Marek Budzisz

Nie rozumiem zachwytów w recenzjach pod tą książką. Po pierwsze maksymalistyczne tezy przedstawione w książce poprzedniej się nie sprawdziły, nie zmienia to faktu, że autor zamiast zaprzestać rzucania prognoz, dalej snuje dziwne rozważania co będzie gdyby, co jeżeli itd. Może i na tym polega jego praca, ale jest to po prostu pozbawione racjonalności. Jednym z koniecznych warunków wojny sprawiedliwej, którą wymienia Katechizm Kościoła Katolickiego jest żądanie: aby wszystkie pozostałe środki zmierzające do położenia jej kresu okazały się nierealne lub nieskuteczne (KKK 2309). Czy faktycznie spełnia się ten warunek, jeżeli ad hoc odrzuca się wszelkie rozmowy i propozycje dyplomatyczne pomiędzy dwoma zwaśnionymi blokami? Sama mowa o osiągnięciu porozumienia czy przeprowadzenia rozmów pokojowych jest odczytywana jako wsparcie dla agresora. Jakiekolwiek logiczne i racjonalne argumenty są zbijane za pomocą haseł odwołujących się wyłącznie do emocji lub frazesów o tym, że nie może być mowy o pokoju za wszelką cenę. A jaką cenę ponoszą strony, które prowadzą wojnę, jeżeli nie najwyższą z możliwych? Już teraz planowanie wojny z Rosją, uważam za przejaw skrajnego cynizmu i moralnego barbarzyństwa. Tak, Rosja dokonała agresji i uczyniła w swojej historii wiele mordów. Nie zmienia to faktu, że planowanie z wyprzedzeniem o dekadę krwawego konfliktu, który ma w jakiś dziwny deterministyczny sposób być nieunikniony, to przejaw fatalistycznego mędrkowania. Wiele osób niezaznajomionych z myślą tradycyjnej filozofii Zachodu może mieć błędne przekonanie, że wojna sprawiedliwa jest wtedy, kiedy jest obronna, a nie napastnicza. Otóż nic bardziej mylnego, zainteresowanych odsyłam do tekstu Marcina Beściaka "Koncepcja wojny sprawiedliwej u św. Tomasza z Akwinu" - https://myslsuwerenna.pl/koncepcja-wojny-sprawiedliwej-u-sw-tomasza-z-akwinu/