Siostry zdrady

Historia pełna intryg i knowań. Nie znoszę politycznych sporów, a od tych dosłownie wylewa się z książki. Czytałam i męczyłam się tymi zawiłymi intrygami dworskimi, które jeśli nie były udane kończyły się śmiercią głównego pomysłodawcy. Opowieść o dziedziczeniu korony, małżeństwach, które jeśli nie były zgodne z myślą polityczną były przez królowe unieważniane i o dzieciach uznawanych za bękarty lub (jeśli było to zgodne z myślą polityczną) za prawowitych dziedziców. Szaleństwo! Jeśli kogoś pasjonują takie intrygi i opowieści rodem z telenoweli brazylijskich, które (o zgrozo!) miały rzeczywiście miejsce, to ta historia będzie spełnieniem marzeń.

Historia pełna intryg i knowań. Nie znoszę politycznych sporów, a od tych dosłownie wylewa się z książki. Czytałam i męczyłam się tymi zawiłymi intrygami dworskimi, które jeśli nie były udane kończyły się śmiercią głównego pomysłodawcy. Opowieść o dziedziczeniu korony, małżeństwach, które jeśli nie były zgodne z myślą polityczną były przez królowe unieważniane i o dzieciach...

“Siostry zdrady” to porywająca opowieść osadzona w XVI-wiecznym dworze Tudorów. Akcja rozgrywa się w roku 1554, kiedy siedemnastoletnia lady Joanna Grey zostaje stracona przez swoją kuzynkę, Marię Tudor, która wkrótce zostaje królową. Teraz młodsze siostry Joanny, Katarzyna i Maria, muszą samotnie stawić czoła intrygom na dworze królewskim.
Lady Katarzyna, pełna temperamentu, wikła się w niebezpieczne romanse, podczas gdy lady Maria, choć mniej urodziwa, jest o wiele bardziej wrażliwa. Obie jednak obawiają się, że bliskość Marii Tudor może przyczynić się do ich zguby. W międzyczasie na dworze krążą plotki o chorobie bezdzietnej monarchini. Jej śmierci może się przyczynić do tego, że tron przypadnie Katarzynie. Jeśli jednak korona przypadnie porywczej i łasej na władzę siostrze królowej, Elżbiecie na dworze może dziać się różnie. Dwór prawdopodobnie stanie się przerażającym labiryntem zdrad i podejrzeń – a królewska krew, która płynie w ich żyłach, może okazać się wyrokiem śmierci dla obu sióstr. Pieczę nad dziewczętami otrzymuje portrecistka, Levina Teerlin. Kobieta staje się ich mentorką i powierniczką. Czy jej opieka wystarczy? Czy uda im się przeciwstawić królowej? Gdzie znajdą bezpieczne schronienie i miłość, za którą tęsknią?
Elizabeth Fremantle w swojej powieści ukazuje bogate życie kobiet, które zwykle są pomijane w książkach historycznych. “Siostry zdrady” to barwna fabuła oparta na starannie odtworzonym i fascynującym tle historycznym

“Siostry zdrady” to porywająca opowieść osadzona w XVI-wiecznym dworze Tudorów. Akcja rozgrywa się w roku 1554, kiedy siedemnastoletnia lady Joanna Grey zostaje stracona przez swoją kuzynkę, Marię Tudor, która wkrótce zostaje królową. Teraz młodsze siostry Joanny, Katarzyna i Maria, muszą samotnie stawić czoła intrygom na dworze królewskim.
Lady Katarzyna, pełna...

Zdrada. Świadome działanie na czyjąś niekorzyść wbrew złożonym wcześniej obietnicom. Czyn zmierzający do złamania wierności normom i przyjętym regułom, narzuconym odgórnie. Jawna lub skryta negacja czegoś, co w opinii władzy jest jedyną i niepodważalną prawdą, którą należy wyznawać. Co jednak, kiedy zdrada w mniemaniu osoby, która się jej rzekomo dopuściła, wcale nią nie jest? Co, gdy zdrada jest niczym niechciana spuścizna, którą otrzymujemy w spadku, nie mając szansy na to, by odciąć się od „szkarłatnej litery”, którą nam „przyklejono” w ramach postępowania naszych przodków…?
Po fenomenalnej „Rozgrywce królowej” przyszedł czas na „Siostry zdrady”. Autorka ponownie zaprasza nas na królewski dwór, gdzie intrygi są na porządku dziennym. Gdzie codzienność jest niczym partia szachów, nigdy nie wiemy, kto i kiedy zaserwuje życiowy „szach i mat”. Gdybym miała określić jednym słowem lekturę najnowszej książki Elizabeth Fremantle, to powiedziałabym, że była ona WYBORNA. „Siostry zdrady” nie tylko obalają tzw. klątwę drugiego tomu, ale śmiem twierdzić, że powieść ta jest jeszcze lepsza niż jej poprzedniczka z cyklu! Jeszcze więcej w niej emocji, wszechobecnych intryg, do tego stopnia sugestywnie nakreślonych, że mimowolnie odwracamy się za siebie, by sprawdzić, czy nie podąża za nami ktoś, kto jest niczym cień… Autorka doskonale odnajduje się w realiach XVI-wiecznej Anglii, roztaczając przed nami świat, którego zapewne nie poznalibyśmy z kart wielkiej historii. Oddaje głos kobietom, których obecność nie była dotąd wyraziście zaznaczona, a jednak miały one swoją rolę w dworskiej codzienności. Dwie siostry – Maria i Katarzyna, które zdają się balansować na cienkiej linii niebezpieczeństwa. Ich siostra już straciła głowę, czy zdołają ochronić własne?
Powieść Fremantle trzyma w napięciu, wciąż bowiem zastanawiamy się, czy czuwająca nad dziewczętami przyjaciółka ich matki, portrecistka Levina Teerlinc, zdoła ocalić je od zguby, kiedy do władzy dojdzie Elżbieta, która, delikatnie mówiąc, nie przepada za starszą z sióstr. Autorka nakreśliła fabułę w taki sposób, że poniekąd przypomina ona historyczną sensację, naszpikowaną intrygami, zależnościami na mapie rodzinnych powiązań krwi, ale także opowieść pełną emocji, namiętności i tytułowej zdrady, która wciąż czai się w cieniu…

Podsumowując:

„Siostry zdrady” to nie tylko dramat historyczny, który przypadnie do gustu miłośnikom gatunku. To świetnie odmalowany portret królewskiego dworu, obraz ówczesnych konwenansów, zależności i reguł podporządkowania, które były dla niektórych niczym okowy, z których nie mieli szansy się uwolnić. Powieść Fremantle czyta się niczym świetnie skrojony scenariusz filmu, bo od pierwszej strony wchodzimy do wykreowanego przez nią świata, będącego mariażem prawdy historycznej i fikcji literackiej, i czujemy, jakbyśmy odbyli podróż w czasie. Plastyczność języka, postaci, w które autorka tchnęła życie, napięcie i obawa o losy bohaterek, to wszystko stanowi idealną kompilację dla kogoś, kto uwielbia pełne emocji książki. Drugi tom serii to opowieść o zdradzie, samotności, strachu, ale przede wszystkim o kobietach, które piastowały w XVI wieku przeróżne role. I gdyby się tak bliżej przyjrzeć, to można zauważyć, że niezależnie od statusu społecznego, tego, czy były władczyniami, czy zaledwie ginącymi w cieniu innych częściami królewskiego dworu, każda z nich miała w sobie pierwiastek tragiczny. Jak widać przywilej bycia u władzy, nie mógł ochronić je przed rzeczami ostatecznymi. A dla niektórych wcale nie był błogosławieństwem, a wręcz przeciwnie - przekleństwem... Ogromnie polecam!

Zdrada. Świadome działanie na czyjąś niekorzyść wbrew złożonym wcześniej obietnicom. Czyn zmierzający do złamania wierności normom i przyjętym regułom, narzuconym odgórnie. Jawna lub skryta negacja czegoś, co w opinii władzy jest jedyną i niepodważalną prawdą, którą należy wyznawać. Co jednak, kiedy zdrada w mniemaniu osoby, która się jej rzekomo dopuściła, wcale nią nie...

„Siostry zdrady” autorstwa Elizabeth Fremantle to fenomenalna powieść historyczna, w której dworskie układy, intrygi, zdrady, polityka i silne kobiece postacie tworzą niesamowitą całość, od której naprawdę ciężko się oderwać.

Po tym, jak na rozkaz Krwawej Marii Tudor siedemnastoletnia królowa Joanna zostaje ścięta, jej siostry próbują normalnie żyć. Jednak czy jest to możliwe, jeżeli na każdym kroku są śledzone, a na ich życie czyha cała masa osób?

„Jedna stanie się na dworze niepożądaną osobą, druga maskotką kolejnych królowych. Obie będą drżeć o swoje życie.”

Historia Katarzyny i Marii pozwala nam zanurzyć się w intrygach dworskich i skandalach za czasów Tudorów. Wszystkie historyczne smaczki okraszone nutką niebezpieczeństwa tworzą niebanalną całość, której nie poznasz na lekcjach historii. Styl autorki sprawia, że lektura staje się rozkoszą nie tylko dla miłośników historii, ale dla każdego, kto lubi powieści szpiegowskie. Ten, kto interesuje się historią, szybko dostrzeże, ile w tej książce jest prawdy. Każde słowo jest tutaj wyważone, akcja wciąga już od pierwszych stron, a plastyczne opisy powodują, że dosłownie można się przenieść na dwór i poczuć, jakby się tam naprawdę było.

Nasze główne bohaterki zostały pozbawione dworskich etykiet i możemy zobaczyć je z zupełnie nowej strony, jako waleczne i niejednoznaczne kobiety, które nie cofną się przed niczym, aby przetrwać w niebezpiecznym środowisku.

„Siostry zdrady” to powieść pełna intryg, zdrad i władzy. Dwór Tudorów otwiera się przed nami i możemy poznać jego tajemnice, o których być może wcześniej nie słyszałeś. Serdecznie 𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠!

„Siostry zdrady” autorstwa Elizabeth Fremantle to fenomenalna powieść historyczna, w której dworskie układy, intrygi, zdrady, polityka i silne kobiece postacie tworzą niesamowitą całość, od której naprawdę ciężko się oderwać.

Po tym, jak na rozkaz Krwawej Marii Tudor siedemnastoletnia królowa Joanna zostaje ścięta, jej siostry próbują normalnie żyć. Jednak czy jest to...

Zdrada niejedno ma oblicze, bywa też przypisywana tym, którym do niej daleko. Raz przypiętą łatkę trudno oderwać zwłaszcza, jeśli tak jest łatwiej dla strony rozdającej najważniejsze karty. Pamięć ludzka sięga daleko w przeszłość i w przyszłość oraz zbyt często kładzie się cieniem na życiorysach tych, którzy pragną pozostać niezauważeni.

Powinny ogrzewać się w glorii sławy i chwały swoich przodków, jako potomkinie królewskiego rodu. Niestety przeznaczenie sióstr Grey całkowicie odmienne od tego, jakie mogłoby się wydawać jest im należne. Ich siostra i ojciec zostali straceni, one w każdej chwili mogą podzielić ich los, nie mogą uciec z monarszego dworu, czy są jego zakładnikami? Każdy ruch, krok, słowo nie przechodzi bez echa, lecz jednocześnie muszą brać udział w spektaklu, jaki w każdym momencie może być dla nich ostatnim aktem. Katarzyna Grey pragnie kochać i być kochanym, a jej siostra Maria chce być sobą, marzenia obu nie liczą się, bo pada na nie złowrogi cień korony. Jak długo będą potrafiły podążać ścieżką wyznaczoną przez innych? Czy odważą się urzeczywistnić to, czego tak pragną i jaką zapłacą cenę? Tudorowie wszystko podporządkowują tronowi, a siostry Grey co wybiorą? Wiernosć czy zdradę?

Szlachetnie urodzone. Uprzywilejowane. Zdradzone. Z królewskiego rodu. Kim były kobiety z rodu Tudorów? Znamy te najsłynniejsze, ich siostry, matki, kuzynki, pozostały tłem, może i barwnym, lecz wciąż tłem. Jaka jest ich herstory? Elizabeth Fremantle oddaje głos tym, których życiorysy są gdzieś pomiędzy wierszami wielkich dziejów, to one są na pierwszym planie, sławne krewne dopełniają ich portrety. Kulisy królewskiego dworu, a przede wszystkim władzy, nie są piękne i wyszywane złotymi głoskami, więcej w nich pokrętnych intryg, mrocznych kolorów, krwawych śladów nie do końca zmytych wylanymi łzami. „Siostry zdrady” są opowieścią, w jakiej prawda historyczna jest tylko częścią większej całości, jaka zbyt często nie jest dostrzegana czyli ludzkiego życia, niedocenianego i traktowanego jako cenę za koronę i władzę. Królewska krew, dla jednych błogosławieństwo, dla drugich przekleństwo, w tej książce jest to pokazane jak na dłoni, jednak autorka nie poprzestaje na tym, w centrum uwagi są kobiety, które mogłyby odegrać pierwsze skrzypce na politycznej scenie, lecz robią dwa kroki do tyłu. Dlaczego? Ktoś inny na ich miejscu czyni odwrotnie i zostaje nagrodzony insygniami władzy, a one zrzekają się tego. W imię czego to czynią? Kim są „Siostry zdrady”? Może odpowiedź zna ktoś, kto obserwuje je znad płótna, na jakim utrwala obrazy, jakie mówią więcej niż powinny, lecz jedynie tym, którzy chcą dostrzec prawdę? Elizabeth Fremantle, ukazując nieoczywiste postacie rodu Tudorów, zwróciła uwagę na zapomniane kobiety, które nie chciały być jedynie wyblakłymi imionami, zapisanymi gdzieś pomiędzy gałęziami, drzewa genealogicznego, żywiącego się ich krwią. lecz z drugiej strony jak mało kto odczuły negatywną stronę swojego pochodzenia.

Zdrada niejedno ma oblicze, bywa też przypisywana tym, którym do niej daleko. Raz przypiętą łatkę trudno oderwać zwłaszcza, jeśli tak jest łatwiej dla strony rozdającej najważniejsze karty. Pamięć ludzka sięga daleko w przeszłość i w przyszłość oraz zbyt często kładzie się cieniem na życiorysach tych, którzy pragną pozostać niezauważeni.

Powinny ogrzewać się w glorii sławy...

Z historią angielską, choć niezwykle ciekawą i barwną, niewielu z nas ma do czynienia na co dzień. Zwykle czerpiemy wiedzę z filmów historycznych lub reportaży, a rzadziej zaglądamy do książek. I choć Elizabeth Fremantle nie napisała książki sensu stricte historycznej, a jedynie beletryzowaną powieść, której fabułę umieściła w Anglii XVI wieku, to jednak o prawdę martwić się nie trzeba, bo to właśnie fakty historyczne są stelażem całej opowieści.

Powieść dotyczy Katarzyny i Marii Grey, które po strasznej egzekucji ich siostry Joanny próbują wieść życie po swojemu, ale dworskie układy, polityka i konwenanse im na to nie pozwalają. Szukają więc pomocy u flamandzkiej portrecistki, która wówczas wymykała się konwencji i była uznawana za skandalistkę, ale zadomowiła się we dworze. Tymczasem, w rodzinie królewskiej na świat nie przychodzi żaden męski potomek i sukcesja może leżeć po stronie kobiet. Walka więc trwa...

Zanurzenie się w intrygach dworskich, polityce i skandalach panujących u Tudorów, to czysta czytelnicza rozkosz. Autorka ukazuje to, czego w książkach historycznych nie ma, czyli ciągłe niebezpieczeństwa, balansowanie na granicy przyzwoitości, dramaty i niedopowiedzenia, które prowadzą do konfrontacji.

Fremantle skupiając się na poszczególnych postaciach, pokazuje ich osobistą i intymną stronę, odziera je ze sztywnych zasad dworskich i ukazuje bohaterki krewkie i niejednoznaczne, które usiłują przetrwać w niebezpiecznym środowisku.

To bogata, szczegółowa i dość dramatyczna powieść utkana na kanwie wydarzeń historycznych, ale opowiedziana tak pysznie i oryginalnie, że czyta się jak najlepszą powieść szpiegowską. Wspaniała i wyjątkowa!

Z historią angielską, choć niezwykle ciekawą i barwną, niewielu z nas ma do czynienia na co dzień. Zwykle czerpiemy wiedzę z filmów historycznych lub reportaży, a rzadziej zaglądamy do książek. I choć Elizabeth Fremantle nie napisała książki sensu stricte historycznej, a jedynie beletryzowaną powieść, której fabułę umieściła w Anglii XVI wieku, to jednak o prawdę martwić...

Podobała mi się bardziej niż pierwsza część...

Podobała mi się bardziej niż pierwsza część...