Aktualności
5
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
A jeszcze wczoraj było jutro Arek Borowik 
"Prawda jest wartością, do której wszyscy dążymy, ale interesuje nas tylko wersja, która nam odpowiada. W przeciwnym razie zdecydowanie wolimy zadowolić się ładnym kłamstwem."
"A jeszcze wczoraj było jutro" Arkadiusza Borowika to na pewno pozycja, która się wyróżnia wśród innych. To taka perełka, na którą wcale niełatwo było trafić. Nie ma tu wartkiej akcji, bohaterowie to zwyczajni ludzie. Mają swoją codzienność, swoje radości i kłopoty. Jak każdy z nas. I jak każdy z nas dużo refleksji i pytań.
Jedyny minus ode mnie za to, że bohater jest zbyt często nieprzyjemny, ordynarny i nie udało mi się go polubić. Największą niezgodę wywołała we mnie scena szantażu dyrektora. Nasz bohater bowiem najpierw mocno krytykuje chłopaka swojej córki, a potem sam wykorzystuje jego nieetyczny proceder. Z drugiej strony jednak, dzięki tego typu zachowaniom łatwiej nam zrozumieć jak bardzo Andrzej jest miotany wewnętrznymi sprzecznościami.
Książka niebanalna, zmuszająca do refleksji nad sobą i nad relacjami z bliskimi. Ja, jako osoba, która już była na krawędzi wiem o sobie tyle, że jestem osobą zupełnie różną od bohatera książki. I może właśnie dlatego trudno mi zrozumieć niektóre jego zachowania.
Na szczęście, żeby polubić książkę, nie trzeba polubić głównego bohatera. :-)
Bardzo mocno polecam!
A jeszcze wczoraj było jutro Arek Borowik
Pracowałam przez kilka lat w hospicjum i wiem, jak odchodzą ludzie, dla których już nie ma nadziei ale którzy zostali przygotowani na swoją własną śmierć. W powieści A jeszcze wczoraj było jutro, mamy dojrzałego mężczyznę, przed którym wydawałoby się jeszcze mnóstwo czasu i możliwości, a który dowiaduje się, że jego czas gwałtownie się skurczył. Taka wiadomość przewartościowuje ludzkie życie. Bardzo cieszę się, że Andrzej Stroba wybrał takie a nie inne rozwiązanie dotyczące pozostałego mu czasu.. Postawił na siebie ale w tym dobrym sensie, postanowił zrealizować marzenia, które przygasły w miarę upływu lat i naporu codzienności. Uwolnił się od "muszę" a zdecydował na "mogę" i "chcę". Zwyczajny facet, jakich wielu na tym świecie... Cieszę się, że go poznałam, i że jego koniec nie jest przepełniony żalem za niespełnionym i rozpaczą za utraconym...
