Powrót z gwiazd

Podziwiam Pana Stanisława za niesamowitą wyobraźnię oraz umiejętność przewidywania przyszłości. Wizja dotycząca nowoczesnych książek z kryształków – toż to przykład czytnik e-booków w czystej postaci. Zanik papierowych czasopism, nowe metody płatności, żywe filmy, rozwój technologii sprawiających, że na jednego Ziemianina przypada 18 robotów/automatów/komputerów – to wszystko dzieje się na naszych oczach, zaledwie 60 lat po napisaniu „Powrotu z gwiazd”.
Dodajmy do tego podejrzany proces betryzacji, czyli modelowania społeczeństwa w celu pozbawienia zbędnych agresywnych cech – czy nie przypomina nam to, jak na przestrzeni lat bardzo zmieniła się ludzkość, jej nawyki, metody kształcenia, kreowania jej gustów ?
A z drugiej strony smutna kontestacja, jak wielki dystans dzieli stare i nowe pokolenia. Nie potrzeba do tego powrotu z dalekiej podróży astronautycznej. Coś, co miało znaczenie dla starców, dla młodych jest częstokroć niezrozumiałe i anachroniczne.
Jeżeli coś mi się nie podobało, to zbytnio rozbudowany wątek Eri – nie przekonała mnie jako postać. Jest papierowa, zdawkowa, choć rozumiem, że wątek uczuciowy jest w tej książce ważny. Mniej więcej w połowie książki elementy science fiction ustępują wątkom obyczajowym, zaś fabuła znacznie zwalnia. Paradoksalnie jednak, „Powrót z gwiazd” nie chce wyjść z mojej głowy. Najbardziej zaś poruszająca scena z robotami błagającymi o litość, które zostały przeznaczone do kasacji… W edycji z roku 2008 dodatkowy bonus – bardzo ciekawy wywiad z Panem Stanisławem z 1998 roku na temat snów.

Podziwiam Pana Stanisława za niesamowitą wyobraźnię oraz umiejętność przewidywania przyszłości. Wizja dotycząca nowoczesnych książek z kryształków – toż to przykład czytnik e-booków w czystej postaci. Zanik papierowych czasopism, nowe metody płatności, żywe filmy, rozwój technologii sprawiających, że na jednego Ziemianina przypada 18 robotów/automatów/komputerów – to...

Książka poruszająca w pewnym stopniu podobną tematykę co "Wizja lokalna", co sprowadza się także do postawienia pytania na ile rozwój technologiczny i ewolucja cywilizowania się społeczeństw, które w założeniu są dla naszego dobra, odbierają nam szczęście poprzez pozbawienie człowieka możliwości podejmowania ryzyka i powrotu do swoich "zwierzęcych i pierwotnych" zachowań. Przy okazji, co zaskakujące, sporo w tej książce jest jak na Lema wątków romantycznych. I sam byłem zaskoczony jak miłą odmianą się to okazało w przypadku jego twórczości.

Książka poruszająca w pewnym stopniu podobną tematykę co "Wizja lokalna", co sprowadza się także do postawienia pytania na ile rozwój technologiczny i ewolucja cywilizowania się społeczeństw, które w założeniu są dla naszego dobra, odbierają nam szczęście poprzez pozbawienie człowieka możliwości podejmowania ryzyka i powrotu do swoich "zwierzęcych i pierwotnych"...

Powrót z Gwiazd dzieli się na dwie, wyraźnie różne, części. Pierwsza to hard sci-fi w klimacie innych powieści mistrza, z którymi miałem przyjemność spędzić parę wieczorów, jednak nie mająca w sobie pierwiastka grozy, jakie ukrywała w sobie nowo odkryta dziedzina nauki (Dzienniki gwiazdowe, część opowiadań),"życie", które rozwijało się gdzieś w odległym kosmosie (Solaris) czy niekontrolowany rozwój technologii (Niezwyciężony). tl;dr: wracający z misji kosmicznej, w trakcie której na ziemi śmignęło niemal 150 lat, kosmonauta Hal próbuje odnaleźć się w całkowicie odmiennej rzeczywistości, w której już nikomu nie zależy na podboju kosmosu, a każda osoba jest pododawana zabiegowi trwale usuwającemu agresję - betryzacji.
I jest to część, od której pierwotnie się odbiłem kilka lat temu (może nie kilka a z dziesięć, bo to byłaby moja pierwsza książka Lema) ze względu na chaos, który wylewał się na mnie od pierwszych stron. Nie wgłębiając się dłużej w to co się we mnie zmieniło - dużą zasługą jest tu zdecydowanie świetny audiobook z podziałem na role, który uświadomił mi bardzo ważną rzecz - nasz protagonista jest tak samo w tym świecie zagubiony! To świetny zabieg, który doceniłem dopiero po latach, a uważam za niezbędny w przypadku tej konkretnej książki.
Druga część to dramat psychologiczny, w którym to Hal próbuje odszukać jakąkolwiek rzecz bądź uczucie, które będzie dla niego silniejsze od autodestrukcji, nad której przyciskiem zawiesił swój kciuk na długo przed tym, niż sami zdajemy sobie z tego sprawę. Rozmowy z przyjaciółmi - eks-kosmonautami, którzy byli z nim na misji są przesycone nihilizmem. Nastrój ogólnej rezygnacji zachodzi pod skórę, a wspomnienie obcej planety przez Hala mrozi krew w żyłach (nie wierze, że Lem nie był fanem literatury grozy, bo jest jednym z mistrzów budowania napięcia w kontekstach nieznanego zagrożenia).
Motyw przewodni, przewijający się tu i ówdzie komentarz o potrzebie wykonywania misji kosmicznych, to zdecydowanie zbyt mało wyeksploatowany temat w filmach (szczerze to z takim konkretnym założeniem jakie przedstawia tu Lem, a którego nie chcę zdradzać, to nie widziałem żadnego). Czytajcie, bo to jest po prostu cholernie świeże, nawet mimo ponad 50 lat (sic!) na karku.

Powrót z Gwiazd dzieli się na dwie, wyraźnie różne, części. Pierwsza to hard sci-fi w klimacie innych powieści mistrza, z którymi miałem przyjemność spędzić parę wieczorów, jednak nie mająca w sobie pierwiastka grozy, jakie ukrywała w sobie nowo odkryta dziedzina nauki (Dzienniki gwiazdowe, część opowiadań),"życie", które rozwijało się gdzieś w odległym kosmosie (Solaris)...

Sześć gwiazdek nie dlatego, że średnio mi się podobała, po prostu w drugiej połowie przestała być książką tak świetną i porywającą jak na początku. Lem zdecydowanie jest mistrzem kreowania świata fantastycznego, ale fabuła jest: nudna, nieodkrywcza, przewidywalna. Ostatnią stronę przewracałem z prawie zamkniętymi oczami i chęcią zażycia snu mimo wczesnej popołudniowej pory.

Sześć gwiazdek nie dlatego, że średnio mi się podobała, po prostu w drugiej połowie przestała być książką tak świetną i porywającą jak na początku. Lem zdecydowanie jest mistrzem kreowania świata fantastycznego, ale fabuła jest: nudna, nieodkrywcza, przewidywalna. Ostatnią stronę przewracałem z prawie zamkniętymi oczami i chęcią zażycia snu mimo wczesnej popołudniowej pory.

Przeczytać i zrobić miejsce na półce.

Kapitalne rozdziały 1 i 2: obcy w obcym świecie. Potem wkracza przeciętność i część książki jak z Harlequina. Do tego staromodne konwenanse podlane fantastyką moralnego niepokoju. Trafiona wizja książek. Wartość powieści z począkowych 8 spada finalnie do 4.

Mp3: fatalny lektor, fatalne akcentowanie, fatalna dykcja, fatalna dynamika.

Przeczytać i zrobić miejsce na półce.

Kapitalne rozdziały 1 i 2: obcy w obcym świecie. Potem wkracza przeciętność i część książki jak z Harlequina. Do tego staromodne konwenanse podlane fantastyką moralnego niepokoju. Trafiona wizja książek. Wartość powieści z począkowych 8 spada finalnie do 4.

Mp3: fatalny lektor, fatalne akcentowanie, fatalna dykcja, fatalna dynamika.

To pierwsza książka Lema, która w ogóle mi się nie podoba. Jest nudna, rozciągnięta a tematyka 'gwiazdowa' relacjonowana w ramach romansu, strasznie irytująca. Bardzo słabe dialogi. I tylko gdzieniegdzie widać geniusz mojego ulubionego Pisarza.

To pierwsza książka Lema, która w ogóle mi się nie podoba. Jest nudna, rozciągnięta a tematyka 'gwiazdowa' relacjonowana w ramach romansu, strasznie irytująca. Bardzo słabe dialogi. I tylko gdzieniegdzie widać geniusz mojego ulubionego Pisarza.

Chyba trochę niedoceniona pozycja. Choć początkowo może odrobinę razić (jak wiele pozycji sci-fi, które niestety się starzeją),to jednak sam pomysł na fabułę tj. powrotu z długiej misji kosmicznej jest strzałem w dziesiątkę.
Obserwowanie zmagań człowieka w zasadzie nam współczesnego z zastaną przyszłością jest zarówno ciekawe pod kątem samej "przyszłości" jak i próby odnalezienia się i stanu psychicznego naszego głównego bohatera.
Szkoda tylko, że przygoda się tak trochę nieoczekiwanie kończy... ale może to tak miało być? Takie nawiązanie, do nieznanej nam przyszłości?
Podsumowując, z pewnymi poprawkami powieść z pewnością mógłby być podstawą do ciekawego filmu.

Polecam. :)

Chyba trochę niedoceniona pozycja. Choć początkowo może odrobinę razić (jak wiele pozycji sci-fi, które niestety się starzeją),to jednak sam pomysł na fabułę tj. powrotu z długiej misji kosmicznej jest strzałem w dziesiątkę.
Obserwowanie zmagań człowieka w zasadzie nam współczesnego z zastaną przyszłością jest zarówno ciekawe pod kątem samej "przyszłości" jak i próby...

Moja pierwsza w życiu wysłuchana książka.

Gdy dostałam kod do Audioteki to niemalże zgłupiałam próbując coś wybrać z tych kilkudziesięciu tysięcy możliwości!🤯

Dlaczego padło akurat na Lema? Pojęcia nie mam. Wiem tylko, że chciałam wybrać do słuchania coś, czego wiem, że bym nie przeczytała sama z siebie, coś innego niż zwykle czytam. I choć ogólnie jestem zadowolona z samej historii, to jednak potwierdzam, że tematyka kosmiczna nie jest czymś dla mnie. I fajnie, że Lema mogę już odhaczyć, bo muszę mu jednak podziękować.

Początkowo opowieść bardzo mnie wciągnęła, wizja przedstawionego świata w przyszłości jest fenomenalna, potem jednak zaczęły mnie męczyć opisy naukowe i techniczne, które tak fascynowały Hala. Jak dla mnie było ich za dużo. Wątek miłosny też należy uznać za porażkę, początkowo myślałam w ogóle, że to jakiś żart, że Hal się obudzi, czy coś, i to się jakoś wyjaśni, ale potem zorientowałam się, że to jest jednak naprawdę😅

I muszę jeszcze dodać, że podobała mi się sama aranżacja tego Audioserialu, bo trzeba chyba rozróżnić to od zwykłej czytanej książki. Tu było wiele głosów bohaterów, muzyka, efekty tła, wszystko bardzo przyjemne. Dialogi momentami wydawały się nieco sztuczne, ale jako całość oceniam pozytywnie.

PS.
Słuchając cały czas myślałam, że to była "petryzacja"😁

Moja pierwsza w życiu wysłuchana książka.

Gdy dostałam kod do Audioteki to niemalże zgłupiałam próbując coś wybrać z tych kilkudziesięciu tysięcy możliwości!🤯

Dlaczego padło akurat na Lema? Pojęcia nie mam. Wiem tylko, że chciałam wybrać do słuchania coś, czego wiem, że bym nie przeczytała sama z siebie, coś innego niż zwykle czytam. I choć ogólnie jestem zadowolona z...

Przedstawienie wizji przyszłości znakomite i w stylu Pana Lema, warto dlatego sięgnąć po ten tytuł. Rozterki głównego bohatera jakieś zbyt przerysowane i nie trafiły za bardzo do mnie. Sama historia dość szybko się kończy zostawiając pewien niedosyt.

Przedstawienie wizji przyszłości znakomite i w stylu Pana Lema, warto dlatego sięgnąć po ten tytuł. Rozterki głównego bohatera jakieś zbyt przerysowane i nie trafiły za bardzo do mnie. Sama historia dość szybko się kończy zostawiając pewien niedosyt.

Książka dosyć realistycznie opisuje wizję życia na ziemi w przyszłości. Niezrozumiałe zachowania współczesnych ludzi. Warto przeczytać, zanim przyjdzie nam tego doświadczyć.

Książka dosyć realistycznie opisuje wizję życia na ziemi w przyszłości. Niezrozumiałe zachowania współczesnych ludzi. Warto przeczytać, zanim przyjdzie nam tego doświadczyć.