Cicha 5

Mimo że zazwyczaj nie przepadam za opowiadaniami, sięgnęłam po tę książkę z ciekawości. Opowiadania są zróżnicowane, ale łączy je jedno... Wigilia. Najbardziej przypadło mi do gustu opowiadanie Pani Michalak i Witkiewicz. Wzruszyłam się i one przywołały dawno zapomniane myśli i wspomnienia.

Mimo że zazwyczaj nie przepadam za opowiadaniami, sięgnęłam po tę książkę z ciekawości. Opowiadania są zróżnicowane, ale łączy je jedno... Wigilia. Najbardziej przypadło mi do gustu opowiadanie Pani Michalak i Witkiewicz. Wzruszyłam się i one przywołały dawno zapomniane myśli i wspomnienia.

Zbiór pozytywnych w swym wydźwięku opowiadania. Czasem warto przystanąć i zastanowić się co jest ważne w życiu.

Zbiór pozytywnych w swym wydźwięku opowiadania. Czasem warto przystanąć i zastanowić się co jest ważne w życiu.

Zbiór świątecznych opowiadań. Zdecydowanie polecam ostatnie, świetnie łączy książkę w całość.

Zbiór świątecznych opowiadań. Zdecydowanie polecam ostatnie, świetnie łączy książkę w całość.

Nie ma tu lepszych i gorszych opowiadań. Są tylko dobre i lepsze. Poczułam święta, polubiłam bohaterów, kibicowałam im, współczułam. A zresztą po kilku tegorocznych nieudanych okołoświątecznych lekturach nie było aż tak trudno, żeby mnie usatysfakcjonować.
Tematyka opowiadań dla mnie pomysłowa, ciekawa i atrakcyjna. Nie wiem czy w okresie nie-świątecznym też byłabym zadowolona, ale takie książki są przeznaczone do czytania gdy dzień krótki, choinka się ubiera, sernik dochodzi w piekarniku i czekamy na pierwszą gwiazdkę. I wtedy jest pora na zajrzenie do innych rozświetlonych okien, ot choćby na Cichą 5 . Jak tam u nich w przedświąteczny czas?
Każde z opowiadań przypomina o jakiejś wartości istotnej szczególnie w święta, wszystkie niosą ze sobą miłość, nadzieję lub optymizm, a wiele z nich wigilijny cud. Syn odnajduje tatę, ojciec - córki, żona docenia męża, ktoś komuś ofiarowuje życie, inny ktoś dostaje drugą szansę albo robi coś dobrego na rzecz bliźniego.

Jak tu ocenić, skoro jedno opowiadanie zasługuje na 8 pkt, dwa na 7 pkt, a trzy na 6 pkt, za to historia o miłośniczce zmysłowych perfum i pościeli w róże - pani Agnieszce o świeżym imieniu, w różowej sukience, z irokezem na głowie - na piękną, pulchną, zasłużoną 9.
Zgodnie z cudem wigilijnym średnią arytmetyczną 7 pkt zaokrąglam do 8 punktów, z serdecznymi pozdrowieniami dla autorki opowiadania o niebieskim języku.

Nie ma tu lepszych i gorszych opowiadań. Są tylko dobre i lepsze. Poczułam święta, polubiłam bohaterów, kibicowałam im, współczułam. A zresztą po kilku tegorocznych nieudanych okołoświątecznych lekturach nie było aż tak trudno, żeby mnie usatysfakcjonować.
Tematyka opowiadań dla mnie pomysłowa, ciekawa i atrakcyjna. Nie wiem czy w okresie nie-świątecznym też byłabym...

Dopiero po zakończonej lekturze dotarło do mnie, że już kilka lat temu czytałam tą pozycję. Moja opinia nie za bardzo się zmienia, bo część opowiadań zupełnie mnie nie oczarowało. Najbardziej podobały mi się ostatnie opowiadania i mogę powiedzieć tylko, że pani Marylka i Babcia Agnieszka rządzą w tym zbiorze i chętnie przeczytałabym całe oddzielne książki poświęcone tym paniom.

Dopiero po zakończonej lekturze dotarło do mnie, że już kilka lat temu czytałam tą pozycję. Moja opinia nie za bardzo się zmienia, bo część opowiadań zupełnie mnie nie oczarowało. Najbardziej podobały mi się ostatnie opowiadania i mogę powiedzieć tylko, że pani Marylka i Babcia Agnieszka rządzą w tym zbiorze i chętnie przeczytałabym całe oddzielne książki poświęcone tym paniom.

Każde następne opowiadanie wydaje się być lepsze od poprzedniego! No nie, każde ma w sobie "coś", tylko im dalej tym weselej. Piękne historie z morałem, z nadzieją. Życie z różnych perspektyw. Zwyczajne i niezwyczajne. Z małymi sukcesami i wielkimi tragediami. A jednak wciąż upragnione, zachłannie przeżywane. Piękne w swojej prostocie i dotarciu do nas spragnionych szczęścia czytelników.

Każde następne opowiadanie wydaje się być lepsze od poprzedniego! No nie, każde ma w sobie "coś", tylko im dalej tym weselej. Piękne historie z morałem, z nadzieją. Życie z różnych perspektyw. Zwyczajne i niezwyczajne. Z małymi sukcesami i wielkimi tragediami. A jednak wciąż upragnione, zachłannie przeżywane. Piękne w swojej prostocie i dotarciu do nas spragnionych...

Takie zbiory opowiadań pozwalają odkryć nowych autorów i tak było tym razem. Więc choć jedna książeczka zeszła z półki jako przeczytana, to następna na nią trafiła! Opowiadania jak często - niektóre bardziej się podobają, inne mniej. I choć osią miała być kamienica na Cichej, to chyba bardziej po prostu święta nią były. Za to ostatnie z opowiadań o listach do Mikołaja pięknie podsumowuje i łączy poprzednie - świetny pomysł z taką puentą!

Takie zbiory opowiadań pozwalają odkryć nowych autorów i tak było tym razem. Więc choć jedna książeczka zeszła z półki jako przeczytana, to następna na nią trafiła! Opowiadania jak często - niektóre bardziej się podobają, inne mniej. I choć osią miała być kamienica na Cichej, to chyba bardziej po prostu święta nią były. Za to ostatnie z opowiadań o listach do Mikołaja...

Zbiór opowiadań, ciekawe.

Zbiór opowiadań, ciekawe.

Po przeczytaniu Niebieskiego języka zostałem fanem Nataszy Sochy - rewelacja!
Antologia, jak chyba każda, miejscami nierówna, ale warta przeczytania i odświeżająca - polecam.

Po przeczytaniu Niebieskiego języka zostałem fanem Nataszy Sochy - rewelacja!
Antologia, jak chyba każda, miejscami nierówna, ale warta przeczytania i odświeżająca - polecam.

Czekalam na te ksiazke z ogromnym zaciekawieniem i musze przyznac, ze nie zawiodlam sie. Historie nieoczekiwane, zawile , pełne zwrotów akcji... Mimo, ze nie wiedzialam czego sie spodziewac, to fabula opowiadań wciagnela mnie od pierwszego. Posrod ksiazek Katarzyny Bondy-ta jest dla mnie najlepsza!

Czekalam na te ksiazke z ogromnym zaciekawieniem i musze przyznac, ze nie zawiodlam sie. Historie nieoczekiwane, zawile , pełne zwrotów akcji... Mimo, ze nie wiedzialam czego sie spodziewac, to fabula opowiadań wciagnela mnie od pierwszego. Posrod ksiazek Katarzyny Bondy-ta jest dla mnie najlepsza!