Wygnana królowa

Obraz wojny domowej w Hiszpanii przedstawiony we wspomnieniach tytułowej królowej.
Retrospekcje bardzo chaotyczne, język niezbyt łatwy, ciągłe powtórzenia ("niemniej jednak" występuje 80 razy w tekście) a co drugie zdanie mogłoby "robić" za sentencję.
Nie wiem czy to wina autorki czy tłumaczki, ale czytało mi się to niezbyt przyjemnie a w tym natłoku "złotych myśli" trudno wyłowić prawdziwą perełkę.

Obraz wojny domowej w Hiszpanii przedstawiony we wspomnieniach tytułowej królowej.
Retrospekcje bardzo chaotyczne, język niezbyt łatwy, ciągłe powtórzenia ("niemniej jednak" występuje 80 razy w tekście) a co drugie zdanie mogłoby "robić" za sentencję.
Nie wiem czy to wina autorki czy tłumaczki, ale czytało mi się to niezbyt przyjemnie a w tym natłoku "złotych myśli"...

Nagrodzona, bardzo dobrze napisana powieść historyczna. Zawarte w niej losy królowej Hiszpanii, Wiktorii Eugenii Battenberg, w sposób zdecydowany i bezkompromisowy ukazują jej życie, wszystkie cierpienia i ulotne radości. Autorka tej książki wciela się w osobę królowej, przez co ukazana historia wydaje się nam bliższa. Niemniej jednak powieść czyta się dość ciężko, głównie przez szerokie opisy, a nieliczne dialogi.

Nagrodzona, bardzo dobrze napisana powieść historyczna. Zawarte w niej losy królowej Hiszpanii, Wiktorii Eugenii Battenberg, w sposób zdecydowany i bezkompromisowy ukazują jej życie, wszystkie cierpienia i ulotne radości. Autorka tej książki wciela się w osobę królowej, przez co ukazana historia wydaje się nam bliższa. Niemniej jednak powieść czyta się dość ciężko, głównie...

Właściwie to literacki studium postaci i życia królowej Hiszpanii Wiktorii Eugenii. Przyznaję, że nie jest to lektura na jeden wieczór, choć mnie wciągnęła bardzo. Gęsta psychologicznie, napisana pięknym językiem (ukłon w stronę tłumaczki),gdzie co drugie zdanie może być traktowane jako aforyzm. Opowieść o kobiecie, która kochała i chciała być kochaną. Okazuje się, że to wcale nie jest łatwe... Warto przeczytać.

Właściwie to literacki studium postaci i życia królowej Hiszpanii Wiktorii Eugenii. Przyznaję, że nie jest to lektura na jeden wieczór, choć mnie wciągnęła bardzo. Gęsta psychologicznie, napisana pięknym językiem (ukłon w stronę tłumaczki),gdzie co drugie zdanie może być traktowane jako aforyzm. Opowieść o kobiecie, która kochała i chciała być kochaną. Okazuje się, że to...

Po 37 latach izolacji i wygnania Wiktoria Eugenia powraca do Hiszpanii, utraconego kraju, jako prababcia na chrzest prawnuka i żona zdetronizowanego króla. Ta podróż powoduje u niej lawinę wspomnień- od dzieciństwa, młodości, małżeństwa, narodzin i chorób dzieci.

Niestety, co z wielkim żalem muszę napisać, powieść zupełnie mi się nie podobała. Forma wspomnieniowa jest tutaj ciężka w czytaniu, zdarzenia są przedstawiane niechronologicznie, przeplatają się pomieszane, czasami miałam wrażenie, że ciągle czytam o tym samym, a nie poznałam innych aspektów z życia Wiktorii. Głównie odniosłam wrażenie, że dowiedziałam się sporo nieistotnych rzeczy, które zaraz ulatują z głowy, niż coś istotnego, dotyczącego samej historii. Najbardziej rzutuje na fabułę i narrację opowiadanie z perspektywy czasu o wydarzeniach- analiza ich ponowna, by mieć właściwy ogląd- to bardzo nuży, nie zliczę ile razy pojawiały się takie wtrącenia jak: „ myślę teraz”, „wówczas nie przewidywałam”, „dopiero teraz wiem”.

Tak więc, nie zaliczę „Wygnanej królowej” do udanej lektury powieści historycznej, ale może komuś przypadnie do gustu ta relacja wspominkowa z małą ilością dialogów. Ja ze swojej strony nie polecam.

„Wszystko zależy od słusznych lub nieporadnych wyborów wyznaczających nasze ścieżki ku przyszłości.”

Po 37 latach izolacji i wygnania Wiktoria Eugenia powraca do Hiszpanii, utraconego kraju, jako prababcia na chrzest prawnuka i żona zdetronizowanego króla. Ta podróż powoduje u niej lawinę wspomnień- od dzieciństwa, młodości, małżeństwa, narodzin i chorób dzieci.

Niestety, co z wielkim żalem muszę napisać, powieść zupełnie mi się nie podobała. Forma wspomnieniowa jest...

Mercedes Salisaches, popularna hiszpańska dziennikarka i zdobywczyni nagrody Alfonsa X Mądrego za książkę Wygnana Królowa", wciela się w rolę królowej Wiktorii Eugenii Battenberg i z jej perspektywy opisuje życie hiszpańskiej królowej. Dzięki układowi rozdziałów z zaznaczonymi datami i miejscem akcji mamy wrażenie, że czytamy pamiętnik napisany przez samą monarchinię. Książka oparta jest na podstawie książek, czasopism i wspomnień, a Autorka stara się jak najdokładniej i najrzetelniej ukazać obraz byłej królowej.

http://swedish-princesses.blogspot.com/2016/12/recenzja-ksiazki-wygnana-krolowa.html

Mercedes Salisaches, popularna hiszpańska dziennikarka i zdobywczyni nagrody Alfonsa X Mądrego za książkę Wygnana Królowa", wciela się w rolę królowej Wiktorii Eugenii Battenberg i z jej perspektywy opisuje życie hiszpańskiej królowej. Dzięki układowi rozdziałów z zaznaczonymi datami i miejscem akcji mamy wrażenie, że czytamy pamiętnik napisany przez samą monarchinię....

Bez szału. Myślę, że to sformułowanie najlepiej oddaje moje wrażenia.
Zwyczajna książka, niestety bez żadnych konkretów. Opowiadanie jak każde inne, niestety nie wciąga jakoś szczególnie.
Do przeczytania, jak nie ma i nic innego pod ręką.

Bez szału. Myślę, że to sformułowanie najlepiej oddaje moje wrażenia.
Zwyczajna książka, niestety bez żadnych konkretów. Opowiadanie jak każde inne, niestety nie wciąga jakoś szczególnie.
Do przeczytania, jak nie ma i nic innego pod ręką.

Bardzo ciekawie napisana książka, szczególnie polecam na długie listopadowe wieczory.

Bardzo ciekawie napisana książka, szczególnie polecam na długie listopadowe wieczory.