Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

Zbiór wierszowanych komentarzy dla lat '60, wydany przed Olimpiadą w Monachium. Dużo krytyki, sarkazmu i wyśmiewania charakterystycznych dla prawo- (lub lewo-) myślnego ideowca. Z jednym wyjątkiem - 'Wisła skisła' jako krytykę ubocznych skutków rozwoju przemysłowego, aparat mógł uznać wręcz za atak na ustrój. Dużo szydery ze sportowców (szkoda, że wierszokleta sam zajął się tylko jedną dyscypliną - za-biurkowym krytykanctwem).

Styl toporny, choć Prutkowski ze wszystkich swoich sił i umiejętności usiłował poskromić i wpleść w swe 'produkty' finezję. Raczej z miernym skutkiem - wszystkie "donosy" to skrajne stany wahadła: przerost formy nad treścią bądź wprost przeciwnie. W żadnym wypadku nie udało się wypośrodkować formy i treści.

O dziwo, można trafić na texty aktualne i po 60 latach, np. 'Historia prawdopodobna' (odczytać jak biznesplan), 'Piłkarskie kopanie' (no comment).

p.s.
Ciekawe, jak głupio było Prutkowskiemu PO Monachium...

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

Zbiór wierszowanych komentarzy dla lat '60, wydany przed Olimpiadą w Monachium. Dużo krytyki, sarkazmu i wyśmiewania charakterystycznych dla prawo- (lub lewo-) myślnego ideowca. Z jednym wyjątkiem - 'Wisła skisła' jako krytykę uboczn...

Rozwiń Zwiń

Przeczytać (suplement) i zrobić miejsce na półce.

Nie każdej udają się aforyzmy. Dużo chęci, nietuzinkowe konstrukcje i kompletnie nieudane puenty. Niezwykle błyskotliwy rozdział ostatni: Suplement-immoralia, polski komentarz do łacińskich cytatów i tylko dla niego warto sięgnąć po tę publikację.

Przeczytać (suplement) i zrobić miejsce na półce.

Nie każdej udają się aforyzmy. Dużo chęci, nietuzinkowe konstrukcje i kompletnie nieudane puenty. Niezwykle błyskotliwy rozdział ostatni: Suplement-immoralia, polski komentarz do łacińskich cytatów i tylko dla niego warto sięgnąć po tę pub...

Rozwiń Zwiń

Przeczytać i podać dalej.

Przeczytać i podać dalej.

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

Dla miłosników propagandy. Unijnej propagandy. Wymowa mini-komixów 1-3: chcesz coś osiągnąć - zajmij się handlem. Tylko jeśli wszyscy będą sprzedawać, to kto będzie kupował?.. Tego propaganda nie zdradza. Komix 4 jest jeszcze słabszy: prymitywny stereotyp zlokalizowanego w rumunii 3. albo i 4. świata, który bez pomocy socjalnej, rzecz jasna unijno-europejskiej, sobie nie poradzi. Wymowa całości: troje przedsiębiorców musi bardzo dobrze prosperować aby łożyć na czwartego - potrzebującego ...oraz na kilkunastu rzędników.

Dobra, współczesna kreska, przygnębiające kolory, no i ta świetlana przyszłość, dzięki funduszom unijnym...

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

Dla miłosników propagandy. Unijnej propagandy. Wymowa mini-komixów 1-3: chcesz coś osiągnąć - zajmij się handlem. Tylko jeśli wszyscy będą sprzedawać, to kto będzie kupował?.. Tego propaganda nie zdradza. Komix 4 jest jeszcze słabsz...

Rozwiń Zwiń

Przeczytać i podać dalej.

Podejście typowo archeologiczne czyli rządzą twarde fakty - archeologiczna materiałówka - i na tej podstawie wyciagnięte są wnioski oraz wysnute hipotezy. Pierwszy rozdział napisany w sposób przypominający wykłady Waldemara Chmielewskigo: chaotyczny i mało klarowny. Z każdym następnym jest jednak coraz lepiej. W zwięzłej (nieco ponad 200 stron) syntezie, autorzy zaprezentowali różne, czasem skrajnie odmienne, koncepcje, dotyczące neandertalczyków: ich genezy, rozwoju kulturowego i wyginięcia a w to wszystko wpleciono historię badań. Przy czym jasno oddzielają stan wiedzy faktograficznej od hipotez. Choć starali się stworzyć publikację przybliżającą temat przeciętnemu czytelnikowi, to jednak styl typowy dla archeologów (suche omawianie stanowisk i artefaktów) nie każdemu będzie odpowiadać.

Książka pierwotnie wydana w 2013 roku polskiej edycji doczekała się dopiero w 2022, więc zaprezentowany stan wiedzy obowiązujący jest na rok 2012 (tak datowane najnowsze pozycje w bibliografii). Cała bogata naukowo dekada pomiędzy tymi wydaniami nie znalazła się w książce, więc wymaga uzupełnienia.

Kilka nieścisłości i wpadek tłumacza (specjalizującego się w ekonomii i sporcie), których nie wyłapały korektorki (specjalizujęce się w ortografii), z których najbardziej rzuca się w oczy wulkaniczna 'magma' zamiast 'materiału piroplastcznego' (bezmyślne powtórzenie za polską wikipedią). Słaba jakość czarno-białych ilustracji i bardzo dobra kolorowych wkładek, choć te ostatnie nie zawsze czytelnie opisane, ale brak skal przy rysunkach zabytków to archeologiczne uchybienie niewybaczalne. Część (znakomita) ostatniego rozdziału poświęcono neandertalczykowi w kulturze współczesnej w ujęciu mocno krytycznym, demaskującym liczne przekłamania i przestarzałe stereotypy.

Reasumując: dobra, zwięzła, syntetyczna pozycja pokazująca, że wciąż więcej jest zagadek dotyczących neandertalczyków niż konkretnej wiedzy. Znakomitym uzupełnieniem tej pozycji jest 'Człowiek - biografia' Dunbara (autor wspomniany w książce choć odnośnie swojej starszej i uboższej 'Nowej historii ewolucji człowieka'). Nie mniej przydałaby się solidna konsultacja merytoryczna w celu wyłapania wszystkich 'kwiatków' translatorskich'.

Przeczytać i podać dalej.

Podejście typowo archeologiczne czyli rządzą twarde fakty - archeologiczna materiałówka - i na tej podstawie wyciagnięte są wnioski oraz wysnute hipotezy. Pierwszy rozdział napisany w sposób przypominający wykłady Waldemara Chmielewskigo: chaotyczny i mało klarow...

Rozwiń Zwiń