Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowanie słabiej jak 1 część, mniej skupione się na samych zbrodniach, a na zabawie w kotka i myszkę komisarza ze zbrodniarzem.
Zakończenie jak w 1 części mnie zszokowało, tak w 2 spodziewałem się podobnego, i ziewanie mnie bierze powoli, przypuszczam ze 3 tom podobny będzie do 2 poprzednich, ale mam nadzieję ze wyjaśni w końcu coś więcej, niż tylko więcej pytań zada.

Zdecydowanie słabiej jak 1 część, mniej skupione się na samych zbrodniach, a na zabawie w kotka i myszkę komisarza ze zbrodniarzem.
Zakończenie jak w 1 części mnie zszokowało, tak w 2 spodziewałem się podobnego, i ziewanie mnie bierze powoli, przypuszczam ze 3 tom podobny będzie do 2 poprzednich, ale mam nadzieję ze wyjaśni w końcu coś więcej, niż tylko więcej pytań zada.

Myron z Winem trafiają do mojego ulubionego duetu bohaterów książkowych.
Wyjątkowo ta książka Cobenowi się udała, barwni bohaterowie główni, intrygujący poboczni, zawiła intryga która prowadzi do multum bohaterów z których każdy coś ma na sumieniu i finał, którego się nie spodziewałem, podejrzewałem kilka osób, ale nie tego który okazał się zbrodniarzem.
Na zakończenie dodam ze czyta się jak film, bo masa dialogów, a takie książki uwielbiam najbardziej.

Myron z Winem trafiają do mojego ulubionego duetu bohaterów książkowych.
Wyjątkowo ta książka Cobenowi się udała, barwni bohaterowie główni, intrygujący poboczni, zawiła intryga która prowadzi do multum bohaterów z których każdy coś ma na sumieniu i finał, którego się nie spodziewałem, podejrzewałem kilka osób, ale nie tego który okazał się zbrodniarzem.
Na zakończenie...

Była by 8, ale ostatnie parę rozdziałów, które wszystko wyjaśniły, mocno mną wstrząsnęły, widać ze Coben ostatniego asa z rękawa, tego najmocniejszego, zawsze zostawia sobie na koniec :D
Jedyne do czego mogę się przyczepić, przez co planowałem dać 8, to dość sporo opisów, myśli głównego bohatera, które miejscami dla mnie były nudne do czytania, bo nic specjalnego do samej fabuły nie wnosiły, a bohater też przeciętny, by jego życie jakoś zbytnio mnie interesowało.
Po 2 książce Cobena, mam wrażenie ze autor wyjątkowo nienawidzi FBI, bo tak ich przedstawia, ze sam ich nie lubię, nic nie potrafią znaleźć, nerwowi jak nie wiem, a nawet usadzą się na niewinnego, byle zamknąć sprawę xD Do tego powrót na ledwie parę stron Josepha Pistillo, który niczym gestapo wydaje rozkazy :D

Była by 8, ale ostatnie parę rozdziałów, które wszystko wyjaśniły, mocno mną wstrząsnęły, widać ze Coben ostatniego asa z rękawa, tego najmocniejszego, zawsze zostawia sobie na koniec :D
Jedyne do czego mogę się przyczepić, przez co planowałem dać 8, to dość sporo opisów, myśli głównego bohatera, które miejscami dla mnie były nudne do czytania, bo nic specjalnego do samej...

Miałem dać 7, ale ostatnie 50 stron takiego tempa akcji nabrało, i zwrotów, ze podciągam do 8.
To moje 1 spotkanie z Czornyjem, a często o nim słyszałem, i w końcu postanowiłem sprawdzić czy mi przypadnie do gustu, i o dziwo przypadł.
Bohaterowie strasznie płytcy są, główny bohater tzn. komisarz Deryło, jako jedyny wypada dobrze ze wszystkich bohaterów, reszta to typowi idioci jacy występują w serialu "ojciec Mateusz" a sam Deryło przypomina mi Gebelsa z filmów "Pitbull" co mi pasuje, bo lubię takich twardych bohaterów.
Wielu narzekało ze Czornyja książki charakteryzują się ogromną brutalnością, szczerze, brutalnie jest, ale nie bez jakiejś przesady, dla kogoś kto jest wielbicielem filmowych horrorów, nie robi to zbytniego wrażenia, czytając brutalne opisy, możliwe ze dalsze jego książki są jeszcze mocniejsze :D
Niedosyt mam po zakończeniu, bo zapowiada ze to jeszcze nie koniec, nic tylko w najbliższym czasie brać się za kolejny tom :)

Miałem dać 7, ale ostatnie 50 stron takiego tempa akcji nabrało, i zwrotów, ze podciągam do 8.
To moje 1 spotkanie z Czornyjem, a często o nim słyszałem, i w końcu postanowiłem sprawdzić czy mi przypadnie do gustu, i o dziwo przypadł.
Bohaterowie strasznie płytcy są, główny bohater tzn. komisarz Deryło, jako jedyny wypada dobrze ze wszystkich bohaterów, reszta to typowi...

Jak poprzednie 2 zbiory plus prequel o Sandmanie mi się podobały, tak 3 tom już zdecydowanie słabiej, największy minus to mało tu Sandmana.
Najlepsze opowiadania to 1 Kaliope i 4 Farsa o Elemental Girl, 2 o kotach to jakiś nieśmieszny żart, chyba Gaiman jest wielkim fanem kotów ze cały rozdział im poświęcił, a 3 to spektakl teatralny z całkiem ciekawą widownią, ale nic specjalnego do uniwersum jak dla mnie to opowiadanie nie wniosło.

Jak poprzednie 2 zbiory plus prequel o Sandmanie mi się podobały, tak 3 tom już zdecydowanie słabiej, największy minus to mało tu Sandmana.
Najlepsze opowiadania to 1 Kaliope i 4 Farsa o Elemental Girl, 2 o kotach to jakiś nieśmieszny żart, chyba Gaiman jest wielkim fanem kotów ze cały rozdział im poświęcił, a 3 to spektakl teatralny z całkiem ciekawą widownią, ale nic...

Wyjątkowo jak dla mnie udany kryminał, z ciekawymi bohaterami, mordercą którego od samego początku, poznając jego metody mordów, nienawidzimy, i zakończeniem, po którym czuję osobiście niedosyt, bo za szybko się odbyło.
Niby główna bohaterką jest Rizzoli, ale w 1 tomie za dużo to jej nie było, co mnie w sumie uszczęśliwia, bo zdecydowanie bardziej polubiłem detektywa Moora, niż bohaterkę całej serii, która jak dla mnie, jest strasznie irytująca tą postawą, ze wszyscy na nią się uwzięli, tylko ona nie winna.
Bardzo przypadły mi do gustu rozdziały poświęcone medycynie, a mianowicie operacje, które dość dokładnie opisane, mam nadzieję ze cała seria będzie w sobie trochę takowych zawierała, i jak najwięcej scen z Detektywem Moorem :D

Wyjątkowo jak dla mnie udany kryminał, z ciekawymi bohaterami, mordercą którego od samego początku, poznając jego metody mordów, nienawidzimy, i zakończeniem, po którym czuję osobiście niedosyt, bo za szybko się odbyło.
Niby główna bohaterką jest Rizzoli, ale w 1 tomie za dużo to jej nie było, co mnie w sumie uszczęśliwia, bo zdecydowanie bardziej polubiłem detektywa Moora,...

Za dużo wygłupów 2 bliźniaczek, jak samej grozy, dopiero gdzieś od 90 strony zaczyna się robić ciekawie. Laleczka nie powiem, udanie napisana, chodź skupia się nie na tej, co trzeba.

Za dużo wygłupów 2 bliźniaczek, jak samej grozy, dopiero gdzieś od 90 strony zaczyna się robić ciekawie. Laleczka nie powiem, udanie napisana, chodź skupia się nie na tej, co trzeba.

Ostatni tom 1 serii z tego uniwersum.
Przyjemnie się czytało tą serie, chodź mocno młodzieżowa, to ma swoje momenty smutne jak i radosne, barwni bohaterowie, ciekawy, chodź trochę mały świat. Najważniejsze ze jak dla mnie seria nie jest nudna, przez to ze średnia ilość stron każdego tomu to 220-250 stron, to akcja szybko leci. Polecam dla fanów fantasy.

Ostatni tom 1 serii z tego uniwersum.
Przyjemnie się czytało tą serie, chodź mocno młodzieżowa, to ma swoje momenty smutne jak i radosne, barwni bohaterowie, ciekawy, chodź trochę mały świat. Najważniejsze ze jak dla mnie seria nie jest nudna, przez to ze średnia ilość stron każdego tomu to 220-250 stron, to akcja szybko leci. Polecam dla fanów fantasy.

Wyglądem to istny majstersztyk, sporo spędzałem czasu nie na samym czytaniu, a oglądaniem stron, a jest na co popatrzeć :)

Wyglądem to istny majstersztyk, sporo spędzałem czasu nie na samym czytaniu, a oglądaniem stron, a jest na co popatrzeć :)

Takie kryminały to aż się chce czytać, od początku do końca wsiąka jak dobry serial, ostatnie 2 rozdziały to dla mnie był szok.
Była by w sumie 10 mocna, gdyby nie główny bohater który był za zwyczajny, a miejscami irytujący trochę.
Czytałem opinie ze to 1 z słabszych, jak nie najsłabsza tego autora książka, z kolei to moja 1 styczność z jego twórczością i chętnie sięgnę po kolejne, bo zaskoczył mnie mocno :)

Takie kryminały to aż się chce czytać, od początku do końca wsiąka jak dobry serial, ostatnie 2 rozdziały to dla mnie był szok.
Była by w sumie 10 mocna, gdyby nie główny bohater który był za zwyczajny, a miejscami irytujący trochę.
Czytałem opinie ze to 1 z słabszych, jak nie najsłabsza tego autora książka, z kolei to moja 1 styczność z jego twórczością i chętnie sięgnę po...

Przez całą książkę człowiek czekał na ciekawe wydarzenia z tej partyzantki, i się nie doczekał, powoli Griffin idzie po łebkach i skupia się bardziej na walce kogutów w postaci tych na najwyższym szczeblu władzy w armii USA, jak na samych działaniach wojennych, a szkoda, bo poprzednie tomy tej serii, jak zapamiętałem, miały to bardziej zrównoważone, i zdecydowanie więcej humoru miały.

Przez całą książkę człowiek czekał na ciekawe wydarzenia z tej partyzantki, i się nie doczekał, powoli Griffin idzie po łebkach i skupia się bardziej na walce kogutów w postaci tych na najwyższym szczeblu władzy w armii USA, jak na samych działaniach wojennych, a szkoda, bo poprzednie tomy tej serii, jak zapamiętałem, miały to bardziej zrównoważone, i zdecydowanie więcej...

Najgrubsza książka jaką przeczytałem i mozolnie mi to szło, jak początek w miarę ciekawił, tak środek tak rozwleczony, ze aż tempo czytania zmniejszyłem, bo zaraz ziewanie mnie dopadało przy czytaniu.
Gdyby King podzielił ją na 2-3 tomy, zdecydowanie lepiej by to wyszło powieści.
Masa opowiadania względem dialogów, dialogi między postaciami czytało się chętnie, bo ciekawe rozmowy między sobą bohaterowie prowadzili, ale kiedy nachodził rozdział, gdzie przez 30 stron ciągle opis co bohater spotyka, trafia, idzie itp. to z 1h potrafiłem taki czytać...
Zakończenie też wlokło się strasznie powoli, a sama kulminacja bardzo szybko się odbyła, która nie usatysfakcjonowała mnie, bo tyle czekania na ten ogromny finał był, ze liczyłem na zdecydowanie więcej, jak otrzymałem.

Najgrubsza książka jaką przeczytałem i mozolnie mi to szło, jak początek w miarę ciekawił, tak środek tak rozwleczony, ze aż tempo czytania zmniejszyłem, bo zaraz ziewanie mnie dopadało przy czytaniu.
Gdyby King podzielił ją na 2-3 tomy, zdecydowanie lepiej by to wyszło powieści.
Masa opowiadania względem dialogów, dialogi między postaciami czytało się chętnie, bo ciekawe...

Jedne opowiadania lepsze, inne gorsze, ale to co charakteryzuje tą książkę, to wyjątkowo brutalne sceny.
Książka warta przeczytania, choćby dla poznania jakie ludzie cierpienia przeżywali w tym brutalnym okresie historii świata.

Jedne opowiadania lepsze, inne gorsze, ale to co charakteryzuje tą książkę, to wyjątkowo brutalne sceny.
Książka warta przeczytania, choćby dla poznania jakie ludzie cierpienia przeżywali w tym brutalnym okresie historii świata.