Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nabrałam apetytu na podróż do Portugalii. Pięknie wydana książka, opatrzona zgrabnymi tekstami o miejscach wartych zobaczenia i zjedzenia. Wspaniała uczta! Podoba mi się też klimat "analogowych" zdjęć, zgaszonych kolorów. Nie ma tu bałaganu, wszystko jest wyważone i wysmakowane. Przepisy kulinarne są całkiem proste. Nie znam tego zakątka Europy, ale bardzo dziękuję autorowi za miłą zachętę, by odwiedzić Portugalię. Okładka - majstersztyk!

Nabrałam apetytu na podróż do Portugalii. Pięknie wydana książka, opatrzona zgrabnymi tekstami o miejscach wartych zobaczenia i zjedzenia. Wspaniała uczta! Podoba mi się też klimat "analogowych" zdjęć, zgaszonych kolorów. Nie ma tu bałaganu, wszystko jest wyważone i wysmakowane. Przepisy kulinarne są całkiem proste. Nie znam tego zakątka Europy, ale bardzo dziękuję autorowi...

Dno! Powtarzane w kółko mantry: "pieprz to...". Autor ma niesamowicie podbite poczucie własnej wartosci, co zaznacza na każdym kroku. Bardzo irytujący styl pisania. Książka - kara, na pokutę.

Dno! Powtarzane w kółko mantry: "pieprz to...". Autor ma niesamowicie podbite poczucie własnej wartosci, co zaznacza na każdym kroku. Bardzo irytujący styl pisania. Książka - kara, na pokutę.

Do Juraty przyjeżdżałam od wczesnych lat dziecięcych i chociaż lubię wciąż odkrywać nowe miejsca, to Półwysep nieustannie stanowi obowiązkowy przystanek wakacyjny. Do lektury Anny Tomiak nie musiałam przekonywać nikogo z mojej rozentuzjazmowanej i zakochanej w Juracie familii, a bogate opisy i piękne, archiwalne zdjęcia stawały się co chwilę przyczynkiem rozmów, przywoływaniem historii i odkopywaniem anegdot, które wywoływały ten przyjemny dreszcz słodkich wspomnień. Banalne powiedzonka w stylu "za moich czasów..." lub utyskiwanie na galopujący postęp nie zakłócają naszych chęci, by wracać wciąż na Półwysep. I chociaż wiele "naszych" miejsc znika (wypoczywaliśmy i w opisanych przez autorkę wagonach tuż przy stacji, we Fregacie i w Bryzie) by ustąpić miejsca NOWYM, to Jurata po prostu przyciąga.

Do Juraty przyjeżdżałam od wczesnych lat dziecięcych i chociaż lubię wciąż odkrywać nowe miejsca, to Półwysep nieustannie stanowi obowiązkowy przystanek wakacyjny. Do lektury Anny Tomiak nie musiałam przekonywać nikogo z mojej rozentuzjazmowanej i zakochanej w Juracie familii, a bogate opisy i piękne, archiwalne zdjęcia stawały się co chwilę przyczynkiem rozmów,...