W moim rodzinnym domu się czytało i teraz też się czyta. Książki się walają... nie, jednak w miarę porządnie stoją na półkach. Moje dzieci, kiedy budowaly w minecraft domy, to w każdym pokoju wstawiały łóżko, dywanik przed łóżkiem i regał z książkami  😁 Niestety, dopóki w szkole będzie się czytało W pustyni i w puszczy oraz Kamienie na szaniec, przeplatane żywotem i myślami Wojtyły i Wyszyńskiego, to odsetek czytających się nie zmieni. Lektura szkolna powinna być czymś, czego dziecko samo prawdopodobnie nie wzięłoby do ręki, i powinna być wymagająca intelektualnie, ale odejdźmy już od tych narodowo-wyzwoleńczych i martyrologicznych ramot.
Biblioteki są świetne, zupełnie inne niż to, co pamiętamy z PRL i lat 90-tych, ale trzeba jeszcze do nich zabłądzić... 

W moim rodzinnym domu się czytało i teraz też się czyta. Książki się walają... nie, jednak w miarę porządnie stoją na półkach. Moje dzieci, kiedy budowaly w minecraft domy, to w każdym pokoju wstawiały łóżko, dywanik przed łóżkiem i regał z książkami  😁 Niestety, dopóki w szkole będzie się czytało W pustyni i w puszczy oraz Kamienie na szaniec, przeplatane żywotem i myślami...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kiedyś inaczej patrzyłem na takie statystyki, teraz mnie troszkę irytują.

Raz, że czytanie nie jest obligatoryjnym hobby - to jest jakaś forma spędzania wolnego czasu, uważam że warto czytać, ale tak samo warto uprawiać sport czy dokształcać się przez całe życie, ale ile z nas to robi.

Druga sprawa - argument o nieczytaniu bo książki drogie: to jest argument, ale tylko w miejscowościach gdzie nie ma bibliotek, albo jest jedna, niedofinansowana; w miastach i w dużych miastach można sobie wsadzić w buty takie usprawiedliwienie, a jak ktoś czyta tylko nowości to już jest jego czy jej problem.

Wreszcie jak już się czyta, to jeszcze fajnie jakby to było wartościowe; argument że "trzeba czytać, nieważne co", do mnie nie przemawia. Owszem, czytam głupoty, ale przynajmniej staram się je przeplatać czymś wartościowszym, a i te głupoty staram się czytać różnorodne.

A, i jeszcze akcje promujące czytelnictwo - fajnie że są, ale kończą się na takich wpisach jak ten, albo plakatach w bibliotekach, albo jakichś akcjach w księgarniach, więc trafiają do tych którzy i tak czytają, czyli trafiają kulą w płot, co najwyżej my, czytający, możemy sobie podnieść samoocenę.

Kiedyś inaczej patrzyłem na takie statystyki, teraz mnie troszkę irytują.

Raz, że czytanie nie jest obligatoryjnym hobby - to jest jakaś forma spędzania wolnego czasu, uważam że warto czytać, ale tak samo warto uprawiać sport czy dokształcać się przez całe życie, ale ile z nas to robi.

Druga sprawa - argument o nieczytaniu bo książki drogie: to jest argument, ale tylko w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moja znajoma nauczycielka opowiadała, że kiedś zasugerowała jednej z matek, aby sama przeczytała lekturę swojemu dziecku, które miało problem z samodzielnym czytaniem, ale za to wysłuchany tekst pamiętało w najdrobniejszych szczegółach. Matka stwierdziła, że woli, aby dziecko dostało jedynkę. 

Moja znajoma nauczycielka opowiadała, że kiedś zasugerowała jednej z matek, aby sama przeczytała lekturę swojemu dziecku, które miało problem z samodzielnym czytaniem, ale za to wysłuchany tekst pamiętało w najdrobniejszych szczegółach. Matka stwierdziła, że woli, aby dziecko dostało jedynkę. 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Trzeba przyznać, że jest kilka czynników, które ten spadek tłumaczą. Ceny książek i ebooków są często za wysokie - autorzy twierdzą, że dostają grosze, więc wychodzi na to, że to chciwość wydawnictw i pośredników. Po drugie abonamenty na ebooki i audiobooki są również za wysokie i zbyt bardzo zróżnicowane w różnych planach cenowych. Wydaje mi się, że 20zł/mc za dostęp do pełnej biblioteki audioboków i ebooków przyciągnie znacznie więcej ludzi niż za 40zł/mc- większość jest już cyfrowa i nagrana, więc zarabia się tylko na udostępnieniu, ale wychodzi na to, że podział z zysków jest nierówny skoro tyle kosztuje dostęp- autor chce na przykład dychę to wydawnictwo bierze 40, bo 30 dla siebie. Z wielu opinii wiem, że sporo ludzi by słuchało podczas jazdy autem czy pociągiem/autobusem, ale 40zł to za dużo, bo przeważnie przez miesiąc idzie przesłuchać 4-5 książek (1-2 godziny dziennie). Taniej po prostu wypożyczyć z biblioteki, na którą składają się i tak wszyscy aktywni podatnicy.
Dzieci trudno zachęcić do czytania skoro nawet streszczenia lektur nie chce się im przeczytać. Też nie lubiłem czytać lektur, bo nie interesowały mnie dawne dzieje czy nudne lata minionych epok.
Miałem cztery godziny jazdy dziennie do pracy, więc zamiast słuchania tej samej muzyki wybrałem książkę, żeby ten czas urozmaicić. Poznałem wiele wspaniałych powieści, które oszlifowały moje wymagania dotyczące dobrej książki.
Jeżeli przeczytam jakąś ciekawą pierwszą część wypożyczoną z miejskiej biblioteki to przeważnie kolejne czytam dopiero po nabyciu własnej i tak powstała moja biblioteka domowa. Severski, King, Larsson, Clancy i inne pojedyncze egzemplarze stanowią moją kolekcję po to, żebym mógł wrócić do nich po czasie i w każdym momencie.  

Trzeba przyznać, że jest kilka czynników, które ten spadek tłumaczą. Ceny książek i ebooków są często za wysokie - autorzy twierdzą, że dostają grosze, więc wychodzi na to, że to chciwość wydawnictw i pośredników. Po drugie abonamenty na ebooki i audiobooki są również za wysokie i zbyt bardzo zróżnicowane w różnych planach cenowych. Wydaje mi się, że 20zł/mc za dostęp do...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Myślę, że jeśli dziecka z książką się nie zapozna, nie przyzwyczai, nie zobaczy ono co jest w książkach, o czym mogą mówić, jakie różnorodne ciekawe światy, postacie, historie opowiadać to tacy późniejsi dorośli raczej po książkę nie sięgną dla przyjemności.

W badaniu widać, że jedno co łączy ludzi o słabej kondycji finansowej z tymi o świetnej kondycji to rozmijanie się z książkami, tylko w mniejszym lub większym stopniu. I podejrzewam, że ci lepiej zarabiający raczej idą w kierunku samodokształcania ze względu na pracę, a nie wielkich przyjemności obcowania z literaturą. Na pewno człowiek mniej wypchany pieniędzmi odczuwa przyjemność tak samo jak ten, któremu kabza kieszeń wypycha. Nie dziwi jednak, że kiedy człowiek z trudem dopina domowy budżet to nie myśli o książkach poza tymi niezbędnymi do edukowania siebie lub dzieci. Ludzie nie garną się jednak do bibliotek, gdzie wszystko jest za darmo, a więc wracamy do pierwszego akapitu.

Znaczącej różnicy pomiędzy poziomem wykształcenia a wpływem na obycie, zdolność odczuwania empatii,  kulturę wypowiedzi, uprzejmość, chęć niesienia pomocy, uśmiech - nie zauważyłem. Ja, sam osobiście, nie zauważyłem, na co dzień żyjąc między ludźmi - może jakieś badania co innego by wykazały. I wykształcony i ten ledwie po podstawówce może być chamem do kwadratu i szubrawcem pierwszej wody, jak i człowiekiem dobrym, godnym szacunku i poważania. Jednak szubrawcy lepiej wykształceni, po studiach starają się jednak częściej ubierać białe rękawiczki gry pozorów, gdy ewidentnie babrają się w gnoju. Gnój nazywają wtenczas jakoś poetycko, górnolotnie i wszyscy kiwają zgodnie głowami, że to "coś więcej", "takie jest życie" . Mniej wykształceni machają na to ręką, bo i tak się pobrudzą i gnój nazywają gnojem, nie udając, że bawią się w piaskownicy. Jasno dają do zrozumienia, że śmierdzi. Oczywiście pod pojęciem "gnoju" mam tu na myśli wszystkie te codziennie gierki uprawianie, by przetrwać w społecznej dziczy i nie wylądować na końcu łańcucha pokarmowego. Wywyższających się - poniżyć, poniżonych - łaskawie wynieść na wyżyny, by następnie - znów poniżyć. Wspominam o tym, ponieważ teoretycznie książki powinny tu być jednak tym czynnikiem łagodzącym obyczaje, cywilizującym, ale nie dostrzegłem. Płeć też nie ma tu znaczenia. Wszystko zależy od danego człowieka, bo to tak jak z instrumentem: jeden jest doskonale nastrojony i książka, niczym dobry muzyk, zagra w nim piękną melodię, a w innym każda struna gra sobie i wyjdzie kakofonia za każdym razem, niezależnie od tego, ile tych melodii i ilu muzyków próbowało na takim kiczu grać.

Czyli nie przekładałbym za bardzo wpływu uposażenia i/lub ukończonych szkół oraz ilości lektury na jakość człowieka. Z życia wzięte mam przykłady, jak takie spojrzenie jest mylące. Ale to takie moje rozważania i luźna uwaga, bo badanie chyba nie miało niczego takiego udowadniać.

Biblioteki faktycznie dostały po tyłku przez pandemię. Każde zamknięcie to w mojej rodzinie był mały dramat. Głównie dlatego, że mamy wielki przerób książek dla dzieci. Do dziś nie rozumiem sensu zamykania bibliotek w lockdownie, bo obostrzenia były sensowne i przestrzegane, a nikt w bibliotece nie organizował spędów jak na stadionie, zaś ewentualne większe wydarzenia dla kilkunastu osób były odwołane. Ot, zamówić e-mailem, oddać, odebrać, do widzenia.

Cieszy fakt, że ludzie po narodzeniu się dziecka dbają o jego rozwój i dają do ręki książeczki. Sami też na tym korzystając. Mam nadzieję, że robi tak większość tych, co na dzieci się zdecydowała. Okaże się za kilkanaście lat. Sugerowałbym jednak nie sięgać po książeczki, gdy dziecko ma 4 lata, ale znacznie wcześniej - nawet mniej niż roczek. Są takie śmieszne, z miękkiego tworzywa z ilustracjami i gwizdkiem, że dziecko może wziąć do buzi, obślinić, tłuc w nie rączką (wtedy wydają dźwięki). Ale może już przewracać strony 😊.

A prawdziwym szokiem jest fakt, że 23% badanych w ogóle nie ma w domu książki. Ani jednej. Nie wiem jak to jest możliwe. Ani JEDNEJ?! 😖

Myślę, że jeśli dziecka z książką się nie zapozna, nie przyzwyczai, nie zobaczy ono co jest w książkach, o czym mogą mówić, jakie różnorodne ciekawe światy, postacie, historie opowiadać to tacy późniejsi dorośli raczej po książkę nie sięgną dla przyjemności.

W badaniu widać, że jedno co łączy ludzi o słabej kondycji finansowej z tymi o świetnej kondycji to rozmijanie się z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Niestety w Polsce nie robi się nic, żeby ludzie więcej czytali. 
Dziecko, któremu rodzice czytali bajki przed zaśnięciem ma szansę przekonać się, że książka może być czymś fajnym-atrakcyjnym bo oprócz tego, że uczy, pozwala odkrywać świat, poszerza horyzonty, często również bawi. A o tym się u nas nie pamięta. W opinii publicznej całkowicie pomijana jest rozrywkowa funkcja książki, co dyskredytuje ją całkowicie w porównaniu z innymi formami rozrywki. 
Dla dużej części populacji książka ma funkcję edukacyjną-czyli jest nudna. A  takie przekonanie zaczyna pojawiać się u dziecka, które nie czytało do tej pory, a które ma za zadanie przeczytanie lektury w szkole. (Co bardzo trafnie zostało opisane w poniższych wypowiedziach). Lektura-coś co muszę przeczytać, nawet jeżeli mnie nie interesuje i jest totalnie nieaktualne w naszych czasach. I mamy prosty wniosek-książki są nudne.  
Ja miałam to szczęście, że rodzice czytali mnie i mojemu bratu przed snem (Harry'ego Pottera, Powieść wigilijną, Opowieści z Narnii). Wiedziałam więc, że istnieją piękne książki, które wystarczy tylko odkryć. Lekturami w szkole nigdy się nie przejmowałam. Jeżeli dana lektura mi się nie podobała, nie katowałam się czytaniem tego, bo wiedziałam, że czytanie na siłę zabija moją pasję, jaką są książki.

Niestety w Polsce nie robi się nic, żeby ludzie więcej czytali. 
Dziecko, któremu rodzice czytali bajki przed zaśnięciem ma szansę przekonać się, że książka może być czymś fajnym-atrakcyjnym bo oprócz tego, że uczy, pozwala odkrywać świat, poszerza horyzonty, często również bawi. A o tym się u nas nie pamięta. W opinii publicznej całkowicie pomijana jest rozrywkowa funkcja...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie wyobrażam sobie, żeby nie przeczytać nawet 1 książki rocznie. Moja ostatnia lektura zajęła mi jakieś 4 godziny. I to była dobra książka.
Ale też nie robię na sobie presji, że muszę np. czytać minimum jedną książkę tygodniowo. Na czytanie mimo wszystko trzeba dosyć dużo czasu - ja go znajduję w trakcie drogi do pracy. W zależności od stopnia zainteresowania książką decyduję czy w domu też będę na czytanie poświęcać czas. Czasem wolę się po prostu relaksować z serialem, już nie wspominając, że warto mieć życie towarzyskie. ;)

Czy czytanie wyniosłam z domu? Prawdopodobnie - mama czytała zawsze sporo (wg mojego gustu wiele głupotek, ale czy ja też takich nie czytam?), a tata na przykład nie czytał wcale. Na pewno do czytania nikt mnie nie zmuszał, była to dla mnie przyjemność. Co więcej - lektury szkolne zazwyczaj mi się podobały, taka jestem dziwna.  😅 (p.s. poza Panem Tadeuszem i Weselem)

Nie wyobrażam sobie, żeby nie przeczytać nawet 1 książki rocznie. Moja ostatnia lektura zajęła mi jakieś 4 godziny. I to była dobra książka.
Ale też nie robię na sobie presji, że muszę np. czytać minimum jedną książkę tygodniowo. Na czytanie mimo wszystko trzeba dosyć dużo czasu - ja go znajduję w trakcie drogi do pracy. W zależności od stopnia zainteresowania książką...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nauczyć się czytać i czytać samodzielnie to największe marzenie mojego dzieciństwa. Nie dość, że się spełniło, to jeszcze wbrew porzekadłu, okazało się prawdziwym błogosławieństwem. 

Nauczyć się czytać i czytać samodzielnie to największe marzenie mojego dzieciństwa. Nie dość, że się spełniło, to jeszcze wbrew porzekadłu, okazało się prawdziwym błogosławieństwem. 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Cieszę się, że odkąd pamiętam, czytanie książek nie sprawiało mi nigdy problemu.  We wczesnym dzieciństwie rozpoczęłam szybką naukę czytania książek dzięki mojej mamie, której za to bardzo dziękuję. Spodobały mi się książki, bo do dziś pamiętam, co czytałam:  Baśnie Andersena, Elementarze, a z dziadkiem czytaliśmy książki religijne i później mogłam poznawać świat postaci wówczas mało rozumianych przeze mnie świętych, o których można dowiedzieć się nieco później na lekcjach religii. Czytanie uważam, że pomaga nam na wielu płaszczyznach i dzięki niemu możemy poznawać, co dany autor chciał nam przekazać. Na szczęście ja lubię czytać każdy gatunek, a jak mi się spodoba, bardziej to uwielbiam ponownie powracać do niego. Były takie książki, co czytałam po 3 razy i chętnie powróciłabym po raz 4. Czytanie sprawia mi radość i cieszę się, że są miłośnicy czytelnictwa, wzajemnie się wspierają, pisząc swoje refleksje po przeczytaniu książek.  😀

Cieszę się, że odkąd pamiętam, czytanie książek nie sprawiało mi nigdy problemu.  We wczesnym dzieciństwie rozpoczęłam szybką naukę czytania książek dzięki mojej mamie, której za to bardzo dziękuję. Spodobały mi się książki, bo do dziś pamiętam, co czytałam:  Baśnie Andersena, Elementarze, a z dziadkiem czytaliśmy książki religijne i później mogłam poznawać świat postaci...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej