Cytaty
Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu
Bezradność jest efektem przytłoczenia przez niepokój i lęk.
Trauma uruchamia system nerwowy poprzez pamięć. Przeszłe wydarzenia traumatyczne zostają zapisane w pamięci proceduralnej lub ukrytej, tak jakby nadal trwały i wydarzały się w obecnym momencie.
U ludzi trauma pojawia się jako skutek rozpoczęcia pewnego cyklu, któremu nie pozwolono się zakończyć.
Życie jest wystarczająco trudne wtedy, gdy jesteśmy zdrowi i żywotni. Gdy rozpadamy się na kawałki pod wpływem traumy, staje się nieznośne.
Traumy nie powoduje samo wydarzenie. Do jej narodzin przyczynia się powstała wówczas energia, która nie zostaje całkiem rozładowana. Nierozładowana część tej energii została rozładowana w systemie nerwowym i może siać spustoszenie w ciele i umyśle.
Trama pojawia się wtedy, gdy jakieś wydarzenie wywołujące wstrząs organizmu, który nie ma szans na naturalne wyładowanie.
Trauma, mówiąc najkrócej, dotyczy utraty więzi – z samym sobą, z własnym ciałem, z rodziną, innymi i całym otaczającym światem. Ta utrata więzi jest czasem trudna do rozpoznania, ponieważ nie następuje od razu.
Ignorowanie i odwracanie uwagi: typowa strategia części służących przetrwaniu polega na ignorowaniu sygnałów ostrzegawczych wysyłanych przez części straumatyzowane jak długo, jak to możliwe".
Dziko żyjące zwierzęta to dla nas wzór zdrowia i wigoru.
Traumy wytwarzają poczucie bezsilności i bezradności. Niszczą pewność siebie i przekonanie, że można decydować o własnym życiu".
Części służące przetrwaniu są uparte, niedostępne i zamknięte".
Żeby uwolnić się od traumatycznego doświadczenia, człowiek działa tak, jak gdyby nic szczególnie złego się nie stało".
Dzięki psychologii prenatalnej i perinatalnej obecnie jest jasne, że zarodek ludzki nie jest jedynie zbiorem biologicznych struktur komórkowych, lecz istotą, której funkcje psychiczne od samego początku są aktywne i rozwijają się równolegle ze strukturą fizyczną".