Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejny tom i tym razem autor wraca z tarczą a nie na tarczy. Ciekawa intryga, ciekawostki historyczne, wartka akcja zdecydowanie ta część przygód Pana Samochodzika na plus.

Kolejny tom i tym razem autor wraca z tarczą a nie na tarczy. Ciekawa intryga, ciekawostki historyczne, wartka akcja zdecydowanie ta część przygód Pana Samochodzika na plus.

Spadek formy po "Pan Samochodzik i skarb Templariuszy" aczkolwiek w postaci kobiece autor tchnął trochę życia i charakteru. Zagadka skarbu z czasów II wojny światowej niby, co i rusz pojawia się na kartach powieści, ale pierwsze skrzypce odgrywają tu sprawy społeczne. Książka napisana z werwą i po raz pierwszy odkąd zacząłem czytać kolejny tom przygód Pana Samochodzika w połowie książki miałem odruch przeczytać zakończenie.

Spadek formy po "Pan Samochodzik i skarb Templariuszy" aczkolwiek w postaci kobiece autor tchnął trochę życia i charakteru. Zagadka skarbu z czasów II wojny światowej niby, co i rusz pojawia się na kartach powieści, ale pierwsze skrzypce odgrywają tu sprawy społeczne. Książka napisana z werwą i po raz pierwszy odkąd zacząłem czytać kolejny tom przygód Pana Samochodzika w...

Kolejny tom przygód Pana Samochodzika i znów lekkie rozczarowanie, zaburzony balans między intrygą a opisywaniem bohaterów (ale już za chwilę znów na szczycie z Pan Samochodzik i skarb templariuszy) . Odnoszę wrażenie że Pan Nienacki ma jakąś awersję do kobiet. O ile np. Sienkiewicz marginalizował postacie kobiece, lecz jeśli już jakąś przywołał np. w "Panu Wołodyjowskim" to dał jej jakiś charakter, zadziorność coś co sprawiało że odróżniała się od reszty postaci. W przypadku Nienackiego wyraźnie widać że nawet jeśli daje jakieś pozytywne cechy postaciom kobiecym to za chwilę w jakiś sposób zniechęca do nich czytelnika.

Kolejny tom przygód Pana Samochodzika i znów lekkie rozczarowanie, zaburzony balans między intrygą a opisywaniem bohaterów (ale już za chwilę znów na szczycie z Pan Samochodzik i skarb templariuszy) . Odnoszę wrażenie że Pan Nienacki ma jakąś awersję do kobiet. O ile np. Sienkiewicz marginalizował postacie kobiece, lecz jeśli już jakąś przywołał np. w "Panu Wołodyjowskim"...