Szepty zgładzonych

Niestety większość autorów nie podołało zadaniu napisania ciekawego opowiadania. Szczególnie pierwsze to podręcznikowy okaz elukubracji. Książkę czytało się bardzo ciężko.

Niestety większość autorów nie podołało zadaniu napisania ciekawego opowiadania. Szczególnie pierwsze to podręcznikowy okaz elukubracji. Książkę czytało się bardzo ciężko.

Zbiór opowiadań osadzonych w postapokaliptycznym świecie, w którym ludzie schronili się w podziemiach metra (nie tylko) przed zagładą nuklearną i innymi zagrożeniami. Książka jest hołdem dla oryginalnej trylogii Dmitrija Głuchowskiego i zawiera historie autorstwa polskich fanów, które przenoszą nas do różnych miejsc i czasów. Każde opowiadanie ma swój własny klimat, styl i bohaterów, ale łączy je wspólny motyw przetrwania w świecie, w którym ludzkość jest na skraju wyginięcia. Każde z nich przedstawia własną wizję losów bohaterów, którzy muszą zmierzyć się z niebezpieczeństwami i moralnymi dylematami w mrocznym, brutalnym nowym świecie przyszłości, która może być bliższa niż nam się wydaje.

Zbiór opowiadań osadzonych w postapokaliptycznym świecie, w którym ludzie schronili się w podziemiach metra (nie tylko) przed zagładą nuklearną i innymi zagrożeniami. Książka jest hołdem dla oryginalnej trylogii Dmitrija Głuchowskiego i zawiera historie autorstwa polskich fanów, które przenoszą nas do różnych miejsc i czasów. Każde opowiadanie ma swój własny klimat, styl i...

Muszę przyznać że na chwilę obecną jest to jedna ze słabszych książek w tej tematyce przeczytanych przeze mnie. Daje ocenę 6/10 tylko z tego powodu że dwa opowiadania przypadły mi bardziej od reszty. Reszta opowiadań mniej mi przypasowała do uniwersum. Choć każde ma coś w sobie ciekawego to jednak nie mają tego czegoś w sobie co przyciąga na dłużej i zapada w pamięć na dłużej.

Muszę przyznać że na chwilę obecną jest to jedna ze słabszych książek w tej tematyce przeczytanych przeze mnie. Daje ocenę 6/10 tylko z tego powodu że dwa opowiadania przypadły mi bardziej od reszty. Reszta opowiadań mniej mi przypasowała do uniwersum. Choć każde ma coś w sobie ciekawego to jednak nie mają tego czegoś w sobie co przyciąga na dłużej i zapada w pamięć na dłużej.

Zbiór opowiadań które są dość krótkie (prawdopodobnie wymogi konkursu). Czy dobre? Bardzo nierówne, ale całkiem ciekawe. Niestety mało w nich metra, ale bardzo dużo....tego czegoś. Fajnie się czyta, niemniej gdyby było to jako zbiór opowiadań różnych, broniło by się tak samo. Jest ok,parę z nich wryje Wam się w pamięć na dłużej,niestety tylko parę.....

Zbiór opowiadań które są dość krótkie (prawdopodobnie wymogi konkursu). Czy dobre? Bardzo nierówne, ale całkiem ciekawe. Niestety mało w nich metra, ale bardzo dużo....tego czegoś. Fajnie się czyta, niemniej gdyby było to jako zbiór opowiadań różnych, broniło by się tak samo. Jest ok,parę z nich wryje Wam się w pamięć na dłużej,niestety tylko parę.....

Takie se, różnie.

"Układanka" Magiera to syf - jakim cudem to przeszło?. "Dom ostatnich z nas" jest tak głupi że aż zabawny. "Pejzaże z perspektywy nieba" zdecydowanie nie dla mnie ale ładne. Tak, "ładne" to właściwe słowo. "Stary las" - bardzo oryginalny koncept. "Gieroj" imo najlepszy. Reszta nie wyróżnia się niczym szczególnym.

Takie se, różnie.

"Układanka" Magiera to syf - jakim cudem to przeszło?. "Dom ostatnich z nas" jest tak głupi że aż zabawny. "Pejzaże z perspektywy nieba" zdecydowanie nie dla mnie ale ładne. Tak, "ładne" to właściwe słowo. "Stary las" - bardzo oryginalny koncept. "Gieroj" imo najlepszy. Reszta nie wyróżnia się niczym...

Wpadło mi w ręce za darmochę, akurat nie miałem co czytać, stwierdziłem spróbuję. Nigdy nie przebrnąłem przez żadne Metro do końca, ale pomyślałem że z opowiadaniami będzie łatwiej. I faktycznie było. Te które kłuły w oczy już pierwszymi zdaniami pomijałem. Kilka było naprawdę dobrych. Tylko zupełnie nie rozumiem, co ma uniwersum metro wspólnego z fikcją naukową. Bajki w klimacie post-apo. Można przejrzeć dla zabicia czasu.

Wpadło mi w ręce za darmochę, akurat nie miałem co czytać, stwierdziłem spróbuję. Nigdy nie przebrnąłem przez żadne Metro do końca, ale pomyślałem że z opowiadaniami będzie łatwiej. I faktycznie było. Te które kłuły w oczy już pierwszymi zdaniami pomijałem. Kilka było naprawdę dobrych. Tylko zupełnie nie rozumiem, co ma uniwersum metro wspólnego z fikcją naukową. Bajki w...

Były opowiadania dobre, były świetne, ale były też bardzo słabe, czy to pod kątem językowym, czy przez ogólną historię, która nijak nie wciągnęła. Niemniej jednak mnie, jako fance uniwersum, większość z nich przypadła do gustu.

Były opowiadania dobre, były świetne, ale były też bardzo słabe, czy to pod kątem językowym, czy przez ogólną historię, która nijak nie wciągnęła. Niemniej jednak mnie, jako fance uniwersum, większość z nich przypadła do gustu.

Aż żal mi tę czwórkę dawać, bo dwa opowiadania mnie zwaliły z nóg.

Największym minusem tego zbioru jest to, że jedno opowiadanie drugiemu nierówne. Skrajnie różne style, od dziwnych i męczących po skomplikowane, ale dobre.
Jestem z lekka skonsternowana, bo dlaczego wydawnictwo nie wstrzymało się z wydawaniem tych opowiadań do czasu, aż wszystkie będą dobre. Czyżby liczyło, że na fali popularności stalkerów i post-apo nikt się nie zorientuje, że te motywy, słabo napisane, mogą zniechęcić do sięgnięcia po resztę książek z serii Uniwersum?

Dajmy na to dwa teksty - "Stary Las" i "Pielgrzym" - wybijające się ponad resztę opowiadań perełki, a autor pierwszego podpisał się jedynie pseudonimem! Książkę bym od nich kupiła. Świetnie poprowadzone narracje, klimat metra utrzymany, dobra konstrukcja postaci.
A obok nich wydawca wrzuci "Dom ostatnich z nas", czyli źle napisaną, przewidywalną głupotę
Albo "Pejzaże z perspektywy nieba", czyli rozwierając swe okupione słowami ciemnymi pazury, martwe metafory dławią me oczy. Dosłownie.

Takie kontrastujące zestawienia działają na niekorzyść. Pół biedy, kiedy zbiór opowiadań pochodzi od tego samego autora, ale jeśli weźmiemy teksty fanowskie i nie zweryfikujemy ich pod względem logiki i spójności, to nic z tego nie będzie.

Mimo tych gorzkich słów, ukłon do wszystkich, których prace znalazły miejsce w Uniwersum. Widać, że każdy dał z siebie wszystko.

Aż żal mi tę czwórkę dawać, bo dwa opowiadania mnie zwaliły z nóg.

Największym minusem tego zbioru jest to, że jedno opowiadanie drugiemu nierówne. Skrajnie różne style, od dziwnych i męczących po skomplikowane, ale dobre.
Jestem z lekka skonsternowana, bo dlaczego wydawnictwo nie wstrzymało się z wydawaniem tych opowiadań do czasu, aż wszystkie będą dobre. Czyżby...

Jak to zwykle mnie z opowiadaniami, jedne lepsze, inne słabe. Mocne sześć gwiazdek daję

Jak to zwykle mnie z opowiadaniami, jedne lepsze, inne słabe. Mocne sześć gwiazdek daję

Niestety, bardzo nierówna

Niestety, bardzo nierówna