Elfi pyłek i wyprawa po Jajko

Początkowo byłam trochę sceptycznie nastawiona do tej książki, dość opornie szło mi jej czytanie. Wydaje się być taką bardziej realną, bardziej rzeczywistą baśnią. Ze względu na parę brutalniejszych scen raczej nie czytałabym jej młodszym dzieciom. Bardzo fajnie otwiera i wprowadza w książkowe uniwersum wróżek :)

Początkowo byłam trochę sceptycznie nastawiona do tej książki, dość opornie szło mi jej czytanie. Wydaje się być taką bardziej realną, bardziej rzeczywistą baśnią. Ze względu na parę brutalniejszych scen raczej nie czytałabym jej młodszym dzieciom. Bardzo fajnie otwiera i wprowadza w książkowe uniwersum wróżek :)

Chciałam przeczytać tę książkę, od kiedy tylko pamiętam. To taki top mojego TBR z dzieciństwa. Niestety nie jestem pewna czy nawet wtedy byłabym nią jakoś mocno zachwycona.

Znam się trochę na elfach, bo moja koleżanka była ich wielką fanką i miała o nich bloga. Na pewno doceniam tę powieść za budowę świata i piękne ilustracje. Niestety, jeśli chodzi o przyjemność z czytania, to nie zaznałam jej zbyt wiele. Trochę to było nużące, a większość postaci mnie irytowała. Większość elfów jest po prostu nieznośna. Dzwoneczek jest wredna i wkurzająca. W filmach Disney zdecydowanie ją zmienił. Widia też jest wredna i samolubna, a Rani irytuje ciągłym płaczem i kończeniem, zdań za innych. W sumie tylko Bryłka była sympatyczną główną postacią.

Chciałam przeczytać tę książkę, od kiedy tylko pamiętam. To taki top mojego TBR z dzieciństwa. Niestety nie jestem pewna czy nawet wtedy byłabym nią jakoś mocno zachwycona.

Znam się trochę na elfach, bo moja koleżanka była ich wielką fanką i miała o nich bloga. Na pewno doceniam tę powieść za budowę świata i piękne ilustracje. Niestety, jeśli chodzi o przyjemność z...

Elfi pyłek i wyprawa po Jajko – odkrywanie czaru Nibylandii wraz z wróżkami

Są takie bajki, których się nie zapomina. Pozostają w pamięci od czasów dzieciństwa i towarzyszą nam przez całe życie. Dla mnie taką bajką jest niewątpliwie „Piotruś Pan”, dlatego z nieukrywaną radością wypatruję wszystkiego, czy to bajek, filmów, bądź, rzecz jasna, książek związanych z ulubionym bohaterem i krainą o, której marzy każde dziecko – Nibylandii. Nie potrzebowałam więc szczególnej zachęty do zapoznania się z serią „Wróżki”, która pozwala ponownie przenieść się na niezwykłą wyspę, choć tym razem bez Piotrusia, a za to z Cynką Dzwoneczek i jej podobnymi elfami. Co wynikło z tej wyprawy? Zapraszam do lektury pierwszej książki, która zabierze nas w magiczny świat wróżek „Elfi pyłek i wyprawa po Jajko”.

Każde dziecko wie, że wróżki (zwane także elfami, w przypadku dziewczynek i wróblami, gdy mowa o chłopcach),rodzą się gdy dziecko zaśmieje się po raz pierwszy. Śmiech ten wędruje do czasu gdy trafi do Nibylandii, a tam zmienia się w elfa. Bryłka, będąca główną bohaterką książki, jest właśnie takim nowo przybyłym elfem, jednak w przeciwieństwie do wszystkich swoich braci i sióstr, nie wie jaki jest jej talent. Jest to prawdziwa katastrofa, elfy dzielą się bowiem, w zależności od ich talentu na grupy, by pomagać sobie nawzajem i opiekować się Matką Gołębica, dzięki której mają magiczny pył pozwalający im latać oraz czarować. Samotna i zagubiona Bryłka zrobi wszystko aby go odkryć, nie wiedząc nawet, że już niedługo trafi się ku temu okazja. Jednak czy przy zagrożeniu życia Matki Gołębicy i losów wszystkich elfów, jej osobiste problemy będą miały znaczenie? Przekonacie się o tym sami podczas pełnej przygód lektury.

Choć główną bohaterką książki jest Bryłka, nie jest to jedyna elfka, z która przyjdzie nam przemierzać Nibylandię. Nie zabraknie znanej z oryginalnej historii Cynki Dzwoneczek, ale także zupełnie nowych bohaterów, jak samolubna i nieco wredna Widia, wiecznie zapłakana Rani, opiekująca się wszystkimi elfami królowa Klarion. Spotkamy również wspominaną Matkę Gołębicę, która okaże się niezwykle ważna dla całej Nibylandii, pojawi się kapitan Hak, smok Kyto, syreny i wróg wszystkich elfów - Złoty Jastrząb. Widać więc że na różnorodność bohaterów czy brak przygód nie będzie można narzekać.

Bohaterowie posiadają różnorodne charaktery, tak jak różne są talenty w Przystani Elfów. Nie znajdziecie tutaj dwóch takich samych postaci. Nie są one tez pozbawione wad. Gdy myślicie o elfach, czy wróżkach, zapewne przychodzą wam na myśl miłe i urocze istotki. Nic bardziej mylnego, tutaj elfy potrafią być samolubne, zazdrosne, a nawet złośliwe. Jednak mimo wad starają się nawzajem sobie pomagać, pokazując, że dobro ogółu jest ważniejsze od indywidualnych pragnień.

Polecając książkę młodszym czytelnikom należy pamiętać, że tytuł ten skierowany jest do nieco starszych dzieci. Nie brakuje tutaj scen, które mogą przerazić lub wydawałyby się nieco drastyczne w książkach dla kompletnych maluchów, dla tych starszych będą one jednak czynnikiem, który sprawi, że lektura stanie się jeszcze bardziej emocjonująca i nie będą w stanie oderwać się od książki.

Wydanie należy do jednych z ładniejszych jakie miałam okazję oglądać. Twarda oprawa, kredowy papier, aksamitna wstążka służąca za zakładkę, to tylko elementy skrywające w sobie niezwykłą opowieść, opatrzoną dodatkowo przepięknymi ilustracjami. A tych jest w książce naprawdę wiele i trudno od nich oderwać wzrok. Widać, że włożono w nie wiele serca. Delikatne sylwetki elfów, Nibylandia i niezwykłe istoty ją zamieszkujące, wszystko to ubrane w pastelowych kolorach czeka tylko, aż przerzucicie następną stronę.

„Elfi pyłek i wyprawa po Jajko” był dla mnie magicznym powrotem do krainy z dzieciństwa. Nibylandia nadal kusi mimo upływu lat i choć lektura skierowana jest do młodszych czytelników, także tym starszym może przynieść wiele przyjemności. Z pewnością sięgnę po dalsze losy Bryłki, Dzwoneczka, Rani, Widii i innych elfów z Przystani Elfów. Bo choć sama historia została zakończona, pewne wątki czekają na kontynuację. Z resztą i bez tego nie trzeba by mnie namawiać do powrotu do Nibylandii. Was także zachęcam byście śladem dziecięcego śmiechu skierowali się ku drugiej gwieździe na prawo, i prosto, aż do rana!

Ocena: 10/10

Elfi pyłek i wyprawa po Jajko – odkrywanie czaru Nibylandii wraz z wróżkami

Są takie bajki, których się nie zapomina. Pozostają w pamięci od czasów dzieciństwa i towarzyszą nam przez całe życie. Dla mnie taką bajką jest niewątpliwie „Piotruś Pan”, dlatego z nieukrywaną radością wypatruję wszystkiego, czy to bajek, filmów, bądź, rzecz jasna, książek związanych z...

Jest to głównie książka dla dzieci, pełna krótkich, prostych opisów oraz delikatnych wzmianek o uczuciach. Jednak muszę przyznać, że jako starszy już czytelnik dostrzegłam w tej książce coś niezwykłego, podobnego do "Alicji w krainie czarów". Świat wykreowany został już wcześniej, w Disneyowskiej wersji "Piotrusia pana" jednak tu został on wzbogacony w wiele nowych, elfich elementów. Fabuła rozwija się bardzo powoli, jednak w ostatnim rozdziale wszystko wyjaśnia się na dosłownych dwóch stronach i opowieść ni stąd ni zowąd się kończy. To niestety mały minus, jednak pomimo tego opowieść jest wspaniała i gorąco polecam ją nawet dorosłym czytelnikom.

Jest to głównie książka dla dzieci, pełna krótkich, prostych opisów oraz delikatnych wzmianek o uczuciach. Jednak muszę przyznać, że jako starszy już czytelnik dostrzegłam w tej książce coś niezwykłego, podobnego do "Alicji w krainie czarów". Świat wykreowany został już wcześniej, w Disneyowskiej wersji "Piotrusia pana" jednak tu został on wzbogacony w wiele nowych, elfich...

Jest niesamowita.

Jest niesamowita.

Czytałam kilka lat temu i dobrze ją wspominam. Nadal lubię te opowieści o wróżkach, zarówno filmy jak i książki, których przeczytałam już kilka. Ta jest moją drugą ulubioną książką z tej serii.

Czytałam kilka lat temu i dobrze ją wspominam. Nadal lubię te opowieści o wróżkach, zarówno filmy jak i książki, których przeczytałam już kilka. Ta jest moją drugą ulubioną książką z tej serii.

Piękna książka, jak byłam młodsza była to moja ulubiona książka. Teraz mam do niej ogromny sentyment

Piękna książka, jak byłam młodsza była to moja ulubiona książka. Teraz mam do niej ogromny sentyment

Klaśnij, jeśli wierzysz!
Ja klaszczę od wielu lat, bo wróżki z Nibylandii to całe moje dzieciństwo i masa przygód. Jestem wdzięczna temu, kto je stworzył.

Klaśnij, jeśli wierzysz!
Ja klaszczę od wielu lat, bo wróżki z Nibylandii to całe moje dzieciństwo i masa przygód. Jestem wdzięczna temu, kto je stworzył.

Z początku trudno mi było przywyknąć do dziwnego słownictwa zawartego w książce oraz nazw elfów. Mój 5 letni syn jednak zaakceptował te wszystkie udziwnienia i spodobały mu się przygody Bryłki. Także dla takich maluchów jak najbardziej polecam.

Z początku trudno mi było przywyknąć do dziwnego słownictwa zawartego w książce oraz nazw elfów. Mój 5 letni syn jednak zaakceptował te wszystkie udziwnienia i spodobały mu się przygody Bryłki. Także dla takich maluchów jak najbardziej polecam.

piękne historie okraszone jeszcze piękniejszymi ilustracjami

piękne historie okraszone jeszcze piękniejszymi ilustracjami