Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jak lekkie wino - łatwo wchodzi, niewiele potem zostaje.
Ale ciekawostki ciekawe.

Książka jak lekkie wino - łatwo wchodzi, niewiele potem zostaje.
Ale ciekawostki ciekawe.

Wbrew tytułowi książka nie jest ani o Łukaszence, ani o Białorusi. To jest tylko pretekst do rozjechania polskiej dyplomacji – słusznie czy nie, nie wiem bo mam przed sobą opinię tylko jednej strony, ale na pewno w dobrym stylu bo pióro Jurasz ma lekkie, a więc i jego anegdotki czyta się lekko. Kto chce się czegoś dowiedzieć na temat tego co w tytule polecam artykuły Jurasza w Onet bo jest tam więcej analiz i merytorycznej wiedzy.

Raz czy dwa autor stwierdził, że nie może więcej powiedzieć bo ciąży na nim konieczność zachowania tajemnicy państwowej, natomiast tam gdzie takiego obowiązku nie było sypie jak z rękawa cytatami co mu kto na ”na ucho” powiedział, czasami nawet wprost podając personalia nie przejmując się jakie konsekwencje dla tych osób może to oznaczać. Rzecz dla mnie w stosunku do dyplomaty niezwykła. Porównując jego umiejętność zachowania dyskrecji z np.Mroziewiczem nie ma co tak naprawdę porównywać, nie ta skala. Słowem jak chcemy, aby coś „się rozeszło w wielkiej tajemnicy”, należy ten sekret powierzyć Juraszowi.

Śmieszy też format książki: czcionka jak dla dzieci, mega marginesy. Książkę czyta się szybko bo znaków na stronie prawie o połowę mniej niż zazwyczaj.

Wbrew tytułowi książka nie jest ani o Łukaszence, ani o Białorusi. To jest tylko pretekst do rozjechania polskiej dyplomacji – słusznie czy nie, nie wiem bo mam przed sobą opinię tylko jednej strony, ale na pewno w dobrym stylu bo pióro Jurasz ma lekkie, a więc i jego anegdotki czyta się lekko. Kto chce się czegoś dowiedzieć na temat tego co w tytule polecam artykuły...

Ciekawe zakulisowe działania przed, po i w trakcie (Sowieci nie mieli ochoty się tam pchać bo znali ryzyko, ale jakoś tak wyszło, że nie było wyjścia, tzn. wszystkie wyjścia były złe?!).

Część środkowa czyli opis działań taktycznych dla entuzjastów.

Ciekawe zakulisowe działania przed, po i w trakcie (Sowieci nie mieli ochoty się tam pchać bo znali ryzyko, ale jakoś tak wyszło, że nie było wyjścia, tzn. wszystkie wyjścia były złe?!).

Część środkowa czyli opis działań taktycznych dla entuzjastów.