Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa (bo pełna emocji, bo język jak wytrawne haiku, bo inna) ale w dłuższej perspektywie nużąca i nostalgicznie przygnębiająca.

Ciekawa (bo pełna emocji, bo język jak wytrawne haiku, bo inna) ale w dłuższej perspektywie nużąca i nostalgicznie przygnębiająca.

Chyba nie potrafię widzieć okrucieństwa wojny przez pryzmat lekkiego romansu, w dodatku mocno naiwnego. Samo pisanie nie jest nudne ale jego prosta forma jest dla mnie zbyt błaha. Postacie miałkie, tło ledwo muśnięte. Może być też tak ,że szkoda mi czasu na coś przeciętnego.

Chyba nie potrafię widzieć okrucieństwa wojny przez pryzmat lekkiego romansu, w dodatku mocno naiwnego. Samo pisanie nie jest nudne ale jego prosta forma jest dla mnie zbyt błaha. Postacie miałkie, tło ledwo muśnięte. Może być też tak ,że szkoda mi czasu na coś przeciętnego.

Rozminęłyśmy się, ja i książka. Troche szukam odpowiedzi, może czas (nietrafiony) może forma przekazu nie przyswajalna dla mnie. Wyłapałam kilka sentencji, ważnych zdań, anegdot natomiast zmęczyłam się w trakcie lektury. Może innym posłuży ;)

Rozminęłyśmy się, ja i książka. Troche szukam odpowiedzi, może czas (nietrafiony) może forma przekazu nie przyswajalna dla mnie. Wyłapałam kilka sentencji, ważnych zdań, anegdot natomiast zmęczyłam się w trakcie lektury. Może innym posłuży ;)