Linda Friel

Raczej opis zjawiska jakim jest dysfunkcyjna rodzina i życie w niej (zawarty w częściach I-III) niż rzeczywiste wsparcie (w pewnej mierze opisane w części IV). Autorzy odnoszą się do przykładów "progresywnych" (w kontekście ekonomicznym) rodzin amerykańskich, w których - niestety - ciężko było mi odnaleźć siebie i swoją sytuację, ale także realia polskich rodzin (chodzi mi głównie o okres, na który przypadało moje dzieciństwo, czyli lata 90-te). Możliwe, że będzie bardziej "aktualna" dla osób urodzonych już w XXI wieku. Książka napisana jest językiem prostym - nie stricte poradnikowym jak często w pozycjach z kategorii "rozwój osobisty" - ale naukowym, co uważam za ogromny plus. Historie poprzedzające rozdziały, pisane na wzór bajek, pozwalają spojrzeć na problemy przedstawiane przez autorów z innej perspektywy - dzięki czemu odrywają czytelnika od standardowego, wyniesionego z domu sposobu myślenia o swoich doświadczeniach. Dodatkowo uważam, że świetnie wprowadzają lub puentują prezentowane zagadnienia. Myślę, że książka pod względem podejścia i opisanego programu radzenia sobie z obciążeniem jakie niesie ze sobą dysfunkcyjna rodzina - niestety - nieco już się zestarzała. Mimo to nadal byłam w stanie odnaleźć w niej fragmenty, które w pewien sposób skłoniły mnie do refleksji (głównie w części IV-V). Wiele osób negatywnie komentuje kończący książkę rozdział o duchowości - z czym się nie zgadzam. Autorzy dobrze przedstawili "filozofię" za tym stojącą: nie upraszczają oni zagadnienia, nie sprowadzają jej do religii, nie promują na ślepo "slow life", ale skupiają się na dotarciu do własnego duchowego wnętrza. Książka na pewno sprawdzi się jako pewne wprowadzenie do tematyki (dla "początkujących"),dla pozostałych bardziej jako ciekawostka, którą należy zgłębić innymi - świeższymi - pozycjami.