Jesteśmy społecznością, która kocha książki

SeksSfera to bardzo przyjemna powiastka, o ile człowiek nie nastawia się na poważną lekturę. Rucker od pierwszych stron bawi się (dość nieprzyzwoicie) językiem, narracją i fabularnymi kalkami, na tyle efektywnie i efektownie, że trudno zachować poważną minę w trakcie czytania. Mnie zdażyło się nawet chichotać.
Rucker spektakularnie poświęca naukową powagę (warto wspomnieć, że gość pracował jako wykładowca matematyki i informatyki na poziomie uniwersyteckim) i wiarygność świata przedstawionego żeby zderzyć ze sobą masę przeciwstawieństw: mamy tutaj abastrakcyjne wielowymiarowe byty z cyckami, cipkami i wielką chcicą, ekoterrorystów chcących ratować świat bombami atomowymi, panie domu zamieniające się w komandosów oraz całą masę innych, wściekle widowiskowych i absurdalnych połączeń.
Polecam, ale bardziej fanom literackich eksperymentów, niż zwolennikom klasycznego SF.

SeksSfera to bardzo przyjemna powiastka, o ile człowiek nie nastawia się na poważną lekturę. Rucker od pierwszych stron bawi się (dość nieprzyzwoicie) językiem, narracją i fabularnymi kalkami, na tyle efektywnie i efektownie, że trudno zachować poważną minę w trakcie czytania. Mnie zdażyło się nawet chichotać.
Rucker spektakularnie poświęca naukową powagę (warto wspomnieć,...

Świetna rzecz. Niewiele zrozumiałem, ale czytało się znakomicie.

Lektura zapewnia nie tylko wprowadzenie w fizykę teoretyczną, ale i wgląd w przemyślenia, także humorystyczne jednej z najwybitniejszych osobistości naszych czasów. Ponadto: jeżeli czytasz ją w tramwaju, możesz zostać zagadnięty/zagadnięta przez podchmielonego współpasażera i zostać niechętnym słuchaszem wykładu dotyczącego Wielkich Zderzaczy Tego i Tamtego oraz Natury Wszechrzeczy. To dopiero są wrażenia!

Świetna rzecz. Niewiele zrozumiałem, ale czytało się znakomicie.

Lektura zapewnia nie tylko wprowadzenie w fizykę teoretyczną, ale i wgląd w przemyślenia, także humorystyczne jednej z najwybitniejszych osobistości naszych czasów. Ponadto: jeżeli czytasz ją w tramwaju, możesz zostać zagadnięty/zagadnięta przez podchmielonego współpasażera i zostać niechętnym słuchaszem...

Polecam. Bardzo w porządku. Przy czym opinia ta jest tak daleka od bycia obiektywną, jak to tylko możliwe. Chłonę powieści Scalziego niczym gąbka na kacu i tak też w pochłonąłem "Imperium w płomieniach".

W książce nie znajdziesz mniej lub bardziej wymęczonych opisów naukowych i technicznych, uwiarygadniających świat przedstawiony. W ogóle niewiele w niej opisów. Dominuje akcja, snucie i realizowanie politycznych intryg, przedstawione z punktu widzenia kilkorga przedstawicieli kasty rządzącej, których ukoronowaniem są przewroty, łóżkowe ekscesy, eksplozje i inne fajerwerki. Żywe, czasem może i przekombinowane, ale na ogół wściekle rozrywkowe dialogi błyszczą, nadając tej konkretnej space operze charakteru.

"Imperium w płomieniach" to w istocie taka uniegrzeczniona, uwspółcześniona "Diuna", idealna dla kogoś, kto niekoniecznie chce się przegryzać przez tysiące stron męczącego żargonu (czyli między innymi dla mnie!).

Powieść ma wady. Zdarzają się, zwłaszcza w pierwszych rozdziałach, infodumpy. Scalzi zdecydował się wprowadzić kilka nowych wątków i postaci, niezbyt elegancko ciskając nimi czytelnikowi w twarz, i nie bardzo wiadomo po co, bo w poprzedniej części cyklu wykreował wystarczająco elementów, żeby sklecić z nich zgrabną całość. Logika i rachunek prawdopodobieństwa często nie tyle ustępują pola, co uciekają w popłochu, pozwalając dominować widowiskowości i lekko wydumanym dramatom bohaterów. Deus ex machiny ścielą się gęsto.

Wszystko to jednak nie zepsuło mi przyjemności z lektury, bo dynamiczna narracja i talent do snucia opowieści Scalziego sprawiły, że nie zwracałem większej uwagi na mankamenty, nawet te ewidentne i ciężkiego kalibru.

Polecam. Bardzo w porządku. Przy czym opinia ta jest tak daleka od bycia obiektywną, jak to tylko możliwe. Chłonę powieści Scalziego niczym gąbka na kacu i tak też w pochłonąłem "Imperium w płomieniach".

W książce nie znajdziesz mniej lub bardziej wymęczonych opisów naukowych i technicznych, uwiarygadniających świat przedstawiony. W ogóle niewiele w niej opisów. Dominuje...