Niezwykle ciekawy temat, niestety podany w sposób dla mnie osobiście trudny do zaakceptowania. Najbardziej przeszkadzały mi częste - w zamyśle autorki zapewne żartobliwe i ubarwiające tekst - wtrącenia na marginesie głównego wątku. Do tego wielokrotne powtarzanie tych samych myśli... Szybko mnie to zmęczyło i zaczęłam po tej książce "skakać", wybierając tylko interesujące mnie treści. Jestem wdzięczna autorce za zwrócenie uwagi na niezwykle ciekawy temat, ale od redaktora tej książki oczekiwałabym zdecydowanych cięć ;)

Niezwykle ciekawy temat, niestety podany w sposób dla mnie osobiście trudny do zaakceptowania. Najbardziej przeszkadzały mi częste - w zamyśle autorki zapewne żartobliwe i ubarwiające tekst - wtrącenia na marginesie głównego wątku. Do tego wielokrotne powtarzanie tych samych myśli... Szybko mnie to zmęczyło i zaczęłam po tej książce "skakać", wybierając tylko interesujące...

Mam trochę problem z oceną tej książki.

Tytuł(ang. Being a dog),okładka oraz poprzednia książka autorki pt. "Oczami psa" sugerują nam, że "Nosem psa" będzie książką o psach, a tak naprawdę jest o... zmyśle węchu - zarówno psim jak i ludzkim.
Chwilami czytanie jej było dla mnie męczące, bo nie oszukujmy się, sięgnęłam po książkę, aby dowiedzieć się więcej o psach. Nie mniej jednak uważam, że jest to naprawdę dobra pozycja. Autorka rozszerza fragmenty o psim powonieniu z poprzedniej części oraz pokazuje nam, że nasz nos nie jest aż tak bezużyteczny w porównaniu do psów, ale mimo wszelkich starań - dorównać mu nie mamy szans :).

Mam trochę problem z oceną tej książki.

Tytuł(ang. Being a dog),okładka oraz poprzednia książka autorki pt. "Oczami psa" sugerują nam, że "Nosem psa" będzie książką o psach, a tak naprawdę jest o... zmyśle węchu - zarówno psim jak i ludzkim.
Chwilami czytanie jej było dla mnie męczące, bo nie oszukujmy się, sięgnęłam po książkę, aby dowiedzieć się więcej o psach. Nie...

Książka jest klasycznym przykładem tego jak pisać, żeby nic nie napisać, a zwiększyć jedynie objętość poprzez opisywanie tego, co autorka powąchała i sprzedać swój produkt, wykorzystując instrumentalnie psią tematykę. Na świecie jest zbyt wiele wartościowych książek do przeczytania, aby poświęcać czas na tego typu grafomanię.

Książka jest klasycznym przykładem tego jak pisać, żeby nic nie napisać, a zwiększyć jedynie objętość poprzez opisywanie tego, co autorka powąchała i sprzedać swój produkt, wykorzystując instrumentalnie psią tematykę. Na świecie jest zbyt wiele wartościowych książek do przeczytania, aby poświęcać czas na tego typu grafomanię.

Dzięki niej dotarło do mnie, że psy postrzegają świat zupełnie inaczej niż ludzie - nie oczami, lecz nosem. Ciekawa i wciągająca, jednak nie spodziewałam się, że znaczna część będzie poświęcona nie psom, a autorce i jej drodze do węszenia i to mnie trochę rozczarowało.

Dzięki niej dotarło do mnie, że psy postrzegają świat zupełnie inaczej niż ludzie - nie oczami, lecz nosem. Ciekawa i wciągająca, jednak nie spodziewałam się, że znaczna część będzie poświęcona nie psom, a autorce i jej drodze do węszenia i to mnie trochę rozczarowało.

Nie nazwałabym tej książki przewodnikiem, ale bardziej literaturą popularnonaukową z silnym dodatkiem refleksji autorki. Liczyłam na bardziej kompleksową analizę tematu, a mniej przygód autorki, jej osobistych ocen i doświadczeń.

Książka moim zdaniem ma dość wysoki próg wejścia. Jeżeli czytelnik nie interesował się chociaż minimalnie tym tematem albo nie obserwował swojego psa, może mieć problemy z pełnym zrozumieniem treści i skorzystaniem z całej wiedzy zawartej w książce. Zdecydowanie przygotowanie do książki było rzetelne, zawiera dużo przypisów, odwołań do badań naukowych czy własnych badań autorki. Niestety, dla mnie było tam za dużo opisów zachowań psów autorki i jej samej, więc zamiast przewodnika powstała trochę opowieść o sile zmysłu zapachu psa na przykładzie z życia autorki. Nie do końca odpowiadał mi też styl pisania. Sięgałam po książkę z przeświadczeniem, że będzie to rzetelny obiektywny przewodnik, ale styl pisania jednoznacznie narzuca zdanie autorki i jej punkt widzenia, a nie jest to moją ulubioną formą narracji w tego rodzaju literaturze. Ta subiektywna uwaga wpłynęła na moją ocenę, co nie zmienia faktu, że jest to solidna dawka wiedzy o postrzeganiu świata przez psy za pomocą zmysłu węchu.

Nie nazwałabym tej książki przewodnikiem, ale bardziej literaturą popularnonaukową z silnym dodatkiem refleksji autorki. Liczyłam na bardziej kompleksową analizę tematu, a mniej przygód autorki, jej osobistych ocen i doświadczeń.

Książka moim zdaniem ma dość wysoki próg wejścia. Jeżeli czytelnik nie interesował się chociaż minimalnie tym tematem albo nie obserwował swojego...

Po lekturze tej książki zdecydowanie inaczej będę postrzegać nos swojego psa. Tyle tam było o zapachach i wąchaniu, że aż sama miałam ochotę zacząć wąchać wszystkie rzeczy w pobliżu. Jednak są zapachy, które każdy czuje na samo wspomnienie o nich. Dla nie dużo lepsza książka niż "Oczami psa".

Po lekturze tej książki zdecydowanie inaczej będę postrzegać nos swojego psa. Tyle tam było o zapachach i wąchaniu, że aż sama miałam ochotę zacząć wąchać wszystkie rzeczy w pobliżu. Jednak są zapachy, które każdy czuje na samo wspomnienie o nich. Dla nie dużo lepsza książka niż "Oczami psa".

Teraz lepiej rozumiem, czemu podczas spaceru mój czworonożny przyjaciel zatrzymuje się przy każdym krzaku :)

Teraz lepiej rozumiem, czemu podczas spaceru mój czworonożny przyjaciel zatrzymuje się przy każdym krzaku :)

Bardziej nosem człowieka niż psa

Bardziej nosem człowieka niż psa

Na co dzień nie pamiętamy, że inne zwierzęta inaczej odbierają i przetwarzają świat, w sposób nam niedostępny.

Na co dzień nie pamiętamy, że inne zwierzęta inaczej odbierają i przetwarzają świat, w sposób nam niedostępny.

Fajna ale po "Oczami psa" oczekiwałam czegoś więcej.

Fajna ale po "Oczami psa" oczekiwałam czegoś więcej.