Autentyczny dziennik Jacques'a Fescha pisany dla sześcioletniej córeczki Weroniki, obrazujący jego głębokie nawrócenie jakie dokonało się podczas trzy i pół letniego pobytu w więzieniu. Zapiski J. Fescha poprzedzone są tekstem Daniela Ange, zakończone zaś kilkoma świadectwami osób poruszonych postacią Jacques'a. "Moja kochana córeczko. To jest mój dziennik, jedyne moje dobro, które zapisuję tobie z braku innych dóbr, jakie ojcowie mają zwyczaj dawać swoim dzieciom." Co dzień spisuje dla niej swoje przeżycia, refleksje, naj-głębsze pragnienia. W jego życiu następuje niezwykły okres, pełen wewnętrznych ciemności, ale i światła, bez-radności, lecz również i mocy płynącej z nieba, heroicz-nych zmagań, lecz przeplatanych jakże cudownymi mo-mentami jednoczenia się z Jedyną Miłością, którą odkry-wa coraz bardziej i której coraz bardziej pragnie. O tej właśnie Jedynej Miłości chce opowiedzieć Weronice, i o tym, że warto jej szukać i powierzyć się jej do końca, bez względu na wszystko. 25 lutego 1954 r. Jacques Fesch i jego dwaj wspólnicy postanowili obrabować drobnego bankiera. Napad nie udał się, ale w szamotaninie zginął policjant. Rozpoczęło się długie śledztwo i proces zakończony wyrokiem śmier-ci. Wyrok został wykonany 1 października 1957 r. Jacqu-es miał wówczas 27 lat.