Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta manga wywołała we mnie myśl: Chcę wierzyć, że gdybym w swoich latach szkolnych była świadkiem przemocy, nie odwróciłabym wzroku, a odezwała się i zaingerowała. Zwróciła uwagę i próbowała to gdzieś zgłosić, pomóc, nawet ryzykując, że sama mogę oberwać. Boję się, że bym się na to nie zdobyła, ale pragnę wierzyć, że tak by było.
Bo manga ta pokazuje, co się dzieje, jeśli odwracamy wzrok i ignorujemy dziejącą się komuś krzywdę. Należy pamiętać, że nie zaniechanie pomocy to ciche przyzwolenie. A może nawet i bierny współudział.

Ta manga wywołała we mnie myśl: Chcę wierzyć, że gdybym w swoich latach szkolnych była świadkiem przemocy, nie odwróciłabym wzroku, a odezwała się i zaingerowała. Zwróciła uwagę i próbowała to gdzieś zgłosić, pomóc, nawet ryzykując, że sama mogę oberwać. Boję się, że bym się na to nie zdobyła, ale pragnę wierzyć, że tak by było.
Bo manga ta pokazuje, co się dzieje,...

Mam problem z zarysowaniem jednej postaci. W jednym rozdziale przedstawia się nam ją jako rozwiązłą gwiazdeczkę, która zmienia partnerów jak rękawiczki, potrafi mieć nawet dwóch na raz, a nawet potrafi pozostać w związku tylko dla korzyści materialnych i z braku innych lepszych opcji na horyzoncie. No przepraszam bardzo, ale bardzo ciężko mi nagle, już w następnym rozdziale, uwierzyć, że ta sama postać nagle jest przedstawiana jako szalenie zakochaną od pierwszego wejrzenia, do tego stopnia, że byłaby w stanie umrzeć, jeśli nie będzie w stanie umrzeć tej osoby.
Jest to po prostu dla mnie poprowadzone albo za szybko, albo zbyt gwałtownie. Osoba autorska mogłaby chociaż zarysować próby tej postaci w przekazaniu tej swojej przyjaciółce, że tylko tak mówi, ale będzie jej później miała coś bardzo ważnego do przekazania. Zarysować jakieś wahanie w jej zachowaniu, cokolwiek. W obecnym stanie słabo to dla mnie wypadło, a przez to tylko ta postać mnie irytuje...

Mam problem z zarysowaniem jednej postaci. W jednym rozdziale przedstawia się nam ją jako rozwiązłą gwiazdeczkę, która zmienia partnerów jak rękawiczki, potrafi mieć nawet dwóch na raz, a nawet potrafi pozostać w związku tylko dla korzyści materialnych i z braku innych lepszych opcji na horyzoncie. No przepraszam bardzo, ale bardzo ciężko mi nagle, już w następnym...

Bardzo podobał mi się realizm i naturalizm rozwoju relacji bohaterów. To wszystko było tak prawdopodobnie, że aż niemal niemożliwe w niemal większości literackich światów. Żadnych niedomówień, żadnych zbędnych dram. Po prostu ludzie, którzy potrafią ze sobą rozmawiać. Tak po prostu.

Mam wrażenie, że mangi z wątkiem muzycznym po prostu coś w sobie mają. To już kolejna taka pozycja po Given, która te słowa potwierdza.

Bardzo podobał mi się realizm i naturalizm rozwoju relacji bohaterów. To wszystko było tak prawdopodobnie, że aż niemal niemożliwe w niemal większości literackich światów. Żadnych niedomówień, żadnych zbędnych dram. Po prostu ludzie, którzy potrafią ze sobą rozmawiać. Tak po prostu.

Mam wrażenie, że mangi z wątkiem muzycznym po prostu coś w sobie mają. To już kolejna taka...