Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przemierzamy plagi poprzez wieki. Skóra cierpnie, a włosy stają dęba czytając/słuchając o rozwoju medycyny. I marzymy, aby wyłącznie na jednej osobie przeprowadzić lobotomie. Książka napisana ciekawie i błyskotliwie, pomimo tematu. Jestem ciekawa co autorka zawarłaby w nowym, kolejnym rozdziale historii plag ludzkości, jakimi informacjami by się z nami podzieliła, do jakich źródeł by dotarła.

Przemierzamy plagi poprzez wieki. Skóra cierpnie, a włosy stają dęba czytając/słuchając o rozwoju medycyny. I marzymy, aby wyłącznie na jednej osobie przeprowadzić lobotomie. Książka napisana ciekawie i błyskotliwie, pomimo tematu. Jestem ciekawa co autorka zawarłaby w nowym, kolejnym rozdziale historii plag ludzkości, jakimi informacjami by się z nami podzieliła, do jakich...

Jest to jedyny Kisiel, który uwielbiam! Żeby tak pisać, to trzeba umieć. Językowy majstersztyk. Uwielbiam ten żart, tą zabawę słowem, dialogi przepełnione dygresjami. Świetnie wykreowani bohaterowie, którzy wciągają nas do swojego świata, że aż utkniemy w chlewiku, machniemy ręką na karpia, a połączenie Bigosu z sernikiem zacznie realnie bujać naszą kulinarną wyobraźnią.

Jest to jedyny Kisiel, który uwielbiam! Żeby tak pisać, to trzeba umieć. Językowy majstersztyk. Uwielbiam ten żart, tą zabawę słowem, dialogi przepełnione dygresjami. Świetnie wykreowani bohaterowie, którzy wciągają nas do swojego świata, że aż utkniemy w chlewiku, machniemy ręką na karpia, a połączenie Bigosu z sernikiem zacznie realnie bujać naszą kulinarną wyobraźnią.

Książka o niczym. A koniec woła o pomstę do nieba. Wszystko przyspieszone, wszyscy nagle się przepraszają, kochają i inne cudawianki.

Książka o niczym. A koniec woła o pomstę do nieba. Wszystko przyspieszone, wszyscy nagle się przepraszają, kochają i inne cudawianki.

Powiedzieć, że to było złe, to jak nic nie powiedzieć.

Powiedzieć, że to było złe, to jak nic nie powiedzieć.

Świetnie wykonany audiobook. Wciągająca historia, którą czyta Filip Kosior i Danuta Stenka.
Lubię ten rodzaj książki, w której historie bohaterów przeplatają się, łączą, aby koniec końców zostać rozplątane.

Świetnie wykonany audiobook. Wciągająca historia, którą czyta Filip Kosior i Danuta Stenka.
Lubię ten rodzaj książki, w której historie bohaterów przeplatają się, łączą, aby koniec końców zostać rozplątane.

Osobiście wyczuwałam mocą inspirację Światem Dysku.

Osobiście wyczuwałam mocą inspirację Światem Dysku.

Ładne zakończenie. Choć książka mogła być o połowę krótsza, bo jest momentami mocno naciągana i o niczym.

Ładne zakończenie. Choć książka mogła być o połowę krótsza, bo jest momentami mocno naciągana i o niczym.

Przyjemna i słodkawa opowieść na wieczór, albo popołudniową kawę.

Przyjemna i słodkawa opowieść na wieczór, albo popołudniową kawę.

Nigdy więcej! Nie wiem jakim cudem wytrwałam do końca, ponieważ to jest grafomania w najczystszej postaci. Płytkie postaci, okropne dialogi, a właściwie monolog głównej bohaterki (bo to z nich głównie składa się ta książka). Toksyczne relacje, okropny i płytki sposób przedstawienia problemu odżywiania, straty i żałoby. Jest na prawdę wiele świetnych książek dla młodzieży, dlaczego ta jest tak promowana?! Nie rozumiem.
Najgorsza książka roku.

Nigdy więcej! Nie wiem jakim cudem wytrwałam do końca, ponieważ to jest grafomania w najczystszej postaci. Płytkie postaci, okropne dialogi, a właściwie monolog głównej bohaterki (bo to z nich głównie składa się ta książka). Toksyczne relacje, okropny i płytki sposób przedstawienia problemu odżywiania, straty i żałoby. Jest na prawdę wiele świetnych książek dla młodzieży,...

Zaskoczyłam się pozytywnie tą książką, wzruszałam i śmiałam do łez. Świetny humor, zabawa słowem, coś co uwielbiam. I bardzo dobrze nagrany audiobook.

Zaskoczyłam się pozytywnie tą książką, wzruszałam i śmiałam do łez. Świetny humor, zabawa słowem, coś co uwielbiam. I bardzo dobrze nagrany audiobook.

Bardzo dobra, choć nie tak dobra jak "Historia pszczół". Mam poczucie, że niektóre wątki zostały porzucone, a niektóre za mało wyjaśnione. Niemniej książka jest poruszająca i przedstawia przerażającą wizję przyszłości i szkód wyrządzanych tu i teraz. Choć właśnie, czy przyszłości, czy już może teraźniejszości?

Bardzo dobra, choć nie tak dobra jak "Historia pszczół". Mam poczucie, że niektóre wątki zostały porzucone, a niektóre za mało wyjaśnione. Niemniej książka jest poruszająca i przedstawia przerażającą wizję przyszłości i szkód wyrządzanych tu i teraz. Choć właśnie, czy przyszłości, czy już może teraźniejszości?

Świetna książka. Bardzo podobają mi się przeplatające się wątki, rozmieszczone na osi czasu, po to aby spleść się na koniec. Książka jest piękna, poruszająca, skłaniająca do myślenia.

Świetna książka. Bardzo podobają mi się przeplatające się wątki, rozmieszczone na osi czasu, po to aby spleść się na koniec. Książka jest piękna, poruszająca, skłaniająca do myślenia.

W sumie nawet 1 to za dużo.

W sumie nawet 1 to za dużo.

Waham się między 3, a 4. Książka jest przyjemna, szybko się ją czyta, bohaterowie też są w porządku. Tylko jest jednak "ale". Książka biegnie dość powoli, aby na koniec niesamowicie przyspieszyć, jakby autorka musiała się zmieścić w jakimś limicie stron. I cierpi na tym zakończenie. Czekamy na rozwój wypadków, rozwiązanie, a tu nagle nastaje koniec w kilku zdaniach. I bądź sobie czytelniku skołowany.

Waham się między 3, a 4. Książka jest przyjemna, szybko się ją czyta, bohaterowie też są w porządku. Tylko jest jednak "ale". Książka biegnie dość powoli, aby na koniec niesamowicie przyspieszyć, jakby autorka musiała się zmieścić w jakimś limicie stron. I cierpi na tym zakończenie. Czekamy na rozwój wypadków, rozwiązanie, a tu nagle nastaje koniec w kilku zdaniach. I bądź...

Nawet 1 to za dużo dla tej książki. Chciałabym powiedzieć, proszę nie pisać dalej, ale już wiem że Pani pisała. I to nie było dobre. Melodramat, goni melodramat, kryminał jest bohaterem bardzo dalekoplanowym. Książka jest niczym opera mydlana, naiwna i absurdalna. A przy zakończeniu ręce opadają.

Nawet 1 to za dużo dla tej książki. Chciałabym powiedzieć, proszę nie pisać dalej, ale już wiem że Pani pisała. I to nie było dobre. Melodramat, goni melodramat, kryminał jest bohaterem bardzo dalekoplanowym. Książka jest niczym opera mydlana, naiwna i absurdalna. A przy zakończeniu ręce opadają.

Jakby... co tu się dzieje?! Autorka wraz z historią gdzieś odpłynęła. Przekombinowane, oderwane od jakiegokolwiek sensu. Jedyny "plus" to Klementyna i jej detektywistyczny gang.

Jakby... co tu się dzieje?! Autorka wraz z historią gdzieś odpłynęła. Przekombinowane, oderwane od jakiegokolwiek sensu. Jedyny "plus" to Klementyna i jej detektywistyczny gang.

Trochę zabawne jest czytać notatki sprzed roku, na temat przeczytanej książki. Wówczas pisałam o niej tak: "Kolejny tom za mną i mentalnie się wykrwawiam słuchając tą miłosną modę na sukces i te okropne bohaterki zarówno bardziej pierwszoplanowe jak i drugoplanowe brrr...". I zdania nie zmieniłam.

Trochę zabawne jest czytać notatki sprzed roku, na temat przeczytanej książki. Wówczas pisałam o niej tak: "Kolejny tom za mną i mentalnie się wykrwawiam słuchając tą miłosną modę na sukces i te okropne bohaterki zarówno bardziej pierwszoplanowe jak i drugoplanowe brrr...". I zdania nie zmieniłam.

Fenomenu cyklu nie rozumiem, bo to jakościowo dobre nie jest. Trup jest, ale melodramatów bohaterów, u których neurony nie działają jak powinny jest niestety dużo więcej. Dlaczego więc czytam (czytałam) ten cykl? Ponieważ jak zapewne wielu moli książkowych miewam tak, że nie potrafię porzucić cyklu nawet jeżeli jest bardzo zły. (Raz mi się udało).

Fenomenu cyklu nie rozumiem, bo to jakościowo dobre nie jest. Trup jest, ale melodramatów bohaterów, u których neurony nie działają jak powinny jest niestety dużo więcej. Dlaczego więc czytam (czytałam) ten cykl? Ponieważ jak zapewne wielu moli książkowych miewam tak, że nie potrafię porzucić cyklu nawet jeżeli jest bardzo zły. (Raz mi się udało).

Łaskun jest chyba najciekawszą postacią tej książki.

Łaskun jest chyba najciekawszą postacią tej książki.

Do tej pory najlepiej z tym cyklem nie było, raczej taka "Moda na sukces 2.0", ale teraz zaczyna się równia pochyła.

Do tej pory najlepiej z tym cyklem nie było, raczej taka "Moda na sukces 2.0", ale teraz zaczyna się równia pochyła.