Henry James rysuje w "Daisy Miller" portret kobiecy, wzruszający, pełen staroświeckiego uroku. Daisy, młoda Amerykanka, ukazana na gruncie europejskiego towarzystwa "wyższych sfer" z epoki wiktoriańskiej, gorszy ten świat swą swobodą i bezpruderyjnością. Czy Daisy, ta mieszanina lekkomyślności i naiwności, jest "przyzwoitą" dziewczyną? Problem ten gnębi narratora i równocześnie bohatera opowiadania, zakochanego w oryginalnej i pełnej wdzięku Amerykance.