Karolina Wilczęga

" Ponad wszystko, kochanie" ~ K. Wilczęga Po przeczytaniu tej książki zdałam sobie sprawie co tak na prawdę mnie wzrusza. Karolina wydając " Ponad wszystko, kochanie" zaburzyła moje emocje i obudziła łzy. Sprawiła, że po raz kolejny podziękowałam za bezgraniczną miłość, którą odnalazłam. [...] – Bądź ponad wszystko, kochanie – szepczę błagalnie, bo w głębi serca wiem, że ona może mnie uratować. – Daj mi szansę. ▪️▫️Recenzja ▫️▪️ Jeżeli szukacie książki o wartościach w życiu, o walce z samym sobą i ofiarowaniu siebie drugiej osobie to ta książka wami zawładnie. Karolina napisała romans, który niejednokrotnie mnie wzruszył. Autorka bardzo dobrze dobiera słowa, miejsca i zachowania bohaterów. Damon skradł moje serce od razu mimo iż początkowo autorka ukazała go jak kogoś oziębłego. Isabella za to emarnowała radością, której nie gubiła nawet w najgorszych chwilach. Tych dwoje nie mieli nic, a otrzymali wszystko co mogli. Otrzymali szanse na miłość, na bezgraniczne wsparcie i zrozumienie. Dostali szanse na lepsze jutro i tylko od nich zależało czy bedzie im to dane mieć wiecznie. Autorka ukazuje w książce kilka motywów, od wiecznej miłości, przez traume, strate, ból aż do nowej szansy. Jednak to co jest najmocniejszą stroną tej książki to emocjonalność. Mam wrażenie, że Karolina wylała całe swoje serce w te kilkaset stron i ani na chwile nie odpuszczała. Akcja książki toczy się w normalnym tempie. Dając nam spokojny choć wartościowy początek. Bohaterowie poboczni nie grają tu pierwszych skrzypiec. Właściwie autorka przy każdej swojej książce skupia się na nich w minimalnym aspekcie co sprawia, że nie czytamy nadmiernej ilosci stron, które bardziej służyły by jako dodatkowy tekst niż istotny element powieści. Wiecie... Czytając opowieść o Domanie, Isabelli odczułam znów refleksje.. Zaczęłam wracać do swojego życia. I po raz kolejny mimo biegu czasu stwierdzam, że jestem bezgranicznie zakochana w mężczyźnie, który każdego dnia jest przy mnie. Przez chwile wyobraziłam sobie jakby to bylo go stracić i powiem wam, że nie bylam w stanie.. Łzy ciekły strumieniami. Dlatego tak bardzo wczułam sie w tę historię. Bo jest napisana tak autentycznie, że nawet najszczęśliwszy człowiek mający uczucia może w niej przepaść. [...] Jedyne, co mogę zrobić, to zaakceptować fakt, że ona była przede mną i zawsze będzie dla niego ważna. Pytanie, czy kiedyś Damon popatrzy na mnie tak, jak na tę kobietę. O to mogę się jedynie modlić. [współpraca z autorką ]