Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ah, jakie to było fajne, miłe i i.. cud miód malina, tytuł idealnie wpasowuje się. Potrzebowałam lekkiej, przyjemnej lektury, która przywoła uśmiech na mojej buzi i dokładnie to dostałam.
Historia klanu Koźlaków, wspaniałych kobiet - wiedźm w każdym pokoleniu, silnych i niezależnych, które wspierają się w potrzebie, ale również kłócą i walczą między sobą, przy każdej możliwej okazji. Najbardziej przypadła mi do gustu Narcyza i jej szalone przygody. Scena rozmowy z policjantem, to czyste złoto.
Jedynie co mi się nie podobało.. to że tak szybko się skończyło! Chcę lepiej poznać każdą z postaci.
Polecam serdecznie, na poprawę humoru :)

Ah, jakie to było fajne, miłe i i.. cud miód malina, tytuł idealnie wpasowuje się. Potrzebowałam lekkiej, przyjemnej lektury, która przywoła uśmiech na mojej buzi i dokładnie to dostałam.
Historia klanu Koźlaków, wspaniałych kobiet - wiedźm w każdym pokoleniu, silnych i niezależnych, które wspierają się w potrzebie, ale również kłócą i walczą między sobą, przy każdej...

Niesamowita książka. Łezka się w oku kręci, że to już koniec, uwielbiam cały cykl. Autorka wykonała kawał dobrej roboty, przygotowując się do pisania, wiernie trzymała się prawdziwej historii Krakowa.
Poruszany jest tu problem podobny jak w książce "Musimy porozmawiać o Kevinie", czy człowiek może urodzić się od razu "zły", czy jednak jakieś konkretne wydarzenie z życia, tak na niego wpłynęło, że taki się stał? Czy historia mogła się potoczyć inaczej?
Zakończenie nawiązujące do pierwszego tomu cyklu Kobiet z ulicy Grodzkiej, wypadło wspaniale, aż miałam ochotę krzyczeć "nie idź tam!"..
Jedna z nielicznych serii, które wywarły na mnie tak duże wrażenie, nie mogłam się oderwać. Na pewno będę chciała przeczytać całość jeszcze raz.

Niesamowita książka. Łezka się w oku kręci, że to już koniec, uwielbiam cały cykl. Autorka wykonała kawał dobrej roboty, przygotowując się do pisania, wiernie trzymała się prawdziwej historii Krakowa.
Poruszany jest tu problem podobny jak w książce "Musimy porozmawiać o Kevinie", czy człowiek może urodzić się od razu "zły", czy jednak jakieś konkretne wydarzenie z życia,...

Dwie imprezy, dwie ofiary, obydwie otrute. Czy istnieje jakikolwiek związek pomiędzy tymi morderstwami? Kto mógłby chcieć śmierci dobrodusznego pastora, przecież wszyscy go uwielbiali. Morderstwo lekarza, teoretycznie daje więcej możliwych motywów, jednak nic tu nie pasuje..
Czytając książki Agathy Christie, mam wrażenie że bawiła się przednie pomysłami, jak można by urozmaicić kryminał. Z jakiej innej perspektywy go opowiedzieć, żeby zaskoczyć czytelnika. Tym razem Poirot nie jest głównym bohaterem rozwiązującym zagadkę, ale siedzi w cieniu, budując domki z kart, jedynie służąc radą dla głównych bohaterów.
Nie zgadłam, kto był mordercą, ale bawiłam się dobrze czytając. Brakowało mi jednak poczucia humoru, tego małego, denerwującego Belga.. Wole jak jest obecny w całej powieści. :)

Dwie imprezy, dwie ofiary, obydwie otrute. Czy istnieje jakikolwiek związek pomiędzy tymi morderstwami? Kto mógłby chcieć śmierci dobrodusznego pastora, przecież wszyscy go uwielbiali. Morderstwo lekarza, teoretycznie daje więcej możliwych motywów, jednak nic tu nie pasuje..
Czytając książki Agathy Christie, mam wrażenie że bawiła się przednie pomysłami, jak można by...