Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niesamowicie nudna i pozbawiona jakichkolwiek emocji.

Niesamowicie nudna i pozbawiona jakichkolwiek emocji.

Nie kupiłem tej historii. Każdy bohater niesamowicie mnie irytował, żaden do siebie nie przekonał ani nie utkwił w pamięci. Miałem chociaż nadzieję, że się nieco pośmieję, ale zaśmiałem się tylko dwa razy (szczególnie dlatego, że większość żartów zdawała się być wciśnięta na siłę, jakby autorka sporządziła listę infantylnych i irytujących żartów, które koniecznie chciała wrzucać co kilka zdań). To już by było coś, gdyby tylko (za drugim razem) autorka nie uznała mnie, czytelnika, za idiotę i po rzuceniu niezwykle prostym żartem nie wyjaśniła go zdanie później. Moje zaśmianie się szybko zostało przeobrażone w zażenowane i zirytowane skrzywienie. Ostatecznie liczyłem, że finał historii choć trochę mnie zaintryguje, ale niestety okazał się niezwykle nieciekawy.

Nie kupiłem tej historii. Każdy bohater niesamowicie mnie irytował, żaden do siebie nie przekonał ani nie utkwił w pamięci. Miałem chociaż nadzieję, że się nieco pośmieję, ale zaśmiałem się tylko dwa razy (szczególnie dlatego, że większość żartów zdawała się być wciśnięta na siłę, jakby autorka sporządziła listę infantylnych i irytujących żartów, które koniecznie chciała...

Muszę przyznać, że pogubiłem się w tej historii. Natłok dialogów (na których opierała się książka) z istotnymi dla śledztwa/akcji informacjami i multum nazwisk używanych wymiennie z pseudonimami tak mnie przytłoczył, że w połowie nie tylko nie wiedziałem, co się dzieje, ale nawet nie za bardzo miałem ochotę poznać, jak ta historia się skończy. A dobrnąwszy do finału mogłem jedynie wzruszyć bezradnie ramionami.

Muszę przyznać, że pogubiłem się w tej historii. Natłok dialogów (na których opierała się książka) z istotnymi dla śledztwa/akcji informacjami i multum nazwisk używanych wymiennie z pseudonimami tak mnie przytłoczył, że w połowie nie tylko nie wiedziałem, co się dzieje, ale nawet nie za bardzo miałem ochotę poznać, jak ta historia się skończy. A dobrnąwszy do finału mogłem...

"Egzekutor" bez wątpienia jest wciągający, pomysł na fabułę niezwykle ciekawy, ale zdawało mi się, że niektóre momenty (sytuacje lub rozmowy) wypadają dziwnie infantylne. Natomiast rozwiązanie głównego wątku - bardzo proste. Poprzedni tom wypadał o wiele lepiej, niemniej "Egzekutor" zasługuje na ocenę 7/10, a dalsze losy Huntera na uważne śledzenie.

"Egzekutor" bez wątpienia jest wciągający, pomysł na fabułę niezwykle ciekawy, ale zdawało mi się, że niektóre momenty (sytuacje lub rozmowy) wypadają dziwnie infantylne. Natomiast rozwiązanie głównego wątku - bardzo proste. Poprzedni tom wypadał o wiele lepiej, niemniej "Egzekutor" zasługuje na ocenę 7/10, a dalsze losy Huntera na uważne śledzenie.

Naprawdę inteligentna i wciągająca. Po dwóch książkach Mroza, które mnie niesamowicie odrzuciły, "Kasacja" stała się zdecydowanie pozytywnym zaskoczeniem.

Naprawdę inteligentna i wciągająca. Po dwóch książkach Mroza, które mnie niesamowicie odrzuciły, "Kasacja" stała się zdecydowanie pozytywnym zaskoczeniem.

Dawno nie czytałem książki tak mocno przesiąkniętej emocjami!
„Bujda” to pełen dynamizmu thriller YA - zapierający dech, ale z odpowiednią dawką ciętego języka i humoru. Jednak powieść ta jest przede wszystkim kunsztownie napisana. Postacie stworzone są niesamowicie precyzyjnie, akcja została poprowadzona naprawdę wybornie, wątki umiejętnie spleciono, a język jest gładki i swobodny, dzięki czemu książkę czyta się (a także słucha, bo część powieści miałem okazję wysłuchać w interpretacji Zofii Zoń) bardzo przyjemnie.
Zakończenie wgniotło mnie w fotel. Chociaż można było przewidzieć rozwiązanie poszczególnych wątków, to jednak autorka zakończyła powieść w sposób na tyle ciekawy, że niecierpliwiłem się przed poznaniem ostatniego rozdziału.
Jeśli szukacie bardzo dobrej, wciągającej i niesamowicie emocjonującej książki, to koniecznie sięgnięcie po „Bujdę”!

Dawno nie czytałem książki tak mocno przesiąkniętej emocjami!
„Bujda” to pełen dynamizmu thriller YA - zapierający dech, ale z odpowiednią dawką ciętego języka i humoru. Jednak powieść ta jest przede wszystkim kunsztownie napisana. Postacie stworzone są niesamowicie precyzyjnie, akcja została poprowadzona naprawdę wybornie, wątki umiejętnie spleciono, a język jest gładki i...

Carter bez wątpienia jest mistrzem w swoim gatunku, a "Krucyfiks" naprawdę wciąga. Niektóre sceny wręcz powalają. Ostatecznie daję 8/10, bo książka była za mało dynamiczna jak na taki temat. Niemniej po tomie pierwszym nie sposób nie sięgnąć po kolejne, bo Carter pisze wręcz doskonale, a główny bohater został bardzo dobrze wykreowany.

Carter bez wątpienia jest mistrzem w swoim gatunku, a "Krucyfiks" naprawdę wciąga. Niektóre sceny wręcz powalają. Ostatecznie daję 8/10, bo książka była za mało dynamiczna jak na taki temat. Niemniej po tomie pierwszym nie sposób nie sięgnąć po kolejne, bo Carter pisze wręcz doskonale, a główny bohater został bardzo dobrze wykreowany.

Opinia po wysłuchaniu serialu audio:
Dość absurdalny, momentami infantylny, naszpikowany sformułowaniami typu „podniósł do góry”. Makłowicza nie da się słuchać, wypada okropnie. Zapowiadanej historii praktycznie nie ma, wyłącznie początek jest tym, co mieliśmy dostać (według opisu). Ostatecznie jednak historia nawet wciąga, ale końcowy efekt jest słaby.

Opinia po wysłuchaniu serialu audio:
Dość absurdalny, momentami infantylny, naszpikowany sformułowaniami typu „podniósł do góry”. Makłowicza nie da się słuchać, wypada okropnie. Zapowiadanej historii praktycznie nie ma, wyłącznie początek jest tym, co mieliśmy dostać (według opisu). Ostatecznie jednak historia nawet wciąga, ale końcowy efekt jest słaby.