Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza część jest nurtująca. Przede wszystkim jest ciekawa przez propozycję, że oświecenie doprowadzone do bezrefleksyjnej skrajności prowadzi do wytworzenia sceptycyzmu, który następnie prowokuje oparcie funkcjonowania społeczeństwa na micie. Tak ma tworzyć się faszyzm. Abstrahując od słuszności tej teorii, jest ona bardzo ładna, do tego autorzy umieścili masę przypisów. Do na oko najczęściej powoływanych autorów należą tu: Kant, Hegel, de Sade i Freud (kolejność przypadkowa).
Natomiast następne część (o przemyśle kulturalnym) to bezsensowna zbieranina apriorycznych fantazji. Szkoda gadać. Być może warto się z tą częścią zapoznać, żeby się dowiedzieć, jak nie należy pisać. Tu znikają też przypisy.
Fragmencik o Żydach jest lepszy od drugiego, ale wciąż nie dorasta do pierwszego.
Stąd dzieło to można chyba określić mianem zbioru kilku dziełek, z których tylko pierwsze ma jakąś wartość estetyczną (nie wiem, czy poznawczą...).

Pierwsza część jest nurtująca. Przede wszystkim jest ciekawa przez propozycję, że oświecenie doprowadzone do bezrefleksyjnej skrajności prowadzi do wytworzenia sceptycyzmu, który następnie prowokuje oparcie funkcjonowania społeczeństwa na micie. Tak ma tworzyć się faszyzm. Abstrahując od s...

Rozwiń

Zwiń

Wspaniała inicjatywa, dziękuję xd

Wspaniała inicjatywa, dziękuję xd

Dziełko literacko bardzo przystępne. Rozwija kilka aspektów racjonalistycznej filozofii mechanicystycznej, stąd jest dobrym punktem wyjścia do teorii oświecenia i normatywizmu.

Dziełko literacko bardzo przystępne. Rozwija kilka aspektów racjonalistycznej filozofii mechanicystycznej, stąd jest dobrym punktem wyjścia do teorii oświecenia i normatywizmu.

Kolejne małpowanie zachodu. Polska nie ma problemu z artystami-kobietami. Ale nasze lokalne feministki oczywiście chcą tworzyć konflikt płci słowami i głupimi publikacjami. Czekam na polską historię sztuki bez kobiet. XD
Proponuję lokalnym feministkom nowy typ publikacji - polska sztuka bez prawicowców i polska sztuka bez katolików. Szczególnie ta druga może być bekowa do XIX wieku. XD

Kolejne małpowanie zachodu. Polska nie ma problemu z artystami-kobietami. Ale nasze lokalne feministki oczywiście chcą tworzyć konflikt płci słowami i głupimi publikacjami. Czekam na polską historię sztuki bez kobiet. XD
Proponuję lokalnym feministkom nowy typ publikacji - polska sztuka b...

Rozwiń

Zwiń

Rewelacyjna książka, super wprowadzenie do problematyki, świetna bibliografia. Autor nie pisze jednak niezależnie, a przyznaje się do bycia kantystą, co nie jest znowu jakąś wielką wadą. ; )

Rewelacyjna książka, super wprowadzenie do problematyki, świetna bibliografia. Autor nie pisze jednak niezależnie, a przyznaje się do bycia kantystą, co nie jest znowu jakąś wielką wadą. ; )

Esencja bardzo dobra, masa ciekawych informacji (nie znam się na antropologii). Książka pozostawia jednak odczucie, że miało się do czynienia za czymś chaotycznym.

Esencja bardzo dobra, masa ciekawych informacji (nie znam się na antropologii). Książka pozostawia jednak odczucie, że miało się do czynienia za czymś chaotycznym.

Mowy są wybitne, widać w nich niezwykły kunszt oratorski autora - choć pojawia się jedna nieścisłość we fragmencie dot. historii instytucji dyktatury w republice rzymskiej. Wspaniałe są choćby analizy dot. Rosji w drugiej mowie (Rosja może doprowadzić Europę do poddania się jej tylko przez jej zdemoralizowanie).
Główny tekst - Esej - jest troszkę przydługi, rozważania dot. rzymsko-katolickiej ortodoksji trochę mnie wymęczyły, ale może dlatego, że ją znam. ;)
Bardzo pożyteczna lektura, obfitująca zarówno w treść pozytywną (dobrą +) i polemiczną (wybitną).

Mowy są wybitne, widać w nich niezwykły kunszt oratorski autora - choć pojawia się jedna nieścisłość we fragmencie dot. historii instytucji dyktatury w republice rzymskiej. Wspaniałe są choćby analizy dot. Rosji w drugiej mowie (Rosja może doprowadzić Europę do poddania się jej tylko przez...

Rozwiń

Zwiń