Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł niezły, ale wykonanie niezbyt dobre.
Generalnie podobała mi się koncepcja, żeby pokazać toksyczną rodzinę w sytuacji gdy ktoś obcy pojawia się w samym jej środku, ale im dłużej czytałem, tym mniejszą miałem ochotę na dalszą lekturę.

Przeszkadzało mi kilka rzeczy:
- mało porywający styl pisania, tak jakby każde zdanie było podobne do poprzedniego - bez jakiegoś zróżnicowania i zabawy językiem
- niezbyt wysoki poziom emocji w książce - cała historia od początku do końca utrzymana jest w "letniej" temperaturze
- jakoś nie mogłem się przekonać do pomysłu, że w gruncie rzeczy normalny pod względem psychicznym 17-latek potrzebowałby mieć na stałe w domu przyjaciela do zabawy - taka potrzeba pasowałaby mi bardziej do chłopca 10-12 lat.
- raziło mnie użycie słowa "Maskotka" - jakoś nie pasowało mi do roli jaką miała nowa osoba w rodzinie

Nie żałuję że przeczytałem, ale książka nie porwała mnie.

Pomysł niezły, ale wykonanie niezbyt dobre.
Generalnie podobała mi się koncepcja, żeby pokazać toksyczną rodzinę w sytuacji gdy ktoś obcy pojawia się w samym jej środku, ale im dłużej czytałem, tym mniejszą miałem ochotę na dalszą lekturę.

Przeszkadzało mi kilka rzeczy:
- mało porywający styl pisania, tak jakby każde zdanie było podobne do poprzedniego - bez jakiegoś...

Dla mnie to była przede wszystkim powieść o samotności przeżywanej pomimo przynależności przez całe życie do jakiejś społeczności - rodzinnego domu, a później własnej rodziny i znajomych z pracy. Mam wrażenie że autor pokazuje, że ci którzy dużo żyją we własnej głowie mogą odczuwać pewnie niedopasowanie. Patrzą na siebie tak jakby z dystansu i starają się dopasować do oczekiwań innych co utrudnia zbudowanie relacji.
W posłowiu napisane było że książka już w momencie napisania była postrzegana jako archaiczna, ale pomimo tego mi wydaje się jednak uniwersalna - w końcu właśnie dziś się mówi o poczuciu samotności i wyobcowania w szybko zmieniającym się świecie.

Dla mnie to była przede wszystkim powieść o samotności przeżywanej pomimo przynależności przez całe życie do jakiejś społeczności - rodzinnego domu, a później własnej rodziny i znajomych z pracy. Mam wrażenie że autor pokazuje, że ci którzy dużo żyją we własnej głowie mogą odczuwać pewnie niedopasowanie. Patrzą na siebie tak jakby z dystansu i starają się dopasować do...

Powieść robiąca ogromne wrażenie - językowo świetna zabawa, a także swoista łamigłówka tym łatwiejsza do przyswojenia im dłużej się słucha opowieści.
Pomaga znajomość rosyjskiego i cyrylicy.

Fabularnie też majstersztyk - przeplatający się dramat historyczno obyczajowy, powieść akcji, romans i książka przygodowa z elementami komediowymi, a i jeszcze literatura obozowa. Przy czym absolutnie nie ma poczucia przesytu i bałaganu - wszystkie te elementy są umiejętnie połączone ze sobą.

Podobnie jak w poprzedniej powieści Twardocha - "Pokorze" powtarzającym się motywem jest trudność w określeniu tożsamości narodowej głównego bohatera, którego wichry wojny rzucają po całej Europie.

Powieść absolutnie godna polecenia!

Powieść robiąca ogromne wrażenie - językowo świetna zabawa, a także swoista łamigłówka tym łatwiejsza do przyswojenia im dłużej się słucha opowieści.
Pomaga znajomość rosyjskiego i cyrylicy.

Fabularnie też majstersztyk - przeplatający się dramat historyczno obyczajowy, powieść akcji, romans i książka przygodowa z elementami komediowymi, a i jeszcze literatura obozowa. Przy...