Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabić drozda spotyka Pocahontas.
Muszę przyznać, że ta książka odrobinę mnie rozczarowała. Sięgnęłam po nią zachęcona dobrymi recenzjami, ale dla mnie jest ona zbyt... dziewczęca. I to w złym tego słowa znaczeniu. Sam szkielet tej powieści, motywy podglądania natury i czerpania z niej wiedzy o świecie i zachowaniach ludzi, nawet ten twist na końcu - to wszystko bardzo mnie urzekło. I nie powiem, książka bardzo mnie wzruszyła. Mam wrażenie natomiast, że wywołane było tanimi metodami. Niestety nie potrafię uwierzyć w główną bohaterkę, tak papierową i romantyczną aż zahaczająca o absurd. Zbierającą piórka i muszelki, wywołująca rozczulenie i zachwyt każdego, kto ją spotka, recytującą wiersze nad rozlewiskiem i rozprawiająca o swej samotności w sposób charakterystyczny dla nastolatkowych romansideł. Jej przygody są smutnie przewidywalne, a inni bohaterowie, których spotyka jednowymiarowi i nieco pretensjonalni. Na każdym kroku podkreślana jest wyjątkowość bohaterki, czego to nie potrafi zrobić, jak sobie poradzić i, oczywiście, tylko na jej kolanach siadają przecież koty.
I mimo to wszystko, nadal jakoś polubiłam tę historię. O tym, jak społeczeństwo odsuwa od siebie odmieńców, wyrzuca ich poza nawias i zarazem jak ukradkiem ich podziwia i karmi się ich osiągnięciami.

Zabić drozda spotyka Pocahontas.
Muszę przyznać, że ta książka odrobinę mnie rozczarowała. Sięgnęłam po nią zachęcona dobrymi recenzjami, ale dla mnie jest ona zbyt... dziewczęca. I to w złym tego słowa znaczeniu. Sam szkielet tej powieści, motywy podglądania natury i czerpania z niej wiedzy o świecie i zachowaniach ludzi, nawet ten twist na końcu - to wszystko bardzo mnie...

Choć horrory połykam jak witaminy, to z jakiegoś powodu ta historia zostawiła zostawiła we mnie niepokojącą zadrę.

Choć horrory połykam jak witaminy, to z jakiegoś powodu ta historia zostawiła zostawiła we mnie niepokojącą zadrę.

Uwielbiam Kinga, ale ta książka wynudziła mnie i zmęczyła jak nic innego tego autora. Dla przykładu 'Christine' przeczytałam w 5 dni, 'Czarny Dom' zajął mi 7 miesięcy, bo nie mogłam się przemóc aby po nią sięgnąć.

Uwielbiam Kinga, ale ta książka wynudziła mnie i zmęczyła jak nic innego tego autora. Dla przykładu 'Christine' przeczytałam w 5 dni, 'Czarny Dom' zajął mi 7 miesięcy, bo nie mogłam się przemóc aby po nią sięgnąć.