Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa historia zespołu. Ciekawa o tyle, że dużo skupia się tu na otoczce, zamiast przytaczania suchych faktów dotyczących kapeli. Muszę przyznać, że można całkiem nieźle poczuć klimat epoki i ówczesnego Los Angeles, poczuć brud i zagrożenie płynące z przebywania w Hollywood lat 80, gdzie pewnie nie każdy zdawał sobie sprawę, że nie była to wtedy dzielnica bogatych pań w kusych spódniczkach i butach na obcasach i panów podjeżdżających najnowszym modelem Lambo. Dość sprawnie przedstawiony został klimat ówczesnej sceny, pełnej przemocy, przestępstw, a także tego, czego dzś na szczęście w punkrocku nie uświadczymy, a zatem rasizmu, ksenofobii, homofobii. Wszystko to sprawia, że książka jest całkiem dobrym kawałkiem historii zachodniego wybrzeża. Do tego można dodać kilka ciekawych anegdot dotyczących zespołu. Na minus nieco sztampowo prowadzona "narracja", pełna tak niepasujących zwrotów jak "fani", "artyści" itp. Niemniej, książka ciekawa i to nie tylko dla fanów zespołu czy gatunku.

Ciekawa historia zespołu. Ciekawa o tyle, że dużo skupia się tu na otoczce, zamiast przytaczania suchych faktów dotyczących kapeli. Muszę przyznać, że można całkiem nieźle poczuć klimat epoki i ówczesnego Los Angeles, poczuć brud i zagrożenie płynące z przebywania w Hollywood lat 80, gdzie pewnie nie każdy zdawał sobie sprawę, że nie była to wtedy dzielnica bogatych pań w...

Nie wiem, jak pan profesor to zrobił, ale opisał narrację obecnego rządu w czasach, kiedy połowa obecnie rządzących ssała jeszcze mleko matki, ale jak widać wraz z nim wyssali sznyt peerelowskiej propagandy.

Nie wiem, jak pan profesor to zrobił, ale opisał narrację obecnego rządu w czasach, kiedy połowa obecnie rządzących ssała jeszcze mleko matki, ale jak widać wraz z nim wyssali sznyt peerelowskiej propagandy.

Minimalistyczna prostota, dystans, ironiczne kąsnięcie rzeczywistości, momentami oczywiste i mało odkrywcze, momentami proste, acz błyskotliwe. Całościowo pozycja dość średnia, ale są perełki, które prezentują się naprawdę dobrze. Mocą tych wierszy jest silna puenta, która ma ton czarnego humoru i coś obnaża: cynizm ludzki, zakłamanie i inne negatywne cechy. Dużo utworów jest swoistym komentarzem politycznym, który odziera ze złudzeń, niektóre wadzą się z narodową religijnością, inne traktują o egzystencji.

Minimalistyczna prostota, dystans, ironiczne kąsnięcie rzeczywistości, momentami oczywiste i mało odkrywcze, momentami proste, acz błyskotliwe. Całościowo pozycja dość średnia, ale są perełki, które prezentują się naprawdę dobrze. Mocą tych wierszy jest silna puenta, która ma ton czarnego humoru i coś obnaża: cynizm ludzki, zakłamanie i inne negatywne cechy. Dużo utworów...