Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakoś mniej Dardy w tej książce. Brakowało mi cięższej, złowieszczej atmosfery do tej pory charakteryzującej jego książki. I taka jakby na szybko pisana. Dużo wątków, ale dość pobieżnie opisane, brakuje głębi postaciom, brakuje umiejscowienia wątków w historii. Czytało się szybko, ale bez zbytniego entuzjazmu, niestety.

Jakoś mniej Dardy w tej książce. Brakowało mi cięższej, złowieszczej atmosfery do tej pory charakteryzującej jego książki. I taka jakby na szybko pisana. Dużo wątków, ale dość pobieżnie opisane, brakuje głębi postaciom, brakuje umiejscowienia wątków w historii. Czytało się szybko, ale bez ...

Rozwiń

Zwiń

Odrobinę się rozczarowałam. Podoba mi się mroczny styl Dardy. Czytałam „Dom na Wyrębach” i właśnie z tą serią mi się „Cymanowski młyn” kojarzy. Nie tylko z powodu podobnie prowadzonej akcji, powtarza się też kilka elementów samej historii. Książka jest w dużej mierze przewidywalna, chociaż są elementy zaskakujące. Dlatego dam Dardzie i Witkiewicz drugą szansę i siadam do „Cymanowskiego chłodu”.

Odrobinę się rozczarowałam. Podoba mi się mroczny styl Dardy. Czytałam „Dom na Wyrębach” i właśnie z tą serią mi się „Cymanowski młyn” kojarzy. Nie tylko z powodu podobnie prowadzonej akcji, powtarza się też kilka elementów samej historii. Książka jest w dużej mierze przewidywalna, chociaż...

Rozwiń

Zwiń

Lubię to, jak Darda pisze. Potrafi słowami stworzyć atmosferę ciemną, ciężką, niepokojącą.

Lubię to, jak Darda pisze. Potrafi słowami stworzyć atmosferę ciemną, ciężką, niepokojącą.

Co kilka lat daję kolejną szansę jakiejś książce Mastertona. Czasem trafiam lepiej, czasem gorzej. Zazwyczaj gorzej, ale nadzieja we mnie się tli, słodka naiwności. „Ciemnia” jest słaba, przewidywalna, miejscami irytująca.

Co kilka lat daję kolejną szansę jakiejś książce Mastertona. Czasem trafiam lepiej, czasem gorzej. Zazwyczaj gorzej, ale nadzieja we mnie się tli, słodka naiwności. „Ciemnia” jest słaba, przewidywalna, miejscami irytująca.

Nie jestem zbyt obiektywna. Nie przepadam za opowiadaniami. Ale to Terry, musiałam przeczytać. Znając książki Pratchetta łatwo odnajdzie się w tej książce jego ducha. Młodszego, próbującego swoich sił, trenującego technikę, smakującego ciekawe pomysły.

Nie jestem zbyt obiektywna. Nie przepadam za opowiadaniami. Ale to Terry, musiałam przeczytać. Znając książki Pratchetta łatwo odnajdzie się w tej książce jego ducha. Młodszego, próbującego swoich sił, trenującego technikę, smakującego ciekawe pomysły.

Książka pokazuje codzienne życie skazańców. Skazanych wyrokiem śmierci. Autorka nie analizuje, nie szuka przyczyn zastanego stanu rzeczy, pokazuje jaki on jest, a wnioski wyciągnąć trzeba samemu.

Książka pokazuje codzienne życie skazańców. Skazanych wyrokiem śmierci. Autorka nie analizuje, nie szuka przyczyn zastanego stanu rzeczy, pokazuje jaki on jest, a wnioski wyciągnąć trzeba samemu.

Stary, dobry King. Dokładnie to, czego można się było po nim spodziewać. Ja tam lubię i musiałam się hamować, żeby nie przeczytać na raz. Ale odkrywcze to to nie jest.

Stary, dobry King. Dokładnie to, czego można się było po nim spodziewać. Ja tam lubię i musiałam się hamować, żeby nie przeczytać na raz. Ale odkrywcze to to nie jest.