Miliard lat przed końcem świata

Niezła mieszanka SF, kryminału i rozważań natury filozoficznej. Kryminał z rodzaju tych dusznych, teatralnych, w zamkniętej przestrzeni. Całkiem fajne poczucie humoru. Zarzucałbym tu pewien stopień niedopracowania, są pewne luki w opowiadanej historii, są też pomysły najwyraźniej porzucone przez autorów w trakcie pisania.

Niezła mieszanka SF, kryminału i rozważań natury filozoficznej. Kryminał z rodzaju tych dusznych, teatralnych, w zamkniętej przestrzeni. Całkiem fajne poczucie humoru. Zarzucałbym tu pewien stopień niedopracowania, są pewne luki w opowiadanej historii, są też pomysły najwyraźniej porzucone przez autorów w trakcie pisania.

Strugaccy mieli talent do pisania powieści i opowiadań z cyklu fantastyki naukowej. Bardzo mi się podoba ich styl i łatwość, z jaką operują głównymi bohaterami i ich dywagacjami, rozmowami na temat przyszłości ziemskiej cywilizacji - przy tym Lidka, jedna z głównych bohaterek, wychodzi na kompletną pustaczkę. Mi się wydaje, że postęp technologiczny mógłby nas zniszczyć i spowodować upadek cywilizacji, o czym wspominają "Terminator", czy według niektórych kultowa już bajka "Flinstonowie". Główni bohaterowie, czyli uczeni, to taka zamknięta grupa przyjaciół skupiona tylko i wyłącznie nad wynalazkami i badaniami nad losami Ziemi. Kiedyś będziemy musieli opuścić planetę, za kilkaset milionów lat i zamieszkiwać różne układy gwiezdne oraz przejąć kontrolę nad galaktyką, tak jak w serii "Diuna". Przeczytałem w jedną noc i jestem w pełni usatysfakcjonowany.

Strugaccy mieli talent do pisania powieści i opowiadań z cyklu fantastyki naukowej. Bardzo mi się podoba ich styl i łatwość, z jaką operują głównymi bohaterami i ich dywagacjami, rozmowami na temat przyszłości ziemskiej cywilizacji - przy tym Lidka, jedna z głównych bohaterek, wychodzi na kompletną pustaczkę. Mi się wydaje, że postęp technologiczny mógłby nas zniszczyć i...

Ta książka to w zasadzie w całości dyskusja kilku naukowców, dziejąca się praktycznie w jednym pokoju, dotycząca dziwnych, owianych tajemnicą, niewyjaśnialnych wydarzeń. Każdy z nich musi dokonać wyboru i choć od czasów komunistycznych, wydawałoby się, wiele się zmieniło, to jak się temu bliżej przyjrzeć, nie aż tak znowu wiele. Przed podobnymi decyzjami (choć zwykle bez tak nadzwyczajnych powodów) staje i dziś wielu z nas, podejmując jakąś ścieżkę życiową, która czyni nas ostatecznie zupełnie innymi ludźmi, niż gdyby wybrać inaczej, lata wstecz.

Niezwykle lubię język jakim pisali Strugaccy (nawet kiedy najsroższe męki cierpiałem czytając "Ślimaka na zboczu", coś w nim było, co przyciągało). Czuć tu ogromną swojskość, a jednocześnie przez kolejne zdania leci się jak burza - czytałem ją chyba z dwa-trzy razy szybciej niż czytam standardowym tempem.

Nie każdemu przypadnie do gustu, ale jej lektura to trochę jak dyskusja z inteligenckimi kolegami, po którymś kielichu. Ja jestem na tak.

Ta książka to w zasadzie w całości dyskusja kilku naukowców, dziejąca się praktycznie w jednym pokoju, dotycząca dziwnych, owianych tajemnicą, niewyjaśnialnych wydarzeń. Każdy z nich musi dokonać wyboru i choć od czasów komunistycznych, wydawałoby się, wiele się zmieniło, to jak się temu bliżej przyjrzeć, nie aż tak znowu wiele. Przed podobnymi decyzjami (choć zwykle bez...

Bardzo słabe opowiadanie. Ogólnie autorzy ci są beznadziejni. Nawet Larsona bije ich na głowę, a co dopiero Zajdel. Strata czasu na konkretnie tych kacapów i ich literaturę.

Bardzo słabe opowiadanie. Ogólnie autorzy ci są beznadziejni. Nawet Larsona bije ich na głowę, a co dopiero Zajdel. Strata czasu na konkretnie tych kacapów i ich literaturę.

Książka wykonana w charakterystycznym, typowo wschodnim stylu dawnych lat, więc nie każdemu przypadnie do gustu, ale mi czytało się bardzo przyjemnie.
Historia zawiera opis dziwnych wydarzeń, których ofiarami pada grupka naukowców, mających przed sobą obiecujące projekty naukowe. Wspólnie starają się odkryć, jaka tajemnicza siła zamierza pokrzyżować im plany, ale próby rozwikłania problemu zdają się tylko wpędzać ich w jeszcze większą niedolę.
Czy warto poświęcić siebie dla idei? Zaryzykować życiem swoim i bliskich dla dobra ludzkości? Czym jest człowiek wobec ogromu wszechświata? Wobec entropii, nieustannego rozwoju i nieubłagalnego upływu lat? Wobec potężnych sił, które postanowiły ograniczyć rozwój Ziemi w określony sposób?
Miliard lat przed końcem świata to historia o walce z samym sobą i z siłami, których nie jest się w stanie pojąć. Wobec domniemanej supercywilizacji czy też nierealnych podziemnych sił, ludzie przybierają różne postawy. Zupełnie jak w życiu reakcje na niepojęte koleje losu mogą być zgoła odmienne. Spokojne życie i poczucie straty konfrontuje się tutaj ze śmiertelnym ryzykiem wbrew działaniom wszechświata, tworząc refleksję na temat egzystencji, jej celu i istoty człowieka w wielkiej machinie rzeczywistości.

Książka wykonana w charakterystycznym, typowo wschodnim stylu dawnych lat, więc nie każdemu przypadnie do gustu, ale mi czytało się bardzo przyjemnie.
Historia zawiera opis dziwnych wydarzeń, których ofiarami pada grupka naukowców, mających przed sobą obiecujące projekty naukowe. Wspólnie starają się odkryć, jaka tajemnicza siła zamierza pokrzyżować im plany, ale próby...

Na pewno będe o tej książce myśleć. Ale czy to S-F?
Raczej coś bliżej Orwella.

Na pewno będe o tej książce myśleć. Ale czy to S-F?
Raczej coś bliżej Orwella.

Fantastyczne! Jedyny minusem jest niewielka objętość tej zaskakującej i pięknie napisanej opowieści. Coby dziś o Rosjanach nie mówić, jestem zdania, że pisarzy mieli najlepszych.

Fantastyczne! Jedyny minusem jest niewielka objętość tej zaskakującej i pięknie napisanej opowieści. Coby dziś o Rosjanach nie mówić, jestem zdania, że pisarzy mieli najlepszych.

Fajnie się czyta ale książka jest strasznie chaotyczna i przynajmniej w moim przypadku trzeba było się kilka razy cofać żeby zrozumieć o co chodzi postaciom.

Fajnie się czyta ale książka jest strasznie chaotyczna i przynajmniej w moim przypadku trzeba było się kilka razy cofać żeby zrozumieć o co chodzi postaciom.

Z jednej strony mam wrażenie, że jestem za głupi aby zrozumieć przekaz tej książki z drugiej dobrze się przy niej bawiłem. Klimat trochę jak z serialu "Z archiwum X" gdzie nie do końca można określić "kto za tym stoi".

Komentarz napisany po około pół roku od zapoznania się z treścią tej książki więc może być lekko mylny.

Z jednej strony mam wrażenie, że jestem za głupi aby zrozumieć przekaz tej książki z drugiej dobrze się przy niej bawiłem. Klimat trochę jak z serialu "Z archiwum X" gdzie nie do końca można określić "kto za tym stoi".

Komentarz napisany po około pół roku od zapoznania się z treścią tej książki więc może być lekko mylny.

Intrygująca książka. W zasadzie to nawet nie wiem czy określiłbym ją jako science-fiction, choć niewątpliwie jest tu wątek fantastyczny. To raczej swego rodzaju powieść psychologiczna o tym jak człowiek i jego przekonania przegrywają z życiem i z naciskiem (uciskiem) Świata.

Ewidentnie część klimatu jest przywołaniem czasów czystek stalinowskich i to jest bardzo dobrze oddane. Wręcz sam się zacząłem bać. Ale są tu podobieństwa także i do innych miejsc i okresów - choćby do działań polskich opozycjonistów w latach 70-tych. Jak bardzo strach, nawet jeśli jest niekonkretny, kieruje działaniami ludzi i prowokuje ich do porzucenia swoich przekonań i zaniechania tego co uważają za słuszne.

Nawet jeśli nie jest to science-fiction to jest to bardzo dobra nowela.

Intrygująca książka. W zasadzie to nawet nie wiem czy określiłbym ją jako science-fiction, choć niewątpliwie jest tu wątek fantastyczny. To raczej swego rodzaju powieść psychologiczna o tym jak człowiek i jego przekonania przegrywają z życiem i z naciskiem (uciskiem) Świata.

Ewidentnie część klimatu jest przywołaniem czasów czystek stalinowskich i to jest bardzo dobrze...