Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy zobaczyłam ocenę 7,7 tej książki, pomyślałam, że to musi być jakaś pomyłka. Po krótce postaram się wytłumaczyć czemu ta książka jest tak słaba w mojej opinii.
Po pierwsze, czułam się jakby autorka albo uważała czytelnika za idiotę albo był to debiut literacki jakiejś 16-latki. Tak chamskiej ekspozycji na początku książki już dawno nie doświadczyłam. Intrygi i "tajemnice" są ciosane toporem, ale przecież *wink,wink* autorka tylko wysyła subtelne wskazówki.
To łączy się z kolejną kwestią, czyli z tym, że już po pierwszych 50 stronach wiedziałam jak skończy się książka i wcale się nie pomyliłam. Cała fabuła jest łopatologiczna. Naprawdę nie wiem, jak inaczej miałabym to nazwać.
Kolejna sprawa - postacie. Płytkie jak brodzik na basenie, zero charakteru, zero ciągu przyczynowo skutkowego. Część bohaterów przejawia tak wyraźne symptomy chorób psychicznych (które są gloryfikowane, nie skierowane na leczenie jak choćby seksoholizm czy zaburzenia osobowości), że to aż nieprawdopodobne. Ale główna bohaterka Poppy to już wyższy stopień wtajemniczenia. Autorka chyba chciała ją wykreować na silną kobiecą i feministyczną postać a wyszło z tego coś zupełnie odwrotnego. Dziewiętnastolatka, która jest totalnie niedojrzała emocjonalnie i niemal oczami wyobraźni widziałam małą pięciolatkę, która kupie nóżką i krzyczy "nie, bo nie!". Jej "feminizm" miał się objawiać tym, że umie sobie sama poradzić, robi męskie rzeczy (jak walka bronią wręcz) czy woli towarzystwo mężczyzn od kobiet. Droga autorko, to nie jest feminizm, to jest antyfeminizm.
Podsumowując: drogi czytelniku, jeśli chcesz oszczędzić sobie ciarek żenady i niedowierzania, radzę Ci odpuścić czytanie tej książki.

Gdy zobaczyłam ocenę 7,7 tej książki, pomyślałam, że to musi być jakaś pomyłka. Po krótce postaram się wytłumaczyć czemu ta książka jest tak słaba w mojej opinii.
Po pierwsze, czułam się jakby autorka albo uważała czytelnika za idiotę albo był to debiut literacki jakiejś 16-latki. Tak chamskiej ekspozycji na początku książki już dawno nie doświadczyłam. Intrygi i...

Po książkę sięgnęłam skuszona najnowszą adaptacją filmową "Emmy" i zdecydowanie się nie zawiodłam.
Książka pomogła mi przełamać opór jaki czułam co do powieści Jane Austen, które kojarzyły mi się tylko i wyłącznie z ckliwymi powieściami romantycznymi. "Emma" zmieniła moje spojrzenie na tę kwestię. Powieści Jane Austen cechuje niebywała wrażliwość na problemy społeczne, które uwypukla jak w soczewce, nie tracąc przy tym walorów samej przyjemności i rozrywki z czytania.
Tłumaczenie także zasługuje na wyrazy uznania, słownictwo nie jest przestarzałe, przez co odbiór książki jest zdecydowanie lżejszy i łatwiej nam, współczesnym ludziom, utożsamić się z postaciami sprzed zgoła dwustu lat.

Po książkę sięgnęłam skuszona najnowszą adaptacją filmową "Emmy" i zdecydowanie się nie zawiodłam.
Książka pomogła mi przełamać opór jaki czułam co do powieści Jane Austen, które kojarzyły mi się tylko i wyłącznie z ckliwymi powieściami romantycznymi. "Emma" zmieniła moje spojrzenie na tę kwestię. Powieści Jane Austen cechuje niebywała wrażliwość na problemy społeczne,...

Cztery wymiary architektury to pozycja, którą nazwałabym papierową wersją filmów Radosława Gajdy z YouTube'a. Nie jest to oczywiście zarzut, wręcz przeciwnie.
Autor, jak to ma w zwyczaju, przekazuje wiedzę z dziedziny architektury i urbanistyki w sposób bardzo przejrzysty i czytelny. Także aspekt czasu jako owego "czwartego wymiaru" sprawdził się moim zdaniem fenomenalnie. Autor przytacza przykłady z każdej epoki, od starożytności aż po współczesność, dając szeroką perspektywę omawianym przez siebie zagadnieniom.
Książka świetnie sprawdzi się dla osób dopiero zaczynających swoją przygodę z architekturą.
Jedna z lepszych pozycji popularnonaukowych w moim zbiorze, zdecydowanie godna polecenia.

Cztery wymiary architektury to pozycja, którą nazwałabym papierową wersją filmów Radosława Gajdy z YouTube'a. Nie jest to oczywiście zarzut, wręcz przeciwnie.
Autor, jak to ma w zwyczaju, przekazuje wiedzę z dziedziny architektury i urbanistyki w sposób bardzo przejrzysty i czytelny. Także aspekt czasu jako owego "czwartego wymiaru" sprawdził się moim zdaniem fenomenalnie....