuje się świetnie, doskonale oddając klimat, niepewność bohaterów oraz strach i stres, który wylewa się z kolejnych stron mangi.

Jest to zdecydowanie pozycja skierowana do dorosłego czytelnika. Różne sprośne żarciki, przerażające istoty i przetrzymywanie ludzi wbrew ich woli to jedno. Na kartach mangi widzimy o wiele bardziej przerażające i szokujące obrazy jak napompowane chemią i hormonami kobiety, które są w ciągłej chuci. Najbardziej w pamięć wbija się jednak scena gdy Yamabiki wykorzystuje nieuwagę strażników i szprycuje jednego z nich tajemniczym medykamentem. To sprawia, że jeden z nich zaczyna gwałcić drugiego, nie mogąc się powstrzymać.

Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że Starving Anonymous to tytuł dla osób o mocnych nerwach i żelaznych żołądkach. Trzyma w napięciu, angażuje czytelnika, a chwilami balansuje na granicy dobrego smaku. Pierwszy tom stanowi świetne wprowadzenie do tajemniczej, angażującej historii, której sekrety po prostu chce się odkrywać. Jeśli tak wygląda początek, to strach pomyśleć jakie przerażające obrazy mają nam do zaoferowania autorzy w kolejnych tomach. Już nie mogę się doczekać!

Generalnie, nie jestem wielkim fanem horrorów. Większości z tytułów spod znaku tego gatunku brakuje bowiem oryginalności. Często wręcz zlewają się ze sobą i po prostu nie są interesujące. Raz na jakiś czas trafia się jednak taka pozycja, która wybija się z tej szarości i nijakości, dając nadzieję, że jest jeszcze miejsce na porządne historie grozy. Jedną z takich nowości na...

Pierwszy tom Starving Anonymous zaczyna się w bardzo ciekawy sposób. Bohaterowie są bowiem w restauracji fast food i przez chwilę rozmyślają na temat tego, z jakich odpadów powstaje to czym się zajadają. Później mamy chwilę rozważania na temat apokaliptycznych wizji co do przyszłości planety w wyniku niezliczonej ilości problemów, jakie mają współczesne społeczeństwa. Wszystko to zostaje w jednej chwili wywrócone na głowę. Dwóch bohaterów zostaje porwanych i trafia, w miejsce które najłatwiej określić jako ferma i ubojnia ludzi.

Najmocniejsze jest to, że na miejscu spotyka się sporo osobników wykonujących brudną robotę i nie traktują ono swoich ofiar jak ludzi. Wszystko jest niezwykle dziwne i tajemnicze. Zwłaszcza gdy bohaterowie trafiają do sali z dziwną substancją, która ogłupia i szybko tuczy jednostki. Kazu pada ofiarą tego specyfiku i staje się bezmyślnym stworzeniem skoncentrowanym tylko na spożywaniu substancji. Główny bohater zostaje uratowany przez dwóch, typków, którzy też trafili do tego okropnego miejsca. Czy z takiej sytuacji można ujść z życiem?

https://operacjapanda.pl/2024/recenzja-mangi-starving-anonymous-czyli-horror-dla-ludzi-o-mocnych-nerwach

Pierwszy tom Starving Anonymous zaczyna się w bardzo ciekawy sposób. Bohaterowie są bowiem w restauracji fast food i przez chwilę rozmyślają na temat tego, z jakich odpadów powstaje to czym się zajadają. Później mamy chwilę rozważania na temat apokaliptycznych wizji co do przyszłości planety w wyniku niezliczonej ilości problemów, jakie mają współczesne społeczeństwa....

Po pierwsze: nie lubię horrorów o kanibalach, ani o torturowaniu ludzi. Tak więc średnio trafiłam z tą serią. Chyba jednak trzeba było przeczytać opis, zamiast brać w ciemno tylko dlatego, że było napisane "horror". :/
Po drugie: myślałam, że ten gościu z długimi włosami to dziewczyna. No mniejsza. Potem po czymś tam co zrobił, czy powiedział pomyślałam "On jest gejem? Fajnie."; ale czym dalej w fabułę tym coraz bardziej stwierdzam, że ma on nierówno pod sufitem.

Na razie nie przekreślam, zobaczymy co przyniosą następne tomy; bo jeśli będzie bardziej rozbudowana fabuła to może być ciekawie. Może się utworzy coś w stylu "the promised neverland"?

Po pierwsze: nie lubię horrorów o kanibalach, ani o torturowaniu ludzi. Tak więc średnio trafiłam z tą serią. Chyba jednak trzeba było przeczytać opis, zamiast brać w ciemno tylko dlatego, że było napisane "horror". :/
Po drugie: myślałam, że ten gościu z długimi włosami to dziewczyna. No mniejsza. Potem po czymś tam co zrobił, czy powiedział pomyślałam "On jest gejem?...