Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nieudolna próba motywu rywalizacji w małżeństwie na wzór Pan i Pani Smith. Komiksowy pomysł, komiksowi złole, protagonistka jest wybitnie antypatyczna. Autorowi nie bardzo wyszły motywacje poszczególnych postaci, historia kupy się nie trzyma, generalnie słaby sensacyjniak.

Nieudolna próba motywu rywalizacji w małżeństwie na wzór Pan i Pani Smith. Komiksowy pomysł, komiksowi złole, protagonistka jest wybitnie antypatyczna. Autorowi nie bardzo wyszły motywacje poszczególnych postaci, historia kupy się nie trzyma, generalnie słaby sensacyjniak.

Michael Korda to bratanek Alexandra Kordy, reżysera, u którego grali Vivien Leigh i Laurence Olivier, co jest relewantne o tyle, że rzekomo "Kurtyna" oparta jest "na motywach z życia i legend o życiu" (cytat z okładki) tej pary aktorskiej. No cóż, biorąc pod uwagę, co w powieści wyczynia główna postać kobieca, to mam nadzieję, że tych inspiracji za dużo nie było. Jestem na tyle zaintrygowany, że chętnie sięgnę po jakąś biografię Leigh, co z powieści znajduje odzwierciedlenie w życiorysie aktorki. W każdym razie autor na pewno miał relacje z pierwszej ręki, jeśli idzie o Leigh i Oliviera.
Jakościowo powieść jest kiepska, czytelnik nie jest w stanie zaangażować się w problemy kobiety wyrosłej z bogactwa i dobrej pozycji społecznej, która ma ewidentny borderline, psychozę maniakalno-depresyjną oraz skłonności sadomasochistyczne, jak również jej mężczyzny, patrona cuckoldów. Narracja kuleje i bardzo długo czytelnik nie może odnaleźć głównego motywu opowieści. Sytuacji nie pomaga ekspozycja fatalnie wciskana do dialogów pomiędzy postaciami, które rozmawiają ze sobą informacyjnie o faktach, które doskonale znają. Totalnie niezaangażowany i momentami zdegustowany, jakoś zmęczyłem.

Michael Korda to bratanek Alexandra Kordy, reżysera, u którego grali Vivien Leigh i Laurence Olivier, co jest relewantne o tyle, że rzekomo "Kurtyna" oparta jest "na motywach z życia i legend o życiu" (cytat z okładki) tej pary aktorskiej. No cóż, biorąc pod uwagę, co w powieści wyczynia g...

Rozwiń

Zwiń

Mieszane uczucia. Z jednej strony cieszą udane obserwacje społeczne i psychologiczne autora co do mentalności poszczególnych członków społeczności, z drugiej strony całość jest napisana w stylu pulpowym, a wszystko kręci się wokół seksu w różnych odmianach. Można sobie dopowiadać, że to efekt utraty wartości w postaci rodziny, czy religii oraz tego, że seks był tematem tabu, ale poza nielicznymi wyjątkami (Ruth Popper) tematyka jest płytka, a i momentami nawet odrażająca.
Czytało się świetnie, jak dobrą pulpę, gdzie co chwila zmienia się wektor zainteresowań autora poszczególnymi postaciami, taka książkowa wersja jakiegoś serialowego tasiemca typu "Dynastia".

Mieszane uczucia. Z jednej strony cieszą udane obserwacje społeczne i psychologiczne autora co do mentalności poszczególnych członków społeczności, z drugiej strony całość jest napisana w stylu pulpowym, a wszystko kręci się wokół seksu w różnych odmianach. Można sobie dopowiadać, że to ef...

Rozwiń

Zwiń

Powieściowy kom-rom w angielskiej szacie, przyjemna, niezobowiązująca opowiastka, trochę tu Bridget Jones, trochę Richarda Curtisa, zgrabne czytadełko.

Powieściowy kom-rom w angielskiej szacie, przyjemna, niezobowiązująca opowiastka, trochę tu Bridget Jones, trochę Richarda Curtisa, zgrabne czytadełko.

Coś może być klasyką, ale niekoniecznie być arcydziełem. Co jest niewątpliwie świetne, to czyta się wybornie, fabuła, dialogi, relacje pomiędzy postaciami, wszystko jest naturalne, płynne, akcja dynamiczna i wciągająca, wspaniałe czytadło, do tego klasyczne.
Gorzej jest z samą intrygą, wydumaną, pokręconą i jak się tak nad tym chwilę zastanowić, niezbyt wiarygodną w swej konstrukcji. Co za tym idzie motywacje bohaterów, a zwłaszcza protagonisty, czytelnik przyjmuje na słowo honoru.
Postaci niestety dosyć papierowe, sztampowe, zastanawiałem się na koniec, co było finalnie motywacją protagonisty i wychodzi mi na to, że pójście do łóżka z femme fatale. Tu jest w mojej ocenie największa słabość intrygi.
Sumarycznie, wyłączając mózg na kilka godzin i dając się porwać wydumanej intrydze, dobrze się bawiłem.

Coś może być klasyką, ale niekoniecznie być arcydziełem. Co jest niewątpliwie świetne, to czyta się wybornie, fabuła, dialogi, relacje pomiędzy postaciami, wszystko jest naturalne, płynne, akcja dynamiczna i wciągająca, wspaniałe czytadło, do tego klasyczne.
Gorzej jest z samą intrygą, wyd...

Rozwiń

Zwiń

Powieść jest z 1963 roku, a już wtedy alarmujące były sygnały o nadmiernym konsumpcjonizmie i związanym z tym życiem na kredyt klasy biednej i średniej. Autor w tym zakresie dostrzega bolączki kredytów konsumenckich (okazuje się, że taka instytucja pojawiła się dopiero po wojnie), kumulacji kapitału, a przede wszystkim oderwaniu wartości pieniądza od dóbr naturalnych i produkcyjnych, których miała dotyczyć transakcja pożyczkowa. Czytając to z perspektywy 60 lat i odnosząc do tego, co jest teraz, włos się jeży na głowie.
To jest jedna strona medalu (ta lepsza). Druga jest taka, że powieść nie dostarcza fabularnie. Jest nudna, protagonista jest nieciekawy, jego losy czytelnika w ogóle nie interesują, jest fatalnie poprowadzony, fabuła ciągnie się jak flaki z olejem, przez połowę powieści (jakieś 300 stron) nie wiadomo, co jest główną linią fabularną, ekspozycja fatalna.
Jako rozrywka zbyt nudne, jako obraz świata finansjery, zbyt naiwne w szczegółach.

Powieść jest z 1963 roku, a już wtedy alarmujące były sygnały o nadmiernym konsumpcjonizmie i związanym z tym życiem na kredyt klasy biednej i średniej. Autor w tym zakresie dostrzega bolączki kredytów konsumenckich (okazuje się, że taka instytucja pojawiła się dopiero po wojnie), kumulacj...

Rozwiń

Zwiń