Rosyjski pisarz. Autor utworów społeczno-obyczajowych (m.in. powieść Pojedynek, demaskująca rozkład moralny kasty oficerskiej),o miłości (Bransoletka z granatów) i autobiograficznych.
Opowieści niepokojące to zbiór opowiadań wybitnych rosyjskich pisarzy. Jak wskazuje tytuł, opowiadania zawierają pewien niepokojący pierwiastek, choć nie wszystkie. Jak to zwykle bywa w takich zbiorach, jedne utwory są lepsze od innych, ale według mnie ta konkretna pozycja zawiera same wspaniałe dzieła. Książka jest dowodem na to, że co by nie mówić o Rosji, pisarzy rodziła niezwykłych, wybitnych, prawdziwych mistrzów pióra.
Dość ciekawe opowiadanie, które można interpretować na kilka sposobów (niespełniona miłość, maniakalna obsesja, a nawet jako próbę pokazania dwóch światów pod kątem mezaliansu, którego nie popełniła Wiera - przykładem kontrast między światem Wiery a światem Żółtkowa). Czyta się je trochę jak kryminał ze względu na zagadkę dotyczącą tożsamości tajemniczego wielbiciela głównej bohaterki. W oryginale podobały mi się bardzo wyraziste aczkolwiek krótkie opisy przyrody, które autor zamieścił nie bez przyczyny.