Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przedstawioną w powieści "utopię" w pierwszej chwili uznałem za niedorzeczną. Wraz z rozwojem akcji, gdy coraz więcej dowiadywałem się o tym "nowym, wspaniałym świecie", zacząłem dostrzegać, że jest to wizja dobrze przemyślana i być może nie tak odległa, jak mi się początkowo wydawało. Akcja jest ciekawa i wciąga, a do tego skłania do przemyśleń.

Przedstawioną w powieści "utopię" w pierwszej chwili uznałem za niedorzeczną. Wraz z rozwojem akcji, gdy coraz więcej dowiadywałem się o tym "nowym, wspaniałym świecie", zacząłem dostrzegać, że jest to wizja dobrze przemyślana i być może nie tak odległa, jak mi się poc...

Rozwiń Zwiń

Bardzo dobra.
David Goggins ma specyficzny sposób patrzenia na świat i nie trzeba się z nim zgadzać, ale jestem pewien, że każdy może wyciągnąć z jego historii coś wartościowego. Chociaż nie zaangażowałem się do końca i nie wykonywałem rzucanych przez autora na koniec każdego rozdziału wyzwań, lektura była bardzo wciągająca i zarażała energią i chęcią do działania.

Bardzo dobra.
David Goggins ma specyficzny sposób patrzenia na świat i nie trzeba się z nim zgadzać, ale jestem pewien, że każdy może wyciągnąć z jego historii coś wartościowego. Chociaż nie zaangażowałem się do końca i nie wykonywałem rzucanych przez autora na koniec każdego rozdziału wy...

Rozwiń Zwiń

Szalona. Świat magii przeplata się z rzeczywistym, narrator wyprzedza fakty. Śledzimy losy kilkudziesięciu postaci, ale cała akcja rozgrywa się w jednym miasteczku, a właściwie jednym domu. Chociaż w tej powieści "czas krąży w koło", wyobraźnia autora nie przestawała zaskakiwać. Było to moje pierwsze zetknięcie się z literaturą iberoamerykańską, która, jak się przekonałem, znacząco różni się od dzieł pisarzy europejskich i amerykańskich.

Szalona. Świat magii przeplata się z rzeczywistym, narrator wyprzedza fakty. Śledzimy losy kilkudziesięciu postaci, ale cała akcja rozgrywa się w jednym miasteczku, a właściwie jednym domu. Chociaż w tej powieści "czas krąży w koło", wyobraźnia autora nie przestawała zaskakiwać. Było to mo...

Rozwiń Zwiń

Zabawna, czyta się lekko i przyjemnie. Przesłanie, choć żartobliwe, dzisiaj już bardzo nieaktualne. Podczas czytania dobrze sobie przypomnieć, że Shakespeare żył w 16 wieku i podejść do treści z dużym dystansem.

Zabawna, czyta się lekko i przyjemnie. Przesłanie, choć żartobliwe, dzisiaj już bardzo nieaktualne. Podczas czytania dobrze sobie przypomnieć, że Shakespeare żył w 16 wieku i podejść do treści z dużym dystansem.

Nietypowa, ale bardzo przypadła mi do gustu. Czytając, miałem wrażenie, że Autor się ze mną droczy. Każdy rozdział zaczyna się normalnie, wręcz nieciekawie. Czytelnik jest zasypywany trywialnymi szczegółami na temat codziennego życia głównego bohatera. Jednak za każdym razem, trochę już znudzony przydługim wstępem, orientowałem się, że Autorowi znowu się udało. Nie potrafiłem dokładnie uchwycić momentu, w którym fabuła stawała się tak absurdalna, że aż dawało się odczuć pewną grozę. Co gorsza, bohaterowie zdawali się w ogóle tego nie zauważać, przez co wciąż miałem wrażenie, że coś mi się wydaje. Po skończeniu książki czuję się tak, jakbym przed chwilą wybudził się z bardzo dziwnego snu.

Nietypowa, ale bardzo przypadła mi do gustu. Czytając, miałem wrażenie, że Autor się ze mną droczy. Każdy rozdział zaczyna się normalnie, wręcz nieciekawie. Czytelnik jest zasypywany trywialnymi szczegółami na temat codziennego życia głównego bohatera. Jednak za każdym razem, trochę już zn...

Rozwiń Zwiń