Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przestudiować w przypadku rzeczywistego zainteresowania.

Arcyciekawe zestawienie historycznej przynależności państwowej ziem, które znajdują się, bądź znajdowały, w granicach polskich.

Książka bardziej do studiowania niż do czytania, bdb materiał pomocniczy do badań historycznych. Zwięzła, konkretna z - rzecz oczywista - przeogromną ilością nazw geograficznych i dat. Autor podczas omawiania tematu zachował chłodny obiektywizm naukowy (z wyjątkiem końcówki). Dla osób słabo i średnio biegłych w historii trochę ciekawostek (np. unia szwedzko-litewska z 1655 r. czy geneza nazwy Ruś Biała).

Mankamentem (właściwie jedynym) są słabo czytelne, zrobione w odcieniach szarości, niektóre mapy. Kończąca książkę synteza poglądów Feliksa Konecznego na polskie miejsce w wielowiekowym starciu Wschodu z Zachodem, może budzić mieszane uczucia.

Przestudiować w przypadku rzeczywistego zainteresowania.

Arcyciekawe zestawienie historycznej przynależności państwowej ziem, które znajdują się, bądź znajdowały, w granicach polskich.

Książka bardziej do studiowania niż do czytania, bdb materiał pomocniczy do badań historycznych. Zwięzła, konkretna z - rzecz oczywista - przeogromną ilością nazw geograficznych i dat....

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

Rzadko się zdarza, aby w pierwszym rodziale powieści sensacyjnej wygadać wszystko. No, prawie wszystko: kwestię motywu pozwala autor zgadywać czytelnikowi do samego końca (ale i ten należy to kategorii banalnych). Wystarczy trochę przenikliwości, trochę obejrzanych filmów, trochę przeczytanych kryminałów i okazuje się, że wszystko podane na tacy. Sztampowa, jednowątkowa i jednotorowa fabuła, zmierzająca precyzyjnie od A do Z. Nawet sztampowy jest 'punkt zwrotny'.

Opis realiów, tendencyjne rysy bohaterów no i sam pomysł na książkę to sztandary późnopeerelowskiej kryminalistyki - kompletna wtórność, kolejny odcinek '07 zgłoś się'.

Jak wielokrotnie wspomniano - ciekawa konwencja: każdy rozdział to pierwszoosobowa relacja innego z bohaterów, jak w 'Janczarach kosmosu', tylko w formie milicyjnych zeznań. I za tę konwecją AŻ 3 gwiazdki.

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

Rzadko się zdarza, aby w pierwszym rodziale powieści sensacyjnej wygadać wszystko. No, prawie wszystko: kwestię motywu pozwala autor zgadywać czytelnikowi do samego końca (ale i ten należy to kategorii banalnych). Wystarczy trochę przenikliwości, trochę obejrzanych filmów, trochę przeczytanych kryminałów i okazuje...

Przeczytać, jeśli czujesz się mocny.

Trudna książka dla zaawnasowanych w kosmologii i wyższej matematyce. Zdecydowanie nie dla początkujących.

Do plusów należy zaliczyć kompilujący charakter badań nad wielo-wszechświatem i objętość (270 stron czystego textu).

Heller może nie wylewa na rozgorączkowane naukowe głowy kubła zimnego sceptycyzmu, to jednak studzi nieokiełzane zapędy tworzenia coraz to nowych, pozaempirycznych teorii (nauka dawno już s-f przerosła jak mawia autor niniejszej recenzji).

Sporo tu również filozofii nauki czyli rozstrząsania o nauce przez tych, którzy z nauką właściwą nie mają wiele współnego (filozofowie skaczą sobie do oczu a naukowcy robia swoje czyli popychają naukę do przodu).

Przyjazny czytelnikowy format, waga i wielkość czcionki.

A co teologia na temat wielo-wszechświatów? O tym w ostatnim rozdziale.

Przeczytać, jeśli czujesz się mocny.

Trudna książka dla zaawnasowanych w kosmologii i wyższej matematyce. Zdecydowanie nie dla początkujących.

Do plusów należy zaliczyć kompilujący charakter badań nad wielo-wszechświatem i objętość (270 stron czystego textu).

Heller może nie wylewa na rozgorączkowane naukowe głowy kubła zimnego sceptycyzmu, to jednak studzi nieokiełzane...