Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyjemna, lekka, zabawna z nieskomplikowaną fabułą i ciekawie zbudowanymi bohaterami. Warta przeczytania i świetnie sprawdza się jako przerywnik pomiędzy cięższymi lekturami.

Przyjemna, lekka, zabawna z nieskomplikowaną fabułą i ciekawie zbudowanymi bohaterami. Warta przeczytania i świetnie sprawdza się jako przerywnik pomiędzy cięższymi lekturami.

Autorka potrafi stworzyć niesamowity klimat i w angażujący sposób opowiedzieć historię. Jednak w gruncie rzeczy fabuła książki jest bardzo prosta i nie zbyt zaskakująca. Koniec książki nieco rozczarowuje ponieważ bohaterowie przez ostatnich kilka stron postępują nie zgodnie z charakterem jaki autorka im stworzyła na poprzednich stornach.

Autorka potrafi stworzyć niesamowity klimat i w angażujący sposób opowiedzieć historię. Jednak w gruncie rzeczy fabuła książki jest bardzo prosta i nie zbyt zaskakująca. Koniec książki nieco rozczarowuje ponieważ bohaterowie przez ostatnich kilka stron postępują nie zgodnie z charakterem jaki autorka im stworzyła na poprzednich stornach.

Słyszałam wiele dobrego o tej książce i moje oczekiwania były chyba nieco zawyżone. Historia początkowo zapowiada się dobrze, ale ostatecznie okazuje się być dystopią młodzieżową. Główny bohater jak to zwykle bywa w gatunku, osiągnął wysoki level postaci bez żadnej konkretnej pracy czy treningu. Dzięki osiągnięciom technologii i naturalnym talentom staje się lepszy, silniejszy i szybszy od wszystkich innych przedstawicieli ludzkiej populacji.
Fabuła jest stosunkowo prosta, podobnie jak styl pisarski. Czasami autor stosował dziwne przeskoki czasowe w samym środku akcji, co było irytującym zabiegiem.
Książka godna polecenia, ale zdecydowanie nie jest królową balu w swoim gatunku.

Słyszałam wiele dobrego o tej książce i moje oczekiwania były chyba nieco zawyżone. Historia początkowo zapowiada się dobrze, ale ostatecznie okazuje się być dystopią młodzieżową. Główny bohater jak to zwykle bywa w gatunku, osiągnął wysoki level postaci bez żadnej konkretnej pracy czy treningu. Dzięki osiągnięciom technologii i naturalnym talentom staje się lepszy,...

Wracamy do Wrocławia. Pierwsza połowa książki bardzo zawodzi. Nie dzieje się wiele, a nowi bohaterowie umierają szybciutko na następnej stronie. To co w poprzednich częściach było powiewem świeżości, przestało się sprawdzać. Nie sposób było się przywiązać do nowych bohaterów, bo z góry wiedziałam, że i tak za chwilę będą martwi i nie ma sensu przejmować się ich losem, bo ich historia niewiele wnosi do ogólnej fabuły. Pierwsza połowa książki powinna nosić tytuł "milion przykładów jak zostać zabitym w trakcie apokalipsy". Dopiero w drugiej części pojawia się konflikt i bardziej spójna fabuła. Ratuje to książkę tylko w połowie.

Wracamy do Wrocławia. Pierwsza połowa książki bardzo zawodzi. Nie dzieje się wiele, a nowi bohaterowie umierają szybciutko na następnej stronie. To co w poprzednich częściach było powiewem świeżości, przestało się sprawdzać. Nie sposób było się przywiązać do nowych bohaterów, bo z góry wiedziałam, że i tak za chwilę będą martwi i nie ma sensu przejmować się ich losem, bo...

W teorii książka powinna idealnie trafić w moje gusta. Historia jest ciekawa, bohaterowie przerysowani w dobry sposób, a wszystko zostało oprószone angielskim humorem. Niestety w rzeczywistości książka jest za bardzo rozwleczona i autorka często wpada w dygresje, które nie wnoszą nic do historii i nie budują ogólnego klimatu.

W teorii książka powinna idealnie trafić w moje gusta. Historia jest ciekawa, bohaterowie przerysowani w dobry sposób, a wszystko zostało oprószone angielskim humorem. Niestety w rzeczywistości książka jest za bardzo rozwleczona i autorka często wpada w dygresje, które nie wnoszą nic do historii i nie budują ogólnego klimatu.

Zaczyna się bardzo dobrze i intrygująco. W połowie można domyślić się zakończenia, które niestety trochę rozczarowuje w swej banalności. Mimo wszystko jest to przyjemny kryminał.

Zaczyna się bardzo dobrze i intrygująco. W połowie można domyślić się zakończenia, które niestety trochę rozczarowuje w swej banalności. Mimo wszystko jest to przyjemny kryminał.

Prosta i nieskomplikowana książka, podobnie jak poprzednie części cyklu. Dostarcza krótko trwałej rozrywki i nic ponad to. Niczym nie zaskakuje ani nie intryguje.

Prosta i nieskomplikowana książka, podobnie jak poprzednie części cyklu. Dostarcza krótko trwałej rozrywki i nic ponad to. Niczym nie zaskakuje ani nie intryguje.

Sympatyczna i przyjemna pozycja, która nie wymaga zbyt wiele od czytelnika oraz nie tworzy skomplikowanego świata czy bohaterów. Całość wydaje się być prologiem do interesującej historii.

Sympatyczna i przyjemna pozycja, która nie wymaga zbyt wiele od czytelnika oraz nie tworzy skomplikowanego świata czy bohaterów. Całość wydaje się być prologiem do interesującej historii.

Sięgając po "Zew wilka" nie znałam poprzednich części z uniwersum. Autor bardzo często przywołuje dawniejsze losy bohaterów, nie rzadko korzystając z nachalnej ekspozycji, co może wybić nowego czytelnika z rytmu, bo wspominane imiona czy wydarzenia nie zawsze mają związek z aktualną historią.
Bohaterowie są "standardowi" dla gatunku. Prawdziwą perełką, o której trzeba wspomnieć są sceny walki - fantastycznie, szczegółowo i angażująco opisane.

Sięgając po "Zew wilka" nie znałam poprzednich części z uniwersum. Autor bardzo często przywołuje dawniejsze losy bohaterów, nie rzadko korzystając z nachalnej ekspozycji, co może wybić nowego czytelnika z rytmu, bo wspominane imiona czy wydarzenia nie zawsze mają związek z aktualną historią.
Bohaterowie są "standardowi" dla gatunku. Prawdziwą perełką, o której trzeba...

Drugie podejście do lektury i prawdę mówiąc zakończyłam ją z westchnieniem ulgi. Nie można zaprzeczyć, że "Lód" jest bardzo dobrą książką pod względem rzemiosła pisarskiego, ale nie jest to łatwa lektura, którą czytałam dla przyjemności.

Drugie podejście do lektury i prawdę mówiąc zakończyłam ją z westchnieniem ulgi. Nie można zaprzeczyć, że "Lód" jest bardzo dobrą książką pod względem rzemiosła pisarskiego, ale nie jest to łatwa lektura, którą czytałam dla przyjemności.

Książka bardzo dobra, ale bez podstawowej znajomości historii można się pogubić bo autorka troszkę za mało wykorzystuje możliwości fabularne jakie niesie ze sobą wojna dwóch róż, przez co jeden z ciekawszych konfliktów w historii Anglii nie wybrzmiewa z odpowiednią mocą.

Książka bardzo dobra, ale bez podstawowej znajomości historii można się pogubić bo autorka troszkę za mało wykorzystuje możliwości fabularne jakie niesie ze sobą wojna dwóch róż, przez co jeden z ciekawszych konfliktów w historii Anglii nie wybrzmiewa z odpowiednią mocą.

Po tomie pierwszym seria właściwie straciła jakąkolwiek wartość oraz klimat. Z niemałym trudem przebrnęłam przez 3 tom nie będąc w stanie zaangażować się w historię. Fabuła jest prosta i sztampowa, a nasi głównie bohaterowie tak idealni i wspaniali, że aż ocierało się to o śmieszność. Wątek romantyczny zrobił się stanowczo zbyt melodramatyczny. Skończone, ale jakim kosztem?

Po tomie pierwszym seria właściwie straciła jakąkolwiek wartość oraz klimat. Z niemałym trudem przebrnęłam przez 3 tom nie będąc w stanie zaangażować się w historię. Fabuła jest prosta i sztampowa, a nasi głównie bohaterowie tak idealni i wspaniali, że aż ocierało się to o śmieszność. Wątek romantyczny zrobił się stanowczo zbyt melodramatyczny. Skończone, ale jakim kosztem?

Świetna książka. W interesujący sposób przedstawia kulturę japońską oraz europejską z XVI wieku. Postacie są świetne, a intryga przemyślana i zaskakująca.

Świetna książka. W interesujący sposób przedstawia kulturę japońską oraz europejską z XVI wieku. Postacie są świetne, a intryga przemyślana i zaskakująca.

Klasyczna powieść post apo poruszająca wiele elementów typowych dla gatunku. Mamy nieco toporną filozofie, dużo przemocy, ogólne zezwierzęcenie rodzaju ludzkiego oraz "ostatnich sprawiedliwych". Trudno uznać, że czytanie tego typu książki stanowi "rozrywkę". Osobiście uważam, że sposób w jaki autorka przedstawiła przemoc wobec kobiet, a w szczególności wobec nieletnich dziewczynek a nawet dzieci wywołuje duży dyskomfort, nie tylko z powodu "ciężkości" sytuacji, ale również dlatego, że autorka przedstawia to w taki "normalny" sposób, który w pewnym momencie zdarza się każdej przedstawicielce kobiecej części gatunku ludzkiego.

Klasyczna powieść post apo poruszająca wiele elementów typowych dla gatunku. Mamy nieco toporną filozofie, dużo przemocy, ogólne zezwierzęcenie rodzaju ludzkiego oraz "ostatnich sprawiedliwych". Trudno uznać, że czytanie tego typu książki stanowi "rozrywkę". Osobiście uważam, że sposób w jaki autorka przedstawiła przemoc wobec kobiet, a w szczególności wobec nieletnich...

Druga część podobała mi się znacznie mniej niż poprzednia, nie tylko ze względu na przeniesienie akcji do świata współczesnego świata, co w dużym stopniu odebrało magię powieści, ale również z powodu przemiany charakterów głównych postaci. W tym tomie dwójka naszych głównych dzieciaków to postacie idealne. Wspaniali stratedzy, wojownicy, idealnie piękni, pożądani przez wszystkich oraz pępuszki świata wokół których kręcą się losy całego, a nawet kilku światów. W "Dziecku Odyna" autorka starała się trochę uciekać od młodzieżowych klisz, ale tutaj brnie w nie już bez wazeliny, co zdecydowanie szkodzi historii.

Druga część podobała mi się znacznie mniej niż poprzednia, nie tylko ze względu na przeniesienie akcji do świata współczesnego świata, co w dużym stopniu odebrało magię powieści, ale również z powodu przemiany charakterów głównych postaci. W tym tomie dwójka naszych głównych dzieciaków to postacie idealne. Wspaniali stratedzy, wojownicy, idealnie piękni, pożądani przez...

Podobnie jak poprzedni tom, jest to długa książka w której tak naprawdę wcale aż tak dużo się nie dzieje. Mamy grupę uciekającą oraz goniącą i kręci się to koło przez 3/4 książki. Dopiero pod koniec fabuła zaczyna nabierać rumieńców. Bohaterowie są bardzo prości i mimo przeżytych przygód są tacy sami jak na początku pierwszego tomu. Bardzo trudno się z nimi zżyć, szczególnie z niektórymi postaciami kobiecymi, które sprawiają wrażenie egocentrycznych, zarozumiałych osób, traktujących z góry wszystkich wokół, szczególnie mężczyzn.

Podobnie jak poprzedni tom, jest to długa książka w której tak naprawdę wcale aż tak dużo się nie dzieje. Mamy grupę uciekającą oraz goniącą i kręci się to koło przez 3/4 książki. Dopiero pod koniec fabuła zaczyna nabierać rumieńców. Bohaterowie są bardzo prości i mimo przeżytych przygód są tacy sami jak na początku pierwszego tomu. Bardzo trudno się z nimi zżyć,...

Książka poprawa, lekka, dostarczająca rozrywki, pozwalająca oderwać się od rzeczywistości.
Jednym z minusów była niemożliwość autora w umiejętne wejście do głowy nastoletniego chłopca, który całe życie spędził w schronie, nigdy nie był na powierzchni i nie znał świata sprzed katastrofy. Bohater kiedy wychodzi na ulice miasta zachowuje się, a przede wszystkim myśli jak człowiek, który jeszcze rok temu biegał dwie ulice dalej po bułki nie skażone promieniowaniem. Bardzo mi to zgrzytało w historii.
Jednak największym minusem, jest policzek w twarz czytelnika i brak opisu pewnego bardzo ważnego wydarzenia pod koniec książki, które rozegrało się poza sceną. Bardzo nie lubię takich zabiegów.

Książka poprawa, lekka, dostarczająca rozrywki, pozwalająca oderwać się od rzeczywistości.
Jednym z minusów była niemożliwość autora w umiejętne wejście do głowy nastoletniego chłopca, który całe życie spędził w schronie, nigdy nie był na powierzchni i nie znał świata sprzed katastrofy. Bohater kiedy wychodzi na ulice miasta zachowuje się, a przede wszystkim myśli jak...

"Agla" miała potencjał na bycie jedną z lepszych książek przygodowych wydanych w Polsce w ostatnich latach. Czy ten potencjał został wykorzystany? Nie do końca. Bardzo podobał mi się ogólny pomysł, osadzenie historii w alternatywnym Krakowie oraz oryginalny podział społeczeństwa. Bohaterowie są napisani poprawnie, ale poza Sofią tak naprawdę nikogo innego bliżej nie poznajemy. Jednak tutaj pojawił się pewien poważny zgrzyt. Sofia od początku jest bardzo męczącą postacią. W teorii miała być to zadziorna postać o buntowniczym charakterze, ale w rzeczywistości zachowuje się momentami w tak idiotyczny sposób, że nie wiem czy uznać ją za niedojrzałe dziecko czy osobę skrajnie głupią. W tym miejscu zaczyna się mój problem z książką. Bardzo mi ciężko określić do kogo jest skierowana przedstawiona historia. Styl, język, fabuła, bohaterowie, ogólny infantylizm - to wszystko przemawia za sklasyfikowaniem pozycji jako książki dla młodzieży, jednak z drugiej strony mamy przekleństwa i sceny erotyczne, co przechyla szalę w kierunku starszych czytelników. Ponadto z uwagi na zachowanie i styl bycia Sofii, cały czas miałam przed oczami dziecko i czytając o jej pierwszych, bardzo szczegółowo opisanych doświadczeniach łóżkowych ze starszą osobą czułam duży dyskomfort (jeżeli jeszcze raz zobaczę określenie "rozkwitający kwiat kobiecości" na żeńskie strefy intymne w jakiejkolwiek książce, fragment mej duszy umrze). I na bogów, o co autorowi chodzi z tą fetyszyzacją "majteczek"?!
Kolejny duży problem stanowi historia. Bohaterkę spotyka bardzo dużo przygód, trafia do różnych miejsc, poznaje różnych ludzi, stawia czoła różnym przeciwnością. Dla mnie nie były to angażujące przygody, tym bardziej jak się później okazało - nie wynikały z nich żadne konsekwencje. Działania bohaterki ostatecznie nie doprowadziły do kończącego tom rozwiązania i kroku w kierunku odnalezienia ojca. Nic co ją spotkało (aż do kilku ostatnich stron) nie miało na to większego wpływu. Wszystkie jej przygody były właściwie po nic.

"Agla" miała potencjał na bycie jedną z lepszych książek przygodowych wydanych w Polsce w ostatnich latach. Czy ten potencjał został wykorzystany? Nie do końca. Bardzo podobał mi się ogólny pomysł, osadzenie historii w alternatywnym Krakowie oraz oryginalny podział społeczeństwa. Bohaterowie są napisani poprawnie, ale poza Sofią tak naprawdę nikogo innego bliżej nie...

Gdybym próbowała streścić całą fabułę książki bez problemu zamknęłabym ją w kilku zdaniach. Jednak mimo prostoty historii "Firefly lane" wciąga i angażuje czytelnika.

Gdybym próbowała streścić całą fabułę książki bez problemu zamknęłabym ją w kilku zdaniach. Jednak mimo prostoty historii "Firefly lane" wciąga i angażuje czytelnika.

Lekka, naiwna, nie zapadająca w pamięć, z wymuszonym humorem. Książka jakich wiele,

Lekka, naiwna, nie zapadająca w pamięć, z wymuszonym humorem. Książka jakich wiele,