Zwieńczenie sagi o Alasce. Ogólnie rzecz biorąc po całej sadze spodziewałam się o wiele lepszych emocji. Myślałam, że będzie ciekawsza a prawdę mówiąc była bardzo przewidywalna. Można było łatwo się domyślić jak rozwinie się akcja i jaki będzie finał.

Zwieńczenie sagi o Alasce. Ogólnie rzecz biorąc po całej sadze spodziewałam się o wiele lepszych emocji. Myślałam, że będzie ciekawsza a prawdę mówiąc była bardzo przewidywalna. Można było łatwo się domyślić jak rozwinie się akcja i jaki będzie finał.

Całkiem niezła trylogia. Uwielbiam książki z szerokim tłem historycznym i za to daję 10/10. Natomiast bardzo mi przeszkadzały te religijne pogadanki.
Denerwujące również były powtarzane opisy typu :"zmarszczył czoło". Dosłownie co kilka stron ktoś marszczył czoło.

Całkiem niezła trylogia. Uwielbiam książki z szerokim tłem historycznym i za to daję 10/10. Natomiast bardzo mi przeszkadzały te religijne pogadanki.
Denerwujące również były powtarzane opisy typu :"zmarszczył czoło". Dosłownie co kilka stron ktoś marszczył czoło.

Trzecia część tomu trylogii jest bardzo dobra, świetnie napisana.
W dobrej fabule, ma szybkie zwroty akcji i trzyma w znakomitym napięciu.
Jak pozostałe też jest atrakcyjna, rewelacyjna.
Bohaterowie ciekawi, barwni, miasteczko piękne, w którym żyją i mieszkają mają radości, smutki...zwykła codzienność.
"Serenada zmierzchu" to świetna, cudowna, a do tego przyjemna, lekka literatura z przyjemnością przeczytałam wciągnięta byłam w przygody bohaterów i ich życie.
Poruszająca książka!!!!!!!

Trzecia część tomu trylogii jest bardzo dobra, świetnie napisana.
W dobrej fabule, ma szybkie zwroty akcji i trzyma w znakomitym napięciu.
Jak pozostałe też jest atrakcyjna, rewelacyjna.
Bohaterowie ciekawi, barwni, miasteczko piękne, w którym żyją i mieszkają mają radości, smutki...zwykła codzienność.
"Serenada zmierzchu" to świetna, cudowna, a do tego przyjemna, lekka...

Zdecydowanie lepsza od drugiej części, i równie atrakcyjna, jak pierwsza. Z odpowiednią ilością zwrotów akcji, dramaturgią na właściwym poziomie, wyważeniem pomiędzy trudnościami, a radościami i dobrym przesłaniem. Aż szkoda, że to ostatni tom, bo pomiędzy losami bohaterów pięknie przemycane były dzieje Alaski i chętnie poznała bym je jeszcze dokładniej.

Zdecydowanie lepsza od drugiej części, i równie atrakcyjna, jak pierwsza. Z odpowiednią ilością zwrotów akcji, dramaturgią na właściwym poziomie, wyważeniem pomiędzy trudnościami, a radościami i dobrym przesłaniem. Aż szkoda, że to ostatni tom, bo pomiędzy losami bohaterów pięknie przemycane były dzieje Alaski i chętnie poznała bym je jeszcze dokładniej.

Trzeci tom cyklu "Pieśń Alaski", moim zdaniem najsłabszy. Odniosłam wrażenie, że jest napisany tak trochę na siłę. Dopiero w połowie książki tak naprawdę zaczyna się coś więcej dziać. Ale czyta się równie dobrze jak poprzednie tomy.

Trzeci tom cyklu "Pieśń Alaski", moim zdaniem najsłabszy. Odniosłam wrażenie, że jest napisany tak trochę na siłę. Dopiero w połowie książki tak naprawdę zaczyna się coś więcej dziać. Ale czyta się równie dobrze jak poprzednie tomy.

Trochę jestem rozczarowana zakończeniem , które odebrałam jako byle szybsze ucięcie historii rodziny Lindqiustów.Szkoda bo nawet nieźle się czytało w zimowe wieczory.

Trochę jestem rozczarowana zakończeniem , które odebrałam jako byle szybsze ucięcie historii rodziny Lindqiustów.Szkoda bo nawet nieźle się czytało w zimowe wieczory.

to kontynuacja książki Preludium brzasku, tak jak poprzednie lekko się czyta i dostarcza wiele wzruszeń

to kontynuacja książki Preludium brzasku, tak jak poprzednie lekko się czyta i dostarcza wiele wzruszeń

Po słabszej drugiej część, ta znów jest bardzo ciekawa, czyta się z zapartym tchem. Bardzo podobał mi się klimat całego cyklu, uważam, że wart jest przeczytania.

Po słabszej drugiej część, ta znów jest bardzo ciekawa, czyta się z zapartym tchem. Bardzo podobał mi się klimat całego cyklu, uważam, że wart jest przeczytania.

Piękna książka...w prosty sposób autorka pisze o przebaczeniu, śmierci dziecka...przeciwnościach losu...bez ozdobników...niedomówień...przerostu formy nad treścią...warto przeczytać

Piękna książka...w prosty sposób autorka pisze o przebaczeniu, śmierci dziecka...przeciwnościach losu...bez ozdobników...niedomówień...przerostu formy nad treścią...warto przeczytać

Jedna z moich ulubionych bohaterek przechodzi,tragedię. Bo której nic już nie będzie takie same. Polubiłem ich.Każda postać jest wyraźna i ma coś w sobie.I ten klimat Alaski sprzed ponad 100 lat.

Jedna z moich ulubionych bohaterek przechodzi,tragedię. Bo której nic już nie będzie takie same. Polubiłem ich.Każda postać jest wyraźna i ma coś w sobie.I ten klimat Alaski sprzed ponad 100 lat.