Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Łudziłam się, że w najnowszej książce z uniwersum wykreowanego przez studio Ubisoft posmakuję fabuły ich ostatniej produkcji: Mirażu. Niestety, nie mają one ze sobą nic, absolutnie nic wspólnego.
Książka okazała się miałka i nudna. Wiktoriańska Europa zdecydowanie nie jest tak ciekawa jak Bagdad z VIII czy IX wieku. A szkoda, bo właśnie na to liczyłam.
W treści można wyłapać miłe nawiązania do początków serii, ale są one tam zamieszczone bez większej logiki. Nie rozumiałam, dlaczego w pewnym momencie bohater podpisał się tak, a nie inaczej. Cóż.
Nie, nie jestem czepliwa, ale tym razem Insignis wybitnie nie postarał się z korektą >.<

Łudziłam się, że w najnowszej książce z uniwersum wykreowanego przez studio Ubisoft posmakuję fabuły ich ostatniej produkcji: Mirażu. Niestety, nie mają one ze sobą nic, absolutnie nic wspólnego.
Książka okazała się miałka i nudna. Wiktoriańska Europa zdecydowanie nie jest tak ciekawa jak Bagdad z VIII czy IX wieku. A szkoda, bo właśnie na to liczyłam.
W treści można...

Inio Asano bardzo mocno wpisuje się w moje życie. W "Upadku" porusza drażliwe tematy i na światło dzienne wyciąga demony, które ludzie uporczywie duszą w sobie, udając, że problem poczucia beznadziei i daremności ich nie dotyczy...

Inio Asano bardzo mocno wpisuje się w moje życie. W "Upadku" porusza drażliwe tematy i na światło dzienne wyciąga demony, które ludzie uporczywie duszą w sobie, udając, że problem poczucia beznadziei i daremności ich nie dotyczy...

Sherlock Holmes w habicie...
...czyli powieść, którą jest mi naprawdę trudno określić. Początek intryguje i pochłania, ale gdy akcja nabiera rozpędu, fabuła drastycznie zwalnia i rozłazi się w teologiczno-filozoficzno-moralno-etycznych dywagacjach i rozważaniach. Oraz - czasem - opisach wydarzeń historycznych, co jest smaczkiem raczej dla osób interesujących się historią Kościoła. Łatwo więc się zrazić do lektury. Na szczęście później jest o wiele lepiej, do tego stopnia, że ostatnie nieco ponad sto stron pochłaniałam żarłocznie.
Przez cały czas instynktownie doszukiwałam się powiązań tajemniczego tytułu z fabułą. Nawet teraz, po przeczytaniu całości i zapoznaniu się z komentarzem autora zawartym na ostatnich stronicach tego wydania, nadal tkwię w niewiedzy. I ostatecznie dochodzę do wniosku, że równie dobrze mógł on brzmieć "Kamień na kamieniu" czy też "Szlak chmur" - jednakowo bez związku z treścią.
O treści było, ale teraz, co do mnie niepodobne, trochę o wyglądzie książki. W prezencie urodzinowym otrzymałam naprawdę piękne wydanie! Przezroczysta obwoluta ze stylizowanymi czarnymi odciskami palców, cudownie minimalistyczna, wręcz ascetyczna okładka, całość w postaci skarbczyka z farbowanymi na czerwono brzegami. No właśnie, barwione brzegi. Jak nie lubię tego czysto marketingowego zabiegu, tak w tym pojedynczym przypadku bardzo mi się spodobał, nadaje bowiem książce formę prawdziwego modlitewnika. Przyznam, że kiedy ją dostałam, nie rozumiałam skąd te osobliwe szczegóły. Po lekturze zaś spoglądam na nie z pewną nostalgią...

Sherlock Holmes w habicie...
...czyli powieść, którą jest mi naprawdę trudno określić. Początek intryguje i pochłania, ale gdy akcja nabiera rozpędu, fabuła drastycznie zwalnia i rozłazi się w teologiczno-filozoficzno-moralno-etycznych dywagacjach i rozważaniach. Oraz - czasem - opisach wydarzeń historycznych, co jest smaczkiem raczej dla osób interesujących się historią...