Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo lubię Wiktora Gomulickiego, choć znam go tylko ze "Wspomnień niebieskiego mundurka". "Chałat", choć to krótkie opowiadanie, ma w sobie również pewien rodzaj magii, który urzekł mnie we "Wspomnieniach...". Spodziewałem się moralizującego zakończenia, a dostałem coś, czego się nie spodziewałem. Warto przeczytać, aby zrozumieć, że natura ludzka niechętna jest zmianom.

Bardzo lubię Wiktora Gomulickiego, choć znam go tylko ze "Wspomnień niebieskiego mundurka". "Chałat", choć to krótkie opowiadanie, ma w sobie również pewien rodzaj magii, który urzekł mnie we "Wspomnieniach...". Spodziewałem się moralizującego zakończenia, a d...

Rozwiń

Zwiń

Obowiązkowo do przeczytania przez każdego Polaka. Czyta się to i nie wierzy. Nie potrafię przeżyć tego, że taki bohater i wielki człowiek jak rotmistrz Pilecki po tym wszystkim co zrobił i przez co przeszedł, zginął z rąk obmierzłych komuchów. Takich ludzi jak on już nie ma i chyba nie będzie. Dosłownie człowiek z żelaza. Każdy Polak powinien go znać.

Obowiązkowo do przeczytania przez każdego Polaka. Czyta się to i nie wierzy. Nie potrafię przeżyć tego, że taki bohater i wielki człowiek jak rotmistrz Pilecki po tym wszystkim co zrobił i przez co przeszedł, zginął z rąk obmierzłych komuchów. Takich ludzi jak on już nie ma i chyba nie będ...

Rozwiń

Zwiń

Kolejny ciekawy zbiór opowiadań Borowskiego, nieco mnie brutalny niż poprzednie, które czytałem, co nie znaczy, że jest to lekka lektura.

Kolejny ciekawy zbiór opowiadań Borowskiego, nieco mnie brutalny niż poprzednie, które czytałem, co nie znaczy, że jest to lekka lektura.

Kolejna mocna pozycja Borowskiego. Warto przeczytać tym bardziej, że tekst dostępny jest za darmo na Wolnych Lekturach.

Kolejna mocna pozycja Borowskiego. Warto przeczytać tym bardziej, że tekst dostępny jest za darmo na Wolnych Lekturach.

Ciężko się czyta tego rodzaju książki, ale warto pamiętać o tym, co było, by już więcej się to nie powtórzyło. Opowiadanie "Proszę Państwa do gazu" ma chyba najbardziej makabryczny wydźwięk ze wszystkich. Jedyne co chwilami irytowało mnie w tym zbiorze opowiadań to niektóre dialogi, które często były wyrwane z kontekstu i czytelnik nie do końca wie o co w nich chodzi. Niektóre sytuacje oraz motywacje poszczególnych postaci pozostały dla przez to niezrozumiałe. "Bitwa pod Grunwaldem" jest tutaj idealnym przykładem, gdzie spora część dialogów jest niejasna. Ale poza tym jest to pozycja warta uwagi dla miłośników tego rodzaju historycznych zapisów.

Ciężko się czyta tego rodzaju książki, ale warto pamiętać o tym, co było, by już więcej się to nie powtórzyło. Opowiadanie "Proszę Państwa do gazu" ma chyba najbardziej makabryczny wydźwięk ze wszystkich. Jedyne co chwilami irytowało mnie w tym zbiorze opowiadań to niektóre dialo...

Rozwiń

Zwiń

Obejrzałem bardzo dawno temu adaptację filmową tej książki i poziom jej zdziwaczenia mnie odrzucił. Teraz po lekturze "Łowcy snów" widzę, że ta historia o wiele lepiej prezentuje się w książce niż na ekranie. Obejrzałem film jeszcze raz i teraz prezentuje się dla mnie o wiele lepiej. Nie jest to na pewno najlepsza książka Kinga (dlatego trochę dłużej zeszło mi jej przeczytanie), ale można przeczytać, zwłaszcza, jeśli ktoś lubi klimat kosmitów.

Obejrzałem bardzo dawno temu adaptację filmową tej książki i poziom jej zdziwaczenia mnie odrzucił. Teraz po lekturze "Łowcy snów" widzę, że ta historia o wiele lepiej prezentuje się w książce niż na ekranie. Obejrzałem film jeszcze raz i teraz prezentuje się dla mnie o wiele lep...

Rozwiń

Zwiń