Pocałunek kobiety pająka

Ciekawe, ciekawe. Kolejna książka którą wziąłem bez żadnego klucza, chyba Agnieś mi podsunęła, przeczytałem. Zanim kliknąłem na pole recenzji, rzuciłem okiem na oficjalny opis, stwierdziłem standardowo, że totalnie się z nim nie zgadzam, a sam opis brzmi tak, jakby o tej książce koniecznie trzeba było coś napisać. Rozrachunków z kulturą masową tutaj nie zauważyłem, mamy zamiast tego ciasnotę celi, bliskość klaustrofobiczną, dwóch mężczyzn którzy tą objętość wypełniają całkowicie. Jeden z nich snuje opowieści, drugi bardziej słucha, choć czasem też coś powie, skojarzenia z Szecherezadą się narzucają natarczywie, szczególnie w kontekście finału. Są zaskoczenia, są wątki poboczne, ale najważniejszym rdzeniem tej fabuły jest tych dwóch mężczyzn którzy zlewają się w jedno ciało. Bardzo podobały mi się przypisy zajmujęce większą część kartek, ciągnące się na strony trzy albo cztery, tak że niemożliwe jest przeczytanie ich do końca, trzeba uwagę dzielić pomiędzy akcję i didaskalia po równo. Nie pamiętam takiego zabiegu, żebym w sensie spotkał, podobał mi się, był ożywczy. Nie byłem dużym fanem akapitów freudowskich, cały dyskurs trącił tymi pięcioma dekadami jakie minłęy, ani zbytnio mądre, ani nowe, ani trafne. Ale można było przerzucić wzrokiem bez dużej straty. Książkę zapamiętam, a to chyba najważniejsze co można zrobić z książką.

Ciekawe, ciekawe. Kolejna książka którą wziąłem bez żadnego klucza, chyba Agnieś mi podsunęła, przeczytałem. Zanim kliknąłem na pole recenzji, rzuciłem okiem na oficjalny opis, stwierdziłem standardowo, że totalnie się z nim nie zgadzam, a sam opis brzmi tak, jakby o tej książce koniecznie trzeba było coś napisać. Rozrachunków z kulturą masową tutaj nie zauważyłem, mamy...

Lata 70-te, Argentyna. Do jednej więziennej celi trafiają Molita i Valentin. Pierwszy, jako homoseksualista zostaje oskarżony i skazany za deprawację nieletnich, drugi jest działaczem rewolucyjnym i więźniem politycznym. Już na pierwszy rzut oka widać, że bardziej różnić się nie mogą. Początkową niechęć przełamują filmy, które Molita opowiada współwięźniowi. Głównie są to horrory i filmy klasy B, jednak stają się ona impulsem do rozmowy, do snucia refleksji i narodzin wzajemnej sympatii i szacunku a nawet czegoś więcej.

,,Pocałunek kobiety pająka" to opowieść niepokojąca i zaskakująca. Pozornie toczy się bardzo leniwie, fabuły kolejnych filmów mieszają się z codzienną nudną więzienną rzeczywistością. Jednak to tylko złudzenie bo opowieści Molity oplatają zarówno Valentina jak i czytelnika coraz bardziej uzależniając go i budując relację. Banalne dreszczowce i trochę kiczowate horrory stają się punktem wyjścia do rozmowy o samych bohaterach, o ich relacja i świecie na zewnątrz więzienia. Molita jako homoseksualista odkrywa przed Valentinem swoje ja, opowiada o swoich związkach oraz swojej w nich roli. W Valentinie także zachodzi zmiana, z początkowego macho, silnego zdecydowanego rewolucjonisty wyzwala się delikatniejsza, bardziej uczuciowa strona. Jednak wszystko to co dzieje się w celi jest pewną iluzją, siecią intryg, która bardzo mocno odbije się na bohaterach i zdecyduje o ich życiu.

,,Pocałunek kobiety pająka" to nie tylko opowieść o Molicie i Valentinie. To także szokująca konfrontacja z wizją świata jaką prezentują przypisy. Zebrane są tam i cytowane artykuły i prace naukowe odnoszą się do homoseksualizmu i próbujące go wyjaśniać. Jest to szokujące zarówno w kontekście opowieści jak i współczesnej wiedzy i współczesnego postrzegania świata. Przypisy stanowią narzucona tezę do postępowania bohaterów i ona mają odgórnie determinować ich decyzje i czyny.

Manuel Puig stworzył powieść bardzo aktualną, poruszającą temat relacji i zgody na bycie samym sobą. Z pozoru prosta opowieść, która stopniowo odkrywa swoje drugie dno i zmusza do refleksji. To opowieść o tolerancji, dużo więcej mówiąca niż jakiekolwiek inne manifesty.

Lata 70-te, Argentyna. Do jednej więziennej celi trafiają Molita i Valentin. Pierwszy, jako homoseksualista zostaje oskarżony i skazany za deprawację nieletnich, drugi jest działaczem rewolucyjnym i więźniem politycznym. Już na pierwszy rzut oka widać, że bardziej różnić się nie mogą. Początkową niechęć przełamują filmy, które Molita opowiada współwięźniowi. Głównie są to...

Streszczenia filmów zapisane w tej książce bardzo dobre, opowiedziane naturalnym językiem. Przypisów nawet nie czytałam - zbyt mały druk, nie chciałam wysilać oczu. Ogólny niesmak związany z wątkiem homoseksualizmu. Gdyby nie to historia byłaby nawet wciągająca, bo i ciekawi bohaterzy, i ciekawe miejsce akcji.

Streszczenia filmów zapisane w tej książce bardzo dobre, opowiedziane naturalnym językiem. Przypisów nawet nie czytałam - zbyt mały druk, nie chciałam wysilać oczu. Ogólny niesmak związany z wątkiem homoseksualizmu. Gdyby nie to historia byłaby nawet wciągająca, bo i ciekawi bohaterzy, i ciekawe miejsce akcji.

Doskonała powieść w której pedofil i marksista, umilają sobie czas spędzany w więziennej celi opowiadając filmy klasy B z lat czterdziestych (np. Cat people - Jacquesa Tourneura). Szokujący kontrast między parszywymi realiami celi, a filmowymi obrazami. Na koniec rodząca się emocjonalna więź pomiędzy skazańcami zdaje się być najjaśniejszym punktem ich życia. Warto zobaczyć film z pamiętną rolą Soni Bragi i oskarową Williama Hurta. Polecam

Doskonała powieść w której pedofil i marksista, umilają sobie czas spędzany w więziennej celi opowiadając filmy klasy B z lat czterdziestych (np. Cat people - Jacquesa Tourneura). Szokujący kontrast między parszywymi realiami celi, a filmowymi obrazami. Na koniec rodząca się emocjonalna więź pomiędzy skazańcami zdaje się być najjaśniejszym punktem ich życia. Warto zobaczyć...

Smutna opowieść o wolności i o opresji, zderzenie dwóch odmiennych światów i motywacji, a przede wszystkim amalgamat rozmaitych technik pisarskich. Puig włożył sporo wysiłku w sprawienie, by poszczególne elementy tej surowej stylistycznie powieści przemyślnie się uzupełniały, ale jednocześnie pozostawił między nimi mnóstwo wolnej przestrzeni, którą scalającym trudem wypełnić musi sam czytelnik. A ja właśnie mam kryzys i nie potrafiłbym wypełnić nawet krzyżówki w Tele Tygodniu.

Smutna opowieść o wolności i o opresji, zderzenie dwóch odmiennych światów i motywacji, a przede wszystkim amalgamat rozmaitych technik pisarskich. Puig włożył sporo wysiłku w sprawienie, by poszczególne elementy tej surowej stylistycznie powieści przemyślnie się uzupełniały, ale jednocześnie pozostawił między nimi mnóstwo wolnej przestrzeni, którą scalającym trudem...

Pół książki zawalone streszczeniami filmów, a drugie pół kobylastymi przypisami o homoseksualizmie. Muszę przyznać, że w pewnym momencie zarzuciłam czytanie przypisów, nie tylko z powodu ich objętości, ale przestarzałej naukowości. Rozumiem, że celowy zabieg, ale znudził i zmęczył. Pomiędzy relacja dwóch więźniów w formie dialogu. Jest psychologizm, ale za mało akcji i za przegadane.

Pół książki zawalone streszczeniami filmów, a drugie pół kobylastymi przypisami o homoseksualizmie. Muszę przyznać, że w pewnym momencie zarzuciłam czytanie przypisów, nie tylko z powodu ich objętości, ale przestarzałej naukowości. Rozumiem, że celowy zabieg, ale znudził i zmęczył. Pomiędzy relacja dwóch więźniów w formie dialogu. Jest psychologizm, ale za mało akcji i za...

Czyta się szybko. Składniki, z których umieszano tę powieść: dialogi (90%),przypisy (7%),raport służby (rzeczowy) i monolog wewnętrzny (śladowa ilość). Dużo gadania o filmach, starych, nie znacie. Miejsce akcji: więzienie. Bohaterowie (żaden spoiler): więzień polityczny (orientacja lewicowa) i więzień obyczajowy (orientacja homoseksualna). Spora porcja wykładu z psychoanalizy (stąd przypisy). Dwa momenty. W końcówce wyraźny akcent polityczny, ale to nie może dziwić tych, którzy znają przerażającą rzeczywistość argentyńską lat 70-ch XX wieku.
Niezły składak, jedzie się jak na kolarzówce.

Czyta się szybko. Składniki, z których umieszano tę powieść: dialogi (90%),przypisy (7%),raport służby (rzeczowy) i monolog wewnętrzny (śladowa ilość). Dużo gadania o filmach, starych, nie znacie. Miejsce akcji: więzienie. Bohaterowie (żaden spoiler): więzień polityczny (orientacja lewicowa) i więzień obyczajowy (orientacja homoseksualna). Spora porcja wykładu z...

Książka jest ciekawa z uwagi na przyjęty sposób przedstawienia psychiki bohaterów i ich relacji. Przyjemne jest, oparte na śledzeniu samej rozmowy, snucie domysłów na temat ich zachowania, wyglądu, otaczającej rzeczywistości . Autor wydaje się w aspekcie niedopowiedzeń dochodzić do poziomu mistrzowskiego (tylko ile w tym autora, a ile czytelnika?),do którego wiele mu brakuje w obszarze samego budowania charakterów. To postacie autentyczne i szczęśliwie bardzo od siebie różne, jednak dla mnie niekoniecznie intrygujące.

Książka jest ciekawa z uwagi na przyjęty sposób przedstawienia psychiki bohaterów i ich relacji. Przyjemne jest, oparte na śledzeniu samej rozmowy, snucie domysłów na temat ich zachowania, wyglądu, otaczającej rzeczywistości . Autor wydaje się w aspekcie niedopowiedzeń dochodzić do poziomu mistrzowskiego (tylko ile w tym autora, a ile czytelnika?),do którego wiele mu...

Książka napisana wprost bajecznie. Przeczytałam ją jednym tchem, nie mogąc się oderwać. Łączy w sobie różne style i narracje - co daje niesamowity efekt. Cała jest dialogiem dwóch współwięźniów o miłości, przyjaźni, ludzkich odruchach. W bardzo wysmakowany sposób traktuje temat homoseksualnej miłości. Dziś ta tematyka rzadko obywa się bez fizjologii i wulgaryzowania, a szkoda.

Książka napisana wprost bajecznie. Przeczytałam ją jednym tchem, nie mogąc się oderwać. Łączy w sobie różne style i narracje - co daje niesamowity efekt. Cała jest dialogiem dwóch współwięźniów o miłości, przyjaźni, ludzkich odruchach. W bardzo wysmakowany sposób traktuje temat homoseksualnej miłości. Dziś ta tematyka rzadko obywa się bez fizjologii i wulgaryzowania, a szkoda.

Fascynująca, wrażliwa narracja o relacji dwóch współwięźniów zadająca pytanie o oddziaływanie popkultury na życie przeciętnego człowieka.

Fascynująca, wrażliwa narracja o relacji dwóch współwięźniów zadająca pytanie o oddziaływanie popkultury na życie przeciętnego człowieka.