Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia zaczyna się w Walii, gdzie 15-letni Henry Morgan za wszelką cenę chce popłynąć do Indii, żeby zbić fortunę jako pirat (korsarz), co po pewnych niepowodzeniach w końcu mu się udaje. Morgan, gwałtowny i przebiegły, gdy dojdzie do walki, zdobywa łupy w hiszpańskich posiadłościach na Karaibach. Wymyka mu się tylko Panama (Złota Czara). A są tam nie tylko bajeczne bogactwa, lecz i La Santa Roja (Czerwona Święta), kobieta niezwykle urodziwa i przebiegła, której imię rozpłomienia namiętność mężczyzn w każdym zakątku Karaibów.
Morgan zbiera armię najemników, których prowadzi do Przesmyku Panamskiego i dalej. Panama, która gdy po raz pierwszy ujrzał ją Balboa, była wsią składającą się z chat z trawy, stała się olśniewającym miastem. Morgan bez trudu ją zdobywa, zagarniając bogate łupy. La Santa Roja odrzuca jednak jego zaloty. Mroczna piękność o ostrym języku, której czarne oczy wydają się śmiać z Morgana, ucieka po wpłaceniu okupu przez jej męża.
Morgan i jego ludzie zabierają zdobyte skarby na drugą stronę przesmyku i ładują na statek, by je później podzielić. Morgan każe otworzyć baryłki z rumem i na plaży odbywa się wielka feta. Nocą, kiedy ludzie leżą spici do nieprzytomności na piasku, Morgan sam wymyka się z łupami. Później, po powrocie do Londynu, unika szubienicy i zostaje pasowany na rycerza. Wraca na zachodnią półkulę jako wicegubernator Jamajki, gdzie pod koniec życia zostaje sędzią wysyłającym na szubienicę takich jak on sam.

"Złota czara" to dziwna książka. Przedstawia skazanego na klęskę samotnego bohatera - człowieka, który zdobywa wszystko, czego pragnie, ale kończy tak samo jak każdy inny. Wydaje się, że książka Steinbecka zapowiadała koleje jego życia. Pragnąc sukcesu, nie potrafił się nigdy pozbyć wrażenia, że czas mu ucieka.
Steinbeck miał do "Złotej czary" ambiwalentny stosunek. Była to opowieść dla chłopców, brutalna, a przy tym przesycona zmysłowością i mistycyzmem.

[William Soulder - Steinbeck. Wściekły na świat, str. 102-103]

Historia zaczyna się w Walii, gdzie 15-letni Henry Morgan za wszelką cenę chce popłynąć do Indii, żeby zbić fortunę jako pirat (korsarz), co po pewnych niepowodzeniach w końcu mu się udaje. Morgan, gwałtowny i przebiegły, gdy dojdzie do walki, zdobywa łupy w hiszpańskich posiadłościach na Karaibach. Wymyka mu się tylko Panama (Złota Czara). A są tam nie tylko bajeczne...

Korekta tłumaczenia, str. 94: "Tak jak Freud, który w roku 1910 poddał psychoanalizie Gustava Mahlera i pomógł sławnemu kompozytorowi przezwyciężyć problemy z potencją w małżeństwie z dziewiętnaście lat od niego młodszą Anną" - powinno być Almą

Korekta tłumaczenia, str. 94: "Tak jak Freud, który w roku 1910 poddał psychoanalizie Gustava Mahlera i pomógł sławnemu kompozytorowi przezwyciężyć problemy z potencją w małżeństwie z dziewiętnaście lat od niego młodszą Anną" - powinno być Almą

Książka zawiera spisane audycje radiowe pt. "Lekcja muzyki Piotra Orawskiego" wyemitowane w II Programie Polskiego Radia w latach 2007-2008 (podobny cykl autor prowadził wcześniej w Radiu Bis i nosił tytuł "Mała historia muzyki Radia Bis"). Sygnałem obu audycji był taniec z Tabulatury Augusta Normigera z 1598 nagrany przez zespół Collegio Antico w 1994 (kaseta i płyta wytwórni Dux pt. "Song and Dances of the 15th and 16th Century")

Książka zawiera spisane audycje radiowe pt. "Lekcja muzyki Piotra Orawskiego" wyemitowane w II Programie Polskiego Radia w latach 2007-2008 (podobny cykl autor prowadził wcześniej w Radiu Bis i nosił tytuł "Mała historia muzyki Radia Bis"). Sygnałem obu audycji był taniec z Tabulatury Augusta Normigera z 1598 nagrany przez zespół Collegio Antico w 1994 (kaseta i płyta...

Nie jest to biografia Hitlera. Autora interesuje tylko natura i mechanizm, charakter i sprawowanie władzy dyktatorskiej Hitlera. Przejmując od Maksa Webera pojęcie "dominacji charyzmatycznej" próbował wyjaśnić, dlaczego w Niemczech po I wojnie światowej pośród tylu fanatycznych nacjonalistów i rasistów o podobnych poglądach akurat Hitler zyskał tak wieki rezonans społeczny, w jaki sposób ten nieprawdopodobny kandydat przejął kontrolę nad skomplikowanym mechanizmem nowoczesnego państwa, dlaczego wbrew oczekiwaniom jego władza nie została ograniczona przez tradycyjne klasy rządzące, lecz pokonała wszelkie ograniczenia; jaki był jego osobisty wkład w kreowanie polityki, czy rzeczywiście sam nią kierował i aż do końca podejmował kluczowe decyzje.
Autor dokumentuje swoje tezy na ogół bardzo szczegółowo, czasem jednak niedostatecznie: brak choćby przypisów dokumentujących udział Wehrmachtu w okrucieństwach na terenie Związku Sowieckiego.
Książka jest pasjonującą, choć niedoskonałą próbą wyjaśnienia zagadki władzy Hitlera.
* W polskim tłumaczeniu pominięto rozdział pt. "Inne lektury".

Nie jest to biografia Hitlera. Autora interesuje tylko natura i mechanizm, charakter i sprawowanie władzy dyktatorskiej Hitlera. Przejmując od Maksa Webera pojęcie "dominacji charyzmatycznej" próbował wyjaśnić, dlaczego w Niemczech po I wojnie światowej pośród tylu fanatycznych nacjonalistów i rasistów o podobnych poglądach akurat Hitler zyskał tak wieki rezonans społeczny,...

Książeczka zawiera dwa artykuły Ireneusza Kani:
- "Czy możliwa jest uniwersalna filozofia muzyki? (1992),
- "Poezja a muzyka" (1993),
które ukazały się już kiedyś w zbiorze esejów "Ścieżka nocy" (Wyd. Znak, Kraków 2001, str. 296-315).
Nic nowego - przedruk.

Książeczka zawiera dwa artykuły Ireneusza Kani:
- "Czy możliwa jest uniwersalna filozofia muzyki? (1992),
- "Poezja a muzyka" (1993),
które ukazały się już kiedyś w zbiorze esejów "Ścieżka nocy" (Wyd. Znak, Kraków 2001, str. 296-315).
Nic nowego - przedruk.

Sam tytuł jest dobrą recenzją tej książki. Zestarzała się

Sam tytuł jest dobrą recenzją tej książki. Zestarzała się

Ryszard Koziołek: "Rzuciłem się na to głodny bardzo, bo byłem ciekaw Lustiga znanego z innych książek. Po pięciu stronach już wiedziałem, że nie przeczytam tej książki. I chyba do końca życia jej nie przeczytam. To jest książka straszna - nie straszna literacko, literacko myślę, że jest wybitna. To jest opowieść o żydowskiej dziewczynie, która ma lat 15 i która przeżyła obóz koncentracyjny tylko dlatego, że została zatrudniona w wojskowym domu publicznym. Wydawało mi się, że jestem dość odpornym czytelnikiem, to znaczy, że przeczytałem już jeśli nie wszystko, jeśli chodzi o taki repertuar, co literatura może powiedzieć i jak może pokazać potworność świata, ale ku memu zdumieniu moje półwieczne niemalże doświadczenie lekturowe wymiękło i nie jestem w stanie tego czytać. Tego nie przeczytałem"

Ryszard Koziołek: "Rzuciłem się na to głodny bardzo, bo byłem ciekaw Lustiga znanego z innych książek. Po pięciu stronach już wiedziałem, że nie przeczytam tej książki. I chyba do końca życia jej nie przeczytam. To jest książka straszna - nie straszna literacko, literacko myślę, że jest wybitna. To jest opowieść o żydowskiej dziewczynie, która ma lat 15 i która przeżyła...

Za tłumaczenie tytułu

Za tłumaczenie tytułu